Plaatwaarde: L.A Woman van The Doors

De lp is helemaal terug van weggeweest! En dat is goed nieuws voor iedereen die ze nog op zolder heeft liggen, want sommige oude platen zijn inmiddels veel geld waard. In Plaatwaarde bespreekt lp-kenner Marjolein van Dam elke editie een bijzondere lp. Deze week: L.A. Woman van The Doors.

Kort maar krachtig

Dat een band niet lang hoeft te bestaan om een onuitwisbare indruk te maken bewijst de muzikale geschiedenis wel. The Beatles weten in amper 10 jaar uit te groeien tot één van de grootste bands die de wereld ooit gekend heeft en Jimi Hendrix weet in minder dan 8 jaar de blik op gitaarspel compleet te veranderen.

Laatste met Morrison

Een andere groep met een even korte als invloedrijke carrière is The Doors. De band wordt in 1965 gevormd en komen in 1967 met hun debuutplaat. Amper 4 jaar later brengen zij hun laatste plaat uit in originele bezetting: L.A. Woman. Niet dat de band daarna uit elkaar gaat, maar zanger Jim Morrison overlijdt 3 maanden na her verschijnen van L.A. Woman in zijn appartement in Parijs.

Opname

Alleen dat wapenfeit al maakt het tot een bijzondere plaat, maar ook het verhaal achter het opname proces is opmerkelijk. Tegen het einde van de jaren 60, begin jaren 70 zijn The Doors met hun eigentijdse blues enorm groot over de hele wereld. Dit succes kent zoals zo vaak ook een keerzijde. Zanger Jim Morrison gebruikt steeds meer drugs en drank en wil af van zijn status als sekssymbool. Hij komt veel aan, laat zijn baard staan en heeft naar verluidt nog maar weinig zin in het leven. Ook de rest van de band kan de energie maar moeilijk opbrengen om begin jaren 70 vol goede moed aan nieuwe muziek te werken.

Zodoende komt de band volgens hun vaste producer, Paul Rothchild, met bar weinig interessant materiaal voor L.A. Woman. “Het was de eerste keer dat ik me verveelde in de studio. ik viel ervan in slaap”, vertelt hij in de The Doors-biografie No One Here Gets Out Alive.

Oefenruimte

Rothchild besluit de aanstaande plaat dus niet te produceren, waardoor de bandleden dit zelf doen. Als opnamelocatie kiest de band voor hun oefenruimte in Los Angeles. Het is er klein, rommelig en vooral geen opnamestudio. Zo moet Morrison zijn zangpartijen opnemen in de aangrenzende badkamer.

Hoewel het ongetwijfeld een beetje behelpen is, staan alle nummers er binnen 1 week op. Volgens drummer John Densmore is hierna de cirkel rond: “het was alsof we weer in de garage waren waar we onze eerste muziek opnamen”, aldus Densmore in zijn biografie.

Laatste bijdrage

Het mixen van de plaat gebeurt wel een echte studio, waar Jim Morrison zijn allerlaatste bijdrage ooit zal leveren aan materiaal van The Doors. Het gaat om de gefluisterde woorden Riders on the Storm die u rondgeer rond minuut 6 hoort in Riders On The Storm. Hieronder kunt u het horen, als u goed luistert.

Succes

Hoewel de vaste producer er in eerste instantie bij in slaap valt, weet L.A. Woman de rest van de wereld wel te bekoren nadat de plaat uitkomt. Nummers als Riders on the Storm, Love Her Madly en titelnummer L.A. Woman worden klassiekers en de plaat zelf wort gezien als een van hun betere.

Marjolein taxeert L.A Woman

“Zo simpel als de vorige plaatwaarde was, zo gecompliceerd is L.A. Woman van The Doors. Er zijn ongelooflijk veel versies op vinyl uitgebracht (meer dan 200). Deze hebben ook nog onderling veel verschillen: zo zijn er versies met een gele foto en met een zwart-wit foto, maar ook de vorm van de hoezen verschilt. Er zijn er met rechte- en afgeronde hoeken, daarnaast is bij de een de foto ‘ingelegd’ (die cut-sleeve) en bij de ander 1 geheel met de hoes. De eerste Engelse en Amerikaanse versies hebben de afgeronde hoeken en de naam in reliëf.

De waarde van de plaat varieert van zo’n 10 tot circa 800 euro. Deze hoogste waarde is betaald voor een 1e Amerikaanse persing in seal: 825 euro. Zonder seal is een vroege Amerikaanse persing al gauw rond de 100 euro waard, dat geldt ook voor een vroege Engelse persing. Een vroege Nederlandse persing ligt qua waarde tussen de 25 en 50 euro. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat deze er qua uitvoering ook veel kariger afkomt dan de Engelse en Amerikaanse vroege persingen. Er is ook een audiofiele persing op het label DCC Compact classics. Deze is zeker rond de 150 euro waard.

Hieronder een beknopte omschrijving van de versies die ik genoemd heb. Dit is een richtlijn: er zijn zeker 210 verschillende versies die onderling soms minieme verschillen hebben. Zelfs als de omschrijving klopt, kan het toch zijn dat het een andere versie betreft, omdat er meerdere kenmerken een rol spelen bij het bepalen van de versie. Daarnaast is de staat belangrijk. Bij alle waardes die ik noem is het uitgangspunt een perfecte staat van plaat en hoes.

Vroege Amerikaanse persing

Catalogusnummer: EKS -75011
Label: Elektra
Belangrijkste kenmerken hoes: donkerrode hoes met afgeronde hoeken een zwart-gele foto van de band in een venster. De naam Doors bovenaan in witte reliëfletters. De titel in zwarte vette letters onder de foto. De exemplaren met een seal hebben een hypesticker met de vermelding van het nummer Love her madly. De achterkant van de hoes is in witte opdruk, met links de tracks en rechtsboven het catalogusnummer. Het logo van Elektra rechtsonder. Linksonder overige info. De originele binnenhoezen zijn geel met op 1 kant een zwart-wit foto.
Belangrijkste kenmerken label op de plaat: gemêleerd blauw-roze label, met bovenaan in zwarte letters de naam. Rechts van het gat een vlinder met daarnaast het Elektra-logo. Links van het gat side one (of two), met daarnaast het catalogusnummer en ‘STEREO’. De tracks staan op het onderste gedeelte van het label.
Waarde: 80-150 euro. Met de seal er omheen met de hypesticker er op kan de waarde oplopen naar 600-700 euro.

Vroege Nederlandse persing

Catalogusnummer: EKS-75011
Label: Elektra
Belangrijkste kenmerken hoes: donkerrood, met bovenaan in witte letters ‘Doors’, daaronder een zwart-wit foto van de band, met afgeronde hoeken. Onderaan de titel in zwarte vette letters. Op de achterkant links de trackinfo in witte letters, rechtsboven het catalogusnummer. Rechtsonder het Elektra-logo in wit. Linksonder overige info en helemaal onderaan de vermelding ‘Habo’.
Belangrijkste kenmerken label op de plaat: gemêleerd blauw/roze label, met bovenaan in zwarte letters de titel. Rechts van het gat een vlinder met daarnaast het Elektra logo. Links van het gat side one (of two), daaronder het catalogusnummer en daaronder ‘STEREO’. De tracks staan op het onderste gedeelte van het label en daaronder ‘Doors’ en BIEM.
Waarde: 25-50 euro.

Vroege Engelse persing

Catalogusnummer: K -42090
Label: Elektra
Belangrijkste kenmerken hoes: donkerrode hoes met afgeronde hoeken een zwart/gele foto van de band in een venster. De naam Doors bovenaan in witte reliëfletters. De titel in zwarte vette letters onder de foto. De exemplaren met een seal hebben een hypesticker met de vermelding van het nummer Love her madly. De achterkant van de hoes is in witte opdruk, met links de tracks en rechtsboven het catalogusnummer en ‘ Stereo’. Het logo van Elektra rechtsonder. Linksonder overige info. De originele binnenhoezen zijn geel met op 1 kant een zwartwit foto.
Belangrijkste kenmerken label op de plaat: gemêleerd blauwgrijs/roze label, met bovenaan in zwarte letters de titel. Rechts van het gat een vlinder met daarnaast het Elektra-logo en daaronder het catalogusnummer. Links van het gat het jaartal 1971, met daaronder ‘Stereo’ en daarnaast het catalogusnummer en de plaatkant. Hieronder ‘MCPS’. De tracks staan op het onderste gedeelte van het label, de naam onderaan.
Waarde 80-150 euro

Bijzondere uitgaves

Catalogusnummer: LPZ-2050
Label: DCC Compact classics
Belangrijkste kenmerken hoes: zwart-gele foto, de hoes heeft afgeronde hoeken.
Belangrijkste kenmerken label op de plaat: grijs label met in het groot het logo van DCC compact classics en daaronder aan band met daarin de tekst: ‘180+ pure virgin vinyl = Analogue pressing’.
Waarde: 150-200 euro.

L.A Woman in Wekker-Wakker-Weekend!

Jan Rietman vertelt in het MAX-radioprogramma Wekker-Wakker-Weekend! het verhaal achter de platen die Marjolein in Plaatwaarde taxeert. Op 20 maart 2021 bespreekt Jan L.A Woman. Wekker-Wakker-Weekend! is elke zaterdag van 06.00 tot 10.00 uur te beluisteren op NPO Radio 5.

(Bron: Rolling Stone, NME)