Los Vast, de reünie: zelfde concept, zelfde presentator, zelfde enthousiaste publiek

Van Vlagtwedde tot aan Zierikzee: de karavaan van het radio- en tv-programma Los Vast strijkt in de jaren 80 neer in elke hoek van Nederland. Het programma is al vanaf 1990 niet meer op tv en radio, maar speciaal voor het begin van de Week van de Jaren 80 op NPO Radio 5 keert het op 21 september 2019 eenmalig terug. Dit keer niet in veilinghal of recreatiecentrum, maar in het Oude Luxor Theater in Rotterdam.Wij zijn erbij en doen verslag.

Heilig tijdslot

Zaterdagmiddag tussen 12.00 en 14.00 uur is voor veel nederlanders jarenlang een heilig tijdslot. Tussen deze uren wordt Los Vast uitgezonden. Het programma ontstaan in de jaren 70 en wordt in eerste instantie gepresenteerd door dj en muzikant Eddy Becker.

Ontwikkeling van Los Vast

Jan Rietman is werkzaam bij Becker en raakt al snel betrokken bij het programma. Later, na wat presentatiewisselingen, wordt Rietman zelf gevraagd om de show aan elkaar te praten. Een van de eerste dingen die hij doet, is de dixielandorkesten vervangen door live-optredens. Deze optredens worden verzorgd door  artiesten uit binnen- en buitenland. Een gouden greep, zo blijkt. Los Vast groeit na de komst van Jan Rietman uit tot een van de best beluisterde radioprogramma’s van het land. Niet veel later komt Los Vast met een tv-variant, Los Vast TV. De locaties waar de show wordt opgenomen worden drukbezocht. “Al tijdens de 2e show in Krabbendijke loopt het publiek de deuren uit de scharnieren”, zegt Rietman in een eerder interview met deze site.

Wachten voor de deur

Die deuren eruit lopen zal op 21 september niet gebeuren. Niet in de laatste plaats omdat de Oude Luxor geen deuren met scharnieren heeft, maar een zeer moderne schuifpui. Al ver voordat de uitzending begint staan bij de ingang Los Vast-fans te wachten. Onder hen onder meer Hermien en Jan. Zij wonen in de buurt van Barneveld en leunen tegen een muurtje dat bij het theatergebouw hoort.

“We zijn al meer dan 40 jaar getrouwd en luisterden elke week samen naar Los Vast”, zegt Hermien.” Naar de befaamde live-shows zijn Jan en Hermien nooit geweest. Desalniettemin bewaren zij warme herinneringen aan het programma.”Ik vond het destijds erg leuk en wilde dan ook graag aanwezig zijn bij de reünie. Vooral naar het optreden Hans de Booij kijk ik uit.”

Fan van het eerste uur

Willem is ook een van de mensen die voor de deur van het theater wacht. Als de schuifdeur om 11.00 uur opengaat, is hij als een van de eerste binnen. “Ik was ontzettend fan van Los Vast”, zegt hij als hij plaats heeft genomen op een van de kleurrijke zitjes nabij de ingang van de zaal. “Ik luisterde altijd en ging ook naar Los Vast toe als zij in de regio Rotterdam waren“, vertelt hij. “Ik ben ook bij de shows in de Kuip en Ahoy geweest en heb de live-lp met hoogtepunten van de Kuip-edities. Mijn favoriete moment uit al die jaren? De optredens van van George Kooyman en die van de Golden Earring. Ik ben fan van die band, dus daar verheugde ik me altijd op.” Toen hij hoorde dat Los Vast terug zou komen, twijfelde hij geen moment. “Zodra het kon, probeerde ik een kaartje te kopen. Omdat met me in eerste instantie via het internet niet lukte, ben ik naar de Luxor zelf gegaan. Daar kon ik gelukkig wel aan een ticket komen.”

Fijne Los Vast-herinneringen

De tijd tikt door. Hoe dichter beide wijzers in de beurt van de 12 komen, hoe drukker het wordt in de foyer van het theater. De fans van vroeger kletsen met elkaar of halen iets te drinken aan de bar. Nabij he café van de Oude Luxor staan Jan-Willem en Rob. Ze waren in de jaren 80 te jong om naar de live-shows van Los Vast te gaan, maar zijn het programma nooit vergeten. Met name Jan-Willem is destijds een trouwe luisteraar. “We gingen op zaterdag altijd naar mijn oma en op weg daar naartoe stond Los Vast altijd op. Dan hoorde ik de muziek die daar gespeeld werd en die vond ik fantastisch.” Zijn fascinatie voor jaren 80-muziek is altijd gebleven, waardoor hij ook geen moment aarzelt als hij het nieuws hoort over de reünie van Los Vast. “Ik vind het geweldig. Het liefst had ik gezien dat de Dolly Dots zouden optreden, want daar ben ik fan van, maar ik vind het ook leuk om al die andere artiesten te zien en te horen.”

