Maxime op reis: Texel

Onder de noemer ‘Maxime op reis’ leest u regelmatig verhalen over de eigen reiservaringen van de redactie van MAX Vandaag. Deze keer blijven we in eigen land. We gaan naar Texel. Het grootste Waddeneiland.

Dit keer gaan we niet over de grens, maar blijven gewoon in eigen land. Voor een korte vakantie, 3 dagen, gaan we naar een hotel op Texel. De weersvoorspellingen zijn goed dus we hebben er zin in. En het vakantiegevoel begint al op de boot.

De overtocht

We hebben van tevoren een ticket geboekt voor de boot, dus we kunnen in één moeite doorrijden. Het is hoogseizoen dus er gaan elk half uur boten naar en van Texel. Het mag gezegd worden, dit werkt fantastisch. Bij het reserveren van de boot hebben we ons kenteken ingevoerd en daardoor herkent de computer onze auto al als we aan komen rijden. De poort gaat direct open. We volgen de borden en aanwijzingen en staan direct in de goede rij. We zijn er op tijd en hoeven nauwelijks te wachten. De boot op en laat de vakantie maar beginnen. Deze Maxime is wat slecht ter been. Op vertoon van de invalidenparkeerkaart wordt ons op de boot direct een goede plek toegewezen waardoor we dicht bij de lift staan en zo het dek op kunnen. Dit is een geoliede machine. En hij werkt. Nog geen half uur later staan we ‘aan de andere kant’.

Met de auto naar Texel

Gaat u met de auto naar Texel? Let dan op, want sinds 1 januari 2017 is het overal betaald parkeren op het eiland. Tip: koop van tevoren een Texel-vignet. Dit digitale parkeerbewijs koopt u online en kost 20 euro voor een jaar, 15 euro voor een week (8 dagen) of 7,50 voor een dag. Met dit vignet mag u overal parkeren. Betalen op het eiland bij de automaat kan ook. Kosten: 2,50 euro per uur. Betalen kan alleen met betaalkaart of een parkeerapp. Er kan geen muntgeld in de automaten. Bent u in het bezit van een invalidenparkeerkaart, dan hoeft u overigens geen vignet te kopen. U mag dan overal parkeren. Let op! Op parkeerplaatsen en parkeervakken met een beperkte tijdsduur bent u wel verplicht om naast uw parkeerkaart ook de blauwe parkeerschijf te gebruiken.

Toegankelijk

We zijn tegen het einde van de ochtend bij het hotel. We checken in, maar kunnen nog niet op de kamer. Dus aan de koffie op het terras. Het weer is goed, maar een beetje bewolkt. We besluiten om Den Burg in te gaan. Ons hotel ligt midden op de Groenplaats, dus we steken zo door naar het winkelgebied. Het is gezellig druk. We maken een korte ronde en besluiten om morgen de stad verder te verkennen. Op naar het strand!

In het kader van strand en toegankelijkheid, heeft Texel een enorme plus achter zijn naam. De oostkant van het eiland heeft een aantal zeer toegankelijke stranden. Dat wil zeggen, u hoeft niet eerste een enorme duin over om op het strand te komen. Wij gaan het strand op bij paal 12, ingang bij de Jan Ayeweg. Het strand ligt vlak bij de Bollekamer. Dit is het duingebied tussen het Hoornderslag en het Jan Ayeslag. Het is één van de oudste Texelse duinvalleien. De duinen kleuren in de nazomer diepblauw door de klokjesgentiaan! We parkeren de auto vlakbij en lopen tussen de duinen door zo het strand op. Dit is pas vakantie: de zon, de zee en een beetje wind. Het bevalt ons daar goed en het weer zit mee, dus we blijven daar ook eten.

Lokale producten

De volgende dag begint zonnig, dus ontbijten we buiten voor het hotel. Maar al snel slaat het om. Van strak blauw verandert de lucht in een wat onbestendig wolkenveld. Wat doen we nu? We gaan de stad in! Den Burg is compact en zeer overzichtelijk en heeft een grote diversiteit aan winkels. Goed, er is ook een HEMA en Blokker, maar verder zijn het vooral de plaatselijke boetiekjes en winkels die de boventoon voeren. De winkeleigenaren zijn enthousiast over hun producten en over Texel. Dat dragen zij in alle opzichten uit. Er wordt veel gedaan om de lokale producten onder de aandacht te brengen. Zoals het Texels boterkoekje (of de variant met speculaas) die we overal bij de koffie en thee krijgen.

Den Burg

Een winkel waar we niet aan voorbij kunnen gaan is die van kunsthandelaar Hans van der Klift. Lopen door zijn overvolle winkel is wat ons betreft een genot. Het staat vol met servies. Van Keulse potten tot prachtige schalen en serviesgoed van Bavaria. Maar ook glaswerk in alle mogelijke vormen en servies van Petrus Regout en Maastricht aardewerk. Grote borden, kleine borden, schaaltjes, kommen, glazen, vazen, noem maar op, het is er te vinden. Hans zelf is 74, maar nog altijd staat hij van woensdag tot en met zaterdag in de winkel. Zijn verhalen zijn alleen al een bezoek aan de winkel waard. En kunt u iets niet vinden? Vertel Hans wat u zoekt. Hij heeft nog een privé-collectie waar hij de meest verrassende dingen nog uit naar voren tovert.

Elke maandag is er op de Groenplaats markt in Den Burg. Deze markt heeft vooral veel verse waren. Door het jaar heen worden regelmatig themamarkten georganiseerd. Houd hiervoor de Texel Courant in de gaten. Daarin staat een uitgebreid overzicht van alle activiteiten. De krant is gratis en ligt op diverse plekken klaar.

Op het moment dat wij er zijn is een deel van de Parkstraat afgesloten. We worden te voet omgeleid, achter de kerk De Binnenburg langs. Deze kerk is in de 14e eeuw gebouwd, maar is in de Tweede Wereldoorlog zwaar getroffen. Gelukkig is het gebouw knap gerestaureerd. Een wandeling achter de kerk langs levert een prachtig plaatje op. Daar staat ook het Schoutenhuys. Overigens wonen in Den Burg de helft van alle Texelaars, ruim 7.000 in totaal. Het dorp heeft naast nieuwbouw ook nog veel authentieke huisjes en dat levert prachtige plaatjes op.

Ecomare

We sluiten ook deze dag af met een bezoek aan het strand. Het weer is opgeklaard, dus we willen de zonsondergang vanaf het strand bekijken. Dit keer gaan we naar paal 17, ook aan de westkant van het eiland ter hoogte van de Californiëweg. Daar vlakbij vindt u ook natuurmuseum Ecomare. Het is een museum, zeehondencrèche en vogelopvang ineen. Het centrum speelt ook een belangrijke rol in de voorlichting en educatie over de natuur op Texel en de omringende Wadden- en Noordzee. Samen met Museum Kaap Skil, de Vuurtoren en de Oudheidkamer, maakt het onderdeel uit van Stichting Texels Museum.

Ook het strand bij paal 17 is zeer toegankelijk. U moet iets verder lopen, maar nog steeds zonder al te veel obstakels. En het is het lopen ook meer dan waard, want de zonsondergang is prachtig. Het koelt ’s avonds behoorlijk af, maar daar laten wij ons niet door afschrikken. Gewapend met een dekentje genieten we nog lang na.

Rommelmarkt in Oosterend

Behalve van het eiland van vogels en schapen is Texel ook het eiland van kunstenaars. Bijvoorbeeld in Oosterend kunt u een aantal ateliers bezoeken. Van schilderijen tot sieraden. Maar ook eigen gemaakte meubels en keramiek. Wij brengen op zaterdagochtend een bezoek aan Oosterend. Tijdens de zomermaanden wordt daar elke 2 weken een rommelmarkt georganiseerd. In het dorp zijn dan de winkels, ateliers en de kerk geopend. In de straten bieden Texelaren hun ‘rommel’ in kramen en op kleedjes aan. Wij hebben meteen beet. Tussen alle spullen vinden we een paar prachtige serviesstukken. Wij hebben de buit binnen! We lopen verder richting de Maartenskerk. De kerk heeft een ingang aan de Oesterstraat en Kerkstraat. Wij lopen door de Oesterstraat links de Blazerstraat in. Daar valt ons op dat aan de traditionele huizen op Texel naambordjes hangen met allemaal hetzelfde lettertype. De gevels zien er prachtig geschilderd uit. In de Blazerstraat maken we een stop bij een atelier met eigen gemaakte meubelen en keramiek. “Het is allemaal handgemaakt”, verzekert de eigenaresse ons. We gaan de Maartenskerk in via de ingang aan de Kerkstraat. Het is niet een heel grote kerk. Aan de stoelen met kussentjes is te zien dat veel mensen een vaste plek hebben in de kerk. In één van de uitsparingen is een expositie te zien van een lokale kunstenaar.

Snoepwinkel

Wij vervolgen de route door de Kerkstraat naar de Peterstraat. Net na de slager en bakker vindt u de Peperhof. Een gebouw wat voorheen dienstdeed als kerk, maar nu gebruikt wordt voor het exposeren van kunst. Maar er is nog iets bijzonders in de Peperhof. Binnen bevindt zich een snoepwinkel met een uniek interieur. U weet niet waar u moet kijken; een feest der herkenning. Er staan allemaal dozen en verpakkingen van oude producten. Van snoepgoed, tot koffie, tot schoonmaakmiddelen. Aan de toonbank kunt u ‘vergeten’ snoepsoorten kopen. De winkel is nagebouwd. De originele winkel was eerst op een andere plek in Oosterend. We verlaten de Peperhof en terug door Peperstraat richting het Kerkplein. Op de hoek van het Kerkplein en de Oesterstraat zingt en speelt de harmonie ons toe. Vlakbij drinken we op een terras een kop koffie en gaan we weer terug naar de auto. Wat ons betreft, mede door het goede weer, was dit een succes. Ook hier is het enthousiasme van alle mensen die meewerken aan dit evenement aanstekelijk. Iedereen heeft goede zin.

Texelse wol

Het is natuurlijk onmogelijk om in 3 dagen Texel te leren kennen en alles te zien. Maar één ding kan er niet ontbreken: een bezoek aan de vuurtoren. Met een omweg langs de oostkust rijden we er naar toe. Onderweg zien we een boer zijn schapen scheren. Het trekt bekijks. De schapen zijn opgelucht van hun dikke vacht te worden verlost. We zijn onder de indruk van de snelheid waarmee de boer de wol in een ‘vel’ van het schaap weet te scheren. Daar worden weer warme sloffen en dekbedden van gemaakt. Verder omhoog rijden we over de Volharding. We passeren het Waddenveer De Vriendschap. Vanaf dat punt kunt u een overtocht maken naar Vlieland. U bereikt de boot door over een houten steiger te lopen. Opmerking daarbij is dat het niet toegankelijk is voor rolstoel gebruikers. Dat wil zeggen, er kan een losse rolstoel mee, maar u moet wel uit de rolstoel kunnen. U kunt met de boot mee indien u voldoende mobiel bent om in- en uit de rolstoel te stappen. Twijfelt u? Overleg dan eerst even met de medewerkers van het Waddenveer.

Vuurtoren

Wij blijven gewoon op Texel en rijden naar het noordelijkste puntje voor een aanblik op het symbool van Texel, de vuurtoren. De vuurtoren is er niet zonder slag of stoot gekomen. Hij staat er sinds 1864 en is er gekomen nadat notaris Kikkert zich daar sterk voor heeft gemaakt. En dat was nodig, want voor die tijd vergingen jaarlijks verschillende schepen door de gevaarlijke omringende wateren. De toren is bijna 35 meter hoog. Via een wenteltrap met 153 treden kunt u 6 verdiepingen hoog lopen. Er is geen lift en de ruimte is niet groot, dus er kunnen maar een beperkt aantal mensen tegelijk in. Maar alleen de aanblik van de toren is al de moeite van het bezoeken waard.

Geen slecht weer, alleen slechte kleding

Voor ons zit de korte vakantie erop. We zakken af naar beneden en gaan weer in de rij staan om de boot naar Den Helder te nemen. Op de boot gaan we nog even het dek op. Daar worden we ‘uitgezwