We zijn er Bijna!: Monopoli

Langzaam zakt de groep verder af naar het zuiden van Italië, de hak van de laars. Maar eerst is er nog ruim de gelegenheid om van Vieste en de Gargano kust te genieten. De meest ideale manier om de kust te bekijken is per boot, maar dat geldt niet voor iedereen. De volgende bestemming is: Monopoli. 

Trabucco’s

Het karakteristieke Vieste ligt in de spoor van de laars, een rotspunt die uitsteekt. De Griekse invloeden zijn nog duidelijk zichtbaar door de witte huize en smalle straatjes met doorkijk richting de fel blauwe zee. De groep bezoekt trabucco-demonstratie. Een trabucco is een oude vissersinstalatie, die typisch is voor de visserij langs de Gargano kust. In de 18^e eeuw bouwden vissers hoge, houten platforms met lange armen van het hout van de pijnbomen. Met deze ingenieuze manier van visserij waren de vissers voor hun vangst niet meer afhankelijk van de weersomstandigheden. Overal langs de kust ziet u op de hoge rotsen nog Trabucco’s staan. Er wordt nog steeds mee gevist, maar het is vooral ook voor toeristen een interessante kijk op het vissersleven in Puglia.

Garango kust per boot verkennen

Een andere manier om de kust van Gargano te ontdekken is per boot. Ten noorden van het schiereiland ligt het Meer van Lesina en het Meer van Varano. Deze meren zijn een broedplaats voor vogels als de fuut en de purperreiger. De meren worden door een dunne duinrand gescheiden van de Adriatische Zee. Daarnaast heeft de hoge rotskust veel kleine strandjes die alleen per boot te bereiken zijn en veel zee-grotten. Door het eeuwenlang gebeuk van het water tegen de rotswanden zijn deze grotten ontstaan. Zo goed als de hele groep gaat mee aan boord van de sloep, behalve Louise. Zij heeft angst om in een boot te zitten. “Een boot op een rivier gaat nog wel. Als ik geen vasteland meer in de buurt heb, raak ik in paniek.” Louise vermaakt zich op de camping met een boek terwijl de groep de ene na de andere grot ingaat.

Nele en Fred vertellen in de video bovenaan de pagina over de prachtige, maar ook spannende, vakanties die zij vroeger met de kinderen hebben beleefd in Italië.

Castel del Monte

Onderweg naar de volgende bestemming, Monopoli, doen de kampeerders Andria aan. Daar staat Castel del Monte. Een achthoekig kasteel uit de 13^e  eeuw dat van grote afstand meer lijkt op een partij graansilo’s dan een middeleeuws fort. Alles aan het kasteel is achthoekig. Aan de buitenkant staat op elke hoek ook weer een achthoekige gevechtstoren. Rond de achthoekige binnenplaats liggen weer 8 zalen. De muren en plafonds van deze zalen zijn met marmer bekleed. Wat de functie van het slot is, is niet duidelijk. Mogelijk was het vroeger een jachtslot. Het is in ieder geval vernoemd naar een dichtbijgelegen klooster. Sinds 1996 staat het op de Werelderfgoedlijst. Tegenwoordig is het voornamelijk een toeristische attractie en bij de Italianen bijzonder in trek als ideale plek voor trouwfoto’s!

Monopoli

De groep trekt verder naar het zuiden met als bestemming Monopoli. Ook in Monopoli zijn de Griekse invloeden duidelijk terug te zien. En hoewel het bekend staat om zijn prachtige stranden, wordt het nog niet overspoeld door toeristen. De Cattedrale Maria Santissima della Madia is het stralende middelpunt van het historische centrum en speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van Monopoli. Rond de kathedraal bestaan vele verhalen, maar de bekendste is wel dat de bouw van de kathedraal rond 1100 is begonnen, maar stokte door gebrek aan materiaal. Maar liefst 10 jaar ligt de bouw stil, maar exact dan ontvangt de bisschop een boodschap in zijn dromen. Er zij een geschenk voor hem arriveren in de haven van Monopoli. In de haven treft de bisschop een vlot aan met de beeltenis van Madonna en haar kind. De balken zijn gebruikt door de dakconstructie en de beeltenis is bevestigd aan de toren. Sindsdien is Madonna della Madia de beschermheilige van Monopoli. Het verhaal is opgetekend door Michelangelo op panelen en te bekijken in de kathedraal.

Trulli

Typisch voor de Zuid-Italiaanse streek zijn de trulli. Het is een bouwstijl met een aantal duidelijke kenmerken zoals het kegelvormige dak met daarop vaak versieringen. Voor de bouw van de kalkstenen huisjes wordt vaak gebruik gemaakt van cement. De groep brengt een bezoek aan Alberobello daar staan de meeste van dit soort huisjes, ruim 1000 stuks. Het verhaal gaat dat bewoners de huizen van cement maakten zodat ze ook weer snel af te breken waren. Dat scheelde belasting betalen. Tegenwoordig zijn de huizen stevig gebouwd. Naast Alberobello, zijn er ook in Martina Franca, Cisternino en Ceglie Messapica nog trulli te vinden. Maar in Alberobello staan veruit de meesten. Daarom is deze plek ook opgenomen in de Werelderfgoedlijst.

De reis wordt dit jaar begeleid door Lut en Willy en assistent begeleiders Nelly en Ries. In een video stellen zij zich voor. De route en reisverhalen van de reis door Midden- en Zuid-Italië, en ook eerdere reizen, zijn te volgen op onze site!

Aflevering  van We zijn er Bijna! is te te zien op maandag 13 augustus 2018 om 21.30 uur op NPO 1.