Rij voor de deur

Ongeveer een half uur voor aanvang begint het toegestormde publiek rijen te vormen voor de verschillende zaaldeuren op de benedenverdieping. De rijen worden langer en langer, totdat de deuren uiteindelijk opengaan.

Het rode gordijn

Terwijl het publiek zijn weg vindt in de zaal met in totaal 700 stoelen, wordt op het podium de laatste soundcheck afgerond. Uiteraard niet zichtbaar voor publiek, want het zware, rode gordijn dat voor de bühne hangt is nog gesloten.

De stem van Ome Joop

Dat gordijn gaat overigens 5 minuten later al open. Aan de welbekende Ome Joop de eer om de door hem zo geliefde Jan Rietman (of Rietkant, wat u maar wilt) aan te kondigen. “Ja, mensen, het is weer zover! Dus houd de kussens maar tegen je oren, want hier is weer Los Vast Live”, schalt het door de speakers van de zaal. De muziek zwelt aan, het publiek klapt steeds harder. “Hier is uw presentator…” Ome Joop probeert het, maar traditiegetrouw heeft hij veel moeite met het uitspreken van Rietmans naam. Hij laat de aankondiging dus over aan zijn Dik voor Mekaar-collega Toos. “Jan Rietkant!!!” gilt zij door de zaal. Iedereen begint nog luider te klappen als Jan Rietman op het podium verschijnt.

Het begint!

Rietman houdt een introductiepraatje, maar komt -zoals het Los Vast betaamt- al vrij snel terzake. Er is immers maar 2 uur de tijd en er staan behoorlijk wat artiesten op het affiche. Erik Mesie van Toontje Lager, Hans de Booij, Henk Westbroek van het Goede Doel, Nol Havens van VOF de Kunst, Lee Towers, Harry Slinger, George Baker; ze zijn er allemaal. Wie ook in de coulisse staan, zijn Jan Keizer en Anny Schilder van BZN. Zij mogen de spits afbijten met het nummer Rockin‘ the trolls. Dit lied is natuurlijk geen onbekende, waardoor er meteen al uit volle borst wordt meegezongen.

Grote hits

Het meezingen zal de rest van de uitzending niet meer stoppen, want er passeren nogal wat hits de revue. Wat dacht u van Annabel van Hans de Booij? Hij mag na Jan en Anny het podium op en weet de hele zaal mee te krijgen. Erik Mesie, een andere muzikale jaren 80-held, bereikt precies hetzelfde met zijn nummers. Uiteraard is de grote hit Stiekem met je gedanst het absolute hoogtepunt van zijn bijdrage aan Los Vast, de reünie. Vriendschap is een illusie, een andere grote jaren 80-hit, komt ook voorbij. Henk Westbroek is speciaal voor Los Vast uit de lappenmand -de zanger heeft griep- gekropen om het nummer te zingen.

Huilen bij I’m on Fire

Hoewel het tempo bij Los Vast altijd hoog ligt, neemt Jan Rietman ook tijd voor wat anekdotes en verhalen. Hij vertelt onder meer dat de tranen over zijn wangen biggelde toen Jan van der Meij –ook aanwezig tijdens de Los Vast-reünie- met zijn band Powerplay het nummer I’m on Fire van Bruce Springsteen speelden. “Ik voelde me nooit zo emotioneel tijdens Los Vast, maar toen opeens kwam het eruit.”

Speciale boodschap van Frank Boeijen

Zo heeft elke artiest die optreedt tijdens de reünie zijn of haar eigen verhaal. Dat geldt overigens ook voor de artiesten die er niet kunnen zijn, maar in de jaren 80 wel vaak te zien zijn in Los Vast. Eén van die artiesten is Frank Boeijen. Hij is op reis, maar heeft speciaal voor de reünie zijn nummer Zeg me dat het niet zo is opnieuw ingezongen. Rietman begeleidt het liedje op piano, waardoor de Nijmeegse zanger er toch een beetje bij is.

René Froger en de trap

Ook René Froger is op reis en kan er niet bij zijn. Met hem is vooraf een filmpje opgenomen waarin hij met Jan Rietman spreekt over Los Vast. In het filmpje speciale aandacht voor het object trap. Ja, u leest het goed. René Froger reist als jonge zanger het Los Vast-circus overal achterna, in de hoop dat er een artiest niet komt opdagen, zodat hij mag zingen. ”Dan zat hij op de trap met zijn bandje en zei hij tegen mij “Ik ben er, hoor!”, herinnert Rietman zich in een eerder artikel over Los Vast op deze site. “Geweldig vond ik dat.”

Harry Sacksioni eert U2

Terug naar de artiesten die wel op het podium staan tijdens de reünie. Sommigen zingen liedjes van anderen (Frans Duijts en Rudy Bennett), sommigen meerdere liedjes van zichzelf (Harry Slinger, Nol Havens van VOF de Kunst en George Baker), maar sommigen zingen ook helemaal niets. Dit geldt voor gitarist Harry Sacksioni, die volgens Jan Rietman misschien wel de beste gitarist van Nederland is. Sacksioni brengt met zijn gitaar een muzikale ode aan de Ierse band U2. Hoewel de zaal tot nu toe flink van zich laat horen, is het opvallend kalm als Sacksioni het nummer With or Without You begint te spelen. Het applaus, daarentegen, is zeer luid.

Tijd voor het slot

Time flies when you’re having fun is een gevleugelde Engelse uitspraak die zich laat vertalen als ‘de tijd vliegt als je het het leuk hebt’. Dat is zeker van toepassing op deze Los Vast-show. Het publiek en de artiesten hebben het zichtbaar naar hun zin, waardoor het opeens alweer tijd is voor het laatste optreden van vandaan.

Wie dit mag verzorgen? Niemand minder dan de Rotterdamse zanger met de gouden microfoon: Lee Towers. Jan Rietman heeft immers veel aan hem te danken. “Leen was de man die vroeg of ik niet de Ahoy wilde vullen met Los Vast. Dat leek mij te hoog gegrepen, maar Leen zei: ” joh, gewoon doen”. Later stelde hij ook nog voor om Los Vast in de Kuip te doen. Dat leek me totaal onhaalbaar, maar het was helemaal uitverkocht”, licht Rietman toe. Na deze introductie brengt Lee Towers de gouden microfoon naar zijn mond en begint te zingen. Eerst het nummer I can see cleary now van Johnny Nash. De mensen staan op en overal zijn zwaaiende handen en zingende monden te zien. Nóg enthousiaster worden ze de Rotterdammer You’ll never walk alone inzet. Dit is het laatste nummer van vandaag en een meer dan waardige afsluiter.

Eruit met Ome Joop

Na de laatste zinnen van You’ll never walk alone steekt er een luid applaus steekt op. Er worden dankwoorden gesproken, maar dan komt opeens Ome Joop vanuit de coulisse het podium op. Eerder in de show is er nog een filmpje te zien waarin hij duidelijk maakt niet aanwezig te willen zijn, maar blijkbaar heeft hij zich bedacht. Op de zijn zo kenmerkende onaardige manier werpt hij Jan Rietman als bedankje voor 2 uur spelen een bos rozen in de schoot.

Als Ome Joop zijn zegje heeft gedaan, vraagt Jan Rietman alle artiesten van de reünie op het podium. Samen zingen zij de grote Beatle-hit Hey Jude. Nadat de laatste nanana is uitgedoofd, is het echt klaar.

“Ik vond het echt geweldig”

Het publiek stroomt de zaal uit. Veel mensen gaan direct naar huis, maar er blijven ook genoeg theaterbezoekers hangen in de foyer van het theater. Eén van hen in Willem, die we aan het begin van de dag ook al zien. Wij komen hem tegen bij de hoofdingang van de zaal, vlakbij de trap naar de garderobe. “Ik vond het echt geweldig”, zegt hij. Ook John en zijn vriendin Jeanine hebben enorm genoten. Ze zijn speciaal voor Los Vast van Enschede naar Rotterdam gekomen. John is de grootste Los Vast-fan van hen beiden. “Ik was 8 toen het programma de hoogtijdagen beleefde en mocht van mijn ouders dus niet naar de live-shows”, legt hij uit. “Maar ik herinner me het programma nog heel goed. Het stond altijd op bij ons thuis en via Los Vast maakte ik kennis met alle artiesten die ik nu nog steeds geweldig vind, zoals Lee Towers.” Dat hij deze muzikanten op 21 september allemaal samen op 1 podium heeft kunnen zien, vindt hij geweldig. John: “Ik zie het echt als een inhaalslag. Wat ik vroeger niet kon zien omdat ik te jong was, heb ik vandaan alsnog kunnen meemaken.”

Wilt u nagenieten van Los Vast, de reünie? Bekijk dan het onderstaande filmpje.

(Beeld: Twitter, Ben Houdijk)