Plaatwaarde: Tango in the Night van Fleetwood Mac

De lp is helemaal terug van weggeweest! En dat is goed nieuws voor iedereen die ze nog op zolder heeft liggen, want sommige oude platen zijn inmiddels veel geld waard. In Plaatwaarde bespreekt lp-kenner Marjolein van Dam elke editie een bijzondere lp. Deze week: Tango in the Night van Fleetwood Mac.

Fleetwood Mac is een van de populairste bands van de jaren 70 en brengen in dat decennium maar liefst 9 platen uit. Na het experimentele studioalbum Tusk (1979) schakelt de band terug in tempo. Deze plaat krijgt pas in 1982 een opvolger (Mirage), die in 1987 weer wordt opgevolgd door Tango in the Night. Dit is meteen ook hun laatste plaat uit de jaren 80. Over die laatstgenoemde gaat de Plaatwaarde van deze week.

Samenwerking

Tango in the Night is een Fleetwood Mac album, maar in principe komt het merendeel van de nummers uit de kokers van gitarist en zanger Lindsey Buckingham en zangeres en keyboardspeler Christine McVie. Zij zijn samen verantwoordelijk voor vrijwel alle nummers. Alleen Sara en Seven Wonders worden niet geschreven door Buckingham of McVie; deze vloeien voort uit de pen van zangeres Stevie Nicks.

Dronken achter de microfoon

Over Stevie Nicks gesproken: van de 18 maanden dat de band aan Tango in the Night werkt is Stevie Nicks in totaal maar 2 weken present. De zangeres is tijdens het opnameproces druk met het promoten van haar soloplaat Rock a Little, waardoor zij maar weinig tijd heeft voor Fleetwood Mac. Ook kan zij zichzelf maar moeilijk motiveren om aan Tango in the Night te werken, waardoor zij op heel veel liedjes ook niet te horen is. En als zij wel zingt moet zij soms ondersteund worden door de sampler van Lindsey Buckingham. Een sampler is een apparaat waarmee stukjes zang als het ware gekopieerd en aangepast kunnen worden. Buckingham gebruikt deze sampler omdat Stevie Nicks tijdens het inzingen van sommige nummers nogal dronken is en haar zang daarom niet altijd even bruikbaar is. Met de sampler knipt hij de bruikbare stukjes eruit en plakt hij ze aan elkaar, zodat het nog wat lijkt. Een goed voorbeeld hiervan is het nummer When I See You Again.

Hoewel het maken van Tango in the Night behoorlijk lang duurt en erg arbeidsintensief is, wordt de plaat wel goed ontvangen. het groiet uiteindelijk zelfs uit tot hun best verkopende album na Rumours. Van Tango in the Night worden maar liefst 6 nummers als single uitgebracht: Little Lies, Big Love, Seven Wonders, Everywhere, Family Man en Isn’t It Midnight.

Lindsey Buckingham, geestelijk vader van het album, zal nooit de vruchten plukken van zijn harde werk. Als  de band bij elkaar komt om de aanstaande tour te bespreken maakt hij bekend uit de band te stappen. Uiteindelijk zal hij zich in 1997 weer bij de band voegen. Inmiddels maakt hij geen deel meer uit van Fleetwood Mac.

Marjolein taxeert Tango in the Night

“De waarde van de plaat Tango in the Night varieert van zo’n 8 tot zo’n 300 euro. Dat laatste bedrag is eigenlijk meer voor de hoes dan de plaat betaald, want het betreft een door de volledige band gesigneerd exemplaar. De gemiddelde waarde van Tango in the Night is doorgaans niet hoog. Een volledig gesealde Amerikaanse eerste persing is dan nog wel verkocht voor krap aan 100 euro,  maar eenmaal geopend komt de waarde nauwelijks boven de 15 euro uit. De eerste persing die in Nederland op de markt kwam is een Europese persing. Deze ligt qua waarde ongeveer gelijk aan de Amerikaanse, zo’n 10 tot 15 euro.

Hieronder een beknopte omschrijving van de versies die ik genoemd heb. Dit is een richtlijn: er zijn zeker 49 verschillende versies die onderling soms minieme verschillen hebben. Zelfs als de omschrijving klopt, kan het toch zijn dat het een andere versie betreft, omdat er meerdere kenmerken een rol spelen bij het bepalen van de versie. Daarnaast is de staat belangrijk. Bij alle waardes die ik noem is het uitgangspunt een perfecte staat van plaat en hoes.

Vroege Amerikaanse persing

Catalogusnummer: 9 25471-1.
Label: Warner Bros Records.
Belangrijkste kenmerken hoes: De algemene hoes met een tekening van een nachtelijk landschapstafereel bij het water. De naam van de band staat in het zwarte kader rond re afbeelding met niet al te groot in roze letters linksboven, de titel in groene letters rechtsboven. Op de achterkant van de hoes in het midden een foto van de band. Daaronder de trackinfo. Het Warner logo staat onder in het midden. Hieronder credits in roze-oranje letters. Deze versie heeft geen barcode. De binnenhoezen zijn groenblauw met hierop de songteksten in zwarte letters.
Belangrijkste kenmerken label op de plaat: Op kant A is uitsluitend een foto van de band met in het klein onderaan het nummer 1-25471. Het label op kant B is zwart, met bovenaan de naam van de band in roze letter en de titel van de plaat in groene letters. Hieronder in witte letters de trackinfo van beide kanten. Links het logo van warmer en onderaan het label de tekst ‘1987 Warner Bros Records for the US.’
Waarde: 10 tot 18 euro.

Vroege Europese persing

Catalogusnummer: 9 25471-1.
Label: Warner Bros Records.
Belangrijkste kenmerken hoes: Vrijwel identiek aan de Amerikaanse. Het verschil is dat op de achterkant van de hoes rechtsboven een barcode staat met daaronder catalogusnummers. Onderaan staat er verder geen info meer onder het logo van Warner. De binnenhoezen zijn blauw, met witte en donderblauwe letters.
Belangrijkste kenmerken label op de plaat: Hier ook vrijwel dezelfde kenmerken als de Amerikaanse, maar hier is het belangrijkste verschil dat rechts van het midden in een kader GEMA/BIEM staat, dit zijn de namen van muziekrechtenorganisaties.
Waarde:  10 tot 15 euro.

Plaatwaarde in Wekker-Wakker-Weekend!

Jan Rietman vertelt in het MAX-radioprogramma Wekker-Wakker-Weekend! het verhaal achter de platen die Marjolein in Plaatwaarde taxeert. Op 25 juli 2020 behandelt hij Tango in the Night. Wekker-Wakker-Weekend! is elke zaterdag van 06.00 tot 10.00 uur te beluisteren op NPO Radio 5.