Plaatwaarde: Out of the Blue van Electric Light Orchestra

De lp is helemaal terug van weggeweest! En dat is goed nieuws voor iedereen die ze nog op zolder heeft liggen, want sommige oude platen zijn inmiddels veel geld waard. In Plaatwaarde bespreekt lp-kenner Marjolein van Dam elke 2 weken een bijzondere lp. Deze week: Out of the Blue van Electric Light Orchestra.

Meer dan een rockband

Electric Light Orchestra, beter bekend onder de afkorting ELO, is een Engelse muziekgroep die in de jaren 70 furore maakt met hun originele muziek. Als u er een muziekencyclopedie op na slaat, staat er achter ELO vast de titel ‘rockband’, maar echt rock is het eigenlijk niet. De band rondom frontman Jeff Lynne gebruikt veel elementen uit de klassieke muziek in hun nummers, waardoor de band soms letterlijk meer als een orkest klinkt dan als een reguliere band. Naast klassieke muziek zijn ook The Beatles en The Beach Boys grote inspiratiebronnen voor deze band.

Wereldfaam

Het grote publiek maakt aan het begin van de jaren 70 kennis met ELO. In eerste instantie is het succes niet zo groot, maar dat verandert als de band het album in 1974 de plaat Eldorado uitbrengt. Hierop staat het nummer Can’t get It Out of My Head, wat een hit wordt in de Verenigde Staten. In 1976 komt de band met A new World Record. Een verkooprecord vestigt deze plaat niet, maar het schopt het wel tot de Britse top 10. Pas echt wereldberoemd wordt ELO in 1977 na de release van hun 4e studioplaat: Out of the Blue. Deze lp, met het kenmerkende gekleurde ruimteschip op de hoes, betekent de definitieve wereldwijde doorbraak voor de band. Op Out of The Blue staan onder meer de hits Turn to Stone en Mr. Blue Sky. Vooral Mr. Blue Sky geldt als een van hun allergrootste hits.

Op tour met een ruimteschip

De plaat zelf scoort ook goed, al weet het in geen enkel land de nummer 1-positie te bereiken. Out of The Blue doet het het best in Zweden en Nederland, waar het de 2e plaats weet te bereiken. In thuisland Groot-Brittannië komt het tot nummer 4 in de Albums Chart. In de Verenigde Staten bereikt het eveneens de 4e plaats in de Bilboard 200.

Geen nummer 1 dus, maar wel een gigantisch commercieel succes. Dit geldt overigens ook voor de 9 maanden durende Out of the Blue Tour waar de band in 1978 aan begint. Eén van de meest bijzondere aspecten aan deze tour is het gigantische, speciaal voor ELO gebouwde ruimteschip dat tijdens de shows fungeert als podium. Met heel veel vertoon -denk aan een lasershow en mistmachines- komt het ruimteschip het podium op. Uiterlijk wordt het dak van het schip gelicht en komt de band tevoorschijn. Als de show is afgelopen komt het dak weer naar beneden en verdwijnt het schip met band van het podium.

Deze spectaculaire show kan rekenen op heel erg veel belangstelling. Op 15 juli 1978 wordt in het Cleveland Municipal Stadion een bezoekersrecord gevestigd. Volgens bronnen zijn hier maar liefst 80.000 mensen aanwezig. Een videoregistratie van hun show in het Londense Wembley Stadion wordt uitgebracht op VHS. Dit is het eerste concert van deze tour waarbij het ruimteschip wordt gebruikt

ELO anno 2019

Na Out of the Blue maakt ELO nog verschillende bekende albums. De band gaat in 1986 uit elkaar, maar komt in de jaren die volgen verschillende keren weer bij elkaar. Anno 2019 maakt frontman Jeff Lynne muziek onder de naam Jeff Lynne’s ELO. met deze formatie brengt hij de nummers van zijn oude band ten gehore.

Marjolein taxeert Out of the Blue

“De waarde van de lp Out of the Blue varieert van 5 tot zo’n 800 euro. Met zeker 10 miljoen verkochte exemplaren is de gemiddelde waarde niet heel hoog, al is het tot op de dag van vandaag een erg gewild album. Het is door alle versies een gecompliceerde release wat betreft de waardebepaling. Bij veel versies van de lp zaten als gadget een UFO-bouwplaat en een poster. Als deze ongebruikt zijn, heeft dat in ieder geval zekere meerwaarde.

Dumpexemplaren

Vroege Amerikaanse persingen hebben een lage waarde. Er zijn van de Amerikaanse release nogal wat exemplaren die als defect werden beschouwd, tegen dumpprijzen aangeboden door platenmaatschappij United Artists. Jet Records, het platenlabel, heeft begin 1978 de distributie van alle ELO-platen in handen gegeven van CBS. Als u een exemplaar met een knip in de hoes heeft, een zogenaamde ‘cut-out-sleeve’, dan heeft u dus zo’n dumpexemplaar. Met zo’n knip werd zichtbaar gemaakt dat de lp tegen een sterk verlaagde prijs was verkocht door de platenmaatschappij. Door de enorme hoeveelheid en door het dumpen schommelt de waarde tussen de 7-20 euro, afhankelijk van de persing. Er is in verschillende fabrieken geperst en die hebben allemaal hun eigen kenmerk meegegeven.De Amerikaanse persing in blauw vinyl met hetzelfde catalogusnummer is meer waard: tussen de 80-125 euro. Een vroege Engelse persing is circa 25 tot 30 euro waard. Ook hier is in 1978 en versie op blauw vinyl verschenen: deze is waardevoller, tussen de 75-150 euro. Een vroege Nederlandse persing ‘doet’ ongeveer tussen 20-25 euro.

Kostbare exemplaren

De echt heel waardevolle zijn exemplaren die gesigneerd zijn door de Jeff Lynne (en bandleden). Enkele weken geleden is zo’n gesigneerd exemplaar geveild via Ebay voor maar liefst 800 euro. De meest waardevolle versie zonder handtekening is een vroege Engelse persing.

Hieronder een beknopte omschrijving van de versies die ik genoemd heb. Dit is een richtlijn: er zijn zeker 101 verschillende versies die onderling soms minieme verschillen hebben. Zelfs als de omschrijving klopt, kan het toch zijn dat het een andere versie betreft, omdat er meerdere kenmerken een rol spelen bij het bepalen van de versie. Daarnaast is de staat belangrijk. Bij alle waardes die ik noem is het uitgangspunt een perfecte staat van plaat en hoes, en met aanwezigheid van een bouwplaat die intact is (als deze bij die persing hoort)

Vroege Amerikaanse persing

Catalogusnummer: JTLA-823-L2. Label: Jet Records. Belangrijkste kenmerken hoes: klaphoes, de vermelding van United Artists, bedrukte binnenhoezen, bouwplaat en poster. Belangrijkste kenmerken label op de plaat: blauw Jet Records label, met bovenaan het United Artists-logo. Waarde circa 7-20 euro, afhankelijk van de persing. Bij gesealde exemplaren kan de waarde oplopen tot ongeveer 50-80 euro. In blauw vinyl tussen de 80-125 euro.

Vroege Nederlandse persing

Catalogusnummer: JT-LA823-L1/L2. Label: United Artists. Belangrijkste kenmerken hoes: op de achterkant vermelding van EMI Bovema, bedrukte binnenhoezen, poster. Belangrijkste kenmerken label op de plaat: Crèmekleurig label met bovenaan United Artists logo. Onderaan het label de vermelding van de muziekrechtenorganisatie Stemra. Waarde: 20-25 euro.

Vroege Engelse persing

Catalogusnummer: UAR 100. Label: Jet Records. Belangrijkste kenmerken hoes: klaphoes, in sommige gevallen een witte ‘JET DP 400’- sticker op de achterkant van de hoes over of onder UAR100, bedrukte binnenhoezen, bouwplaat en poster. Belangrijkste kenmerken label op de plaat: blauw Jet records label, onderaan ‘ Made in England’. Waarde: 25-30 euro. De versie in blauw vinyl heeft voor op de hoes een blauwe sticker. De waarde hiervan ligt tussen de 75-150 euro.

Plaatwaarde in Wekker-Wakker-Weekend!

Jan Rietman vertelt elke 2 weken in het MAX-radioprogramma Wekker-Wakker-Weekend! het verhaal achter de platen die Marjolein in Plaatwaarde taxeert. Op 9 november 2019 bespreekt hij Out of the Blue. Wekker-Wakker-Weekend! is elke zaterdag van 06.00 tot 10.00 uur te beluisteren op NPO Radio 5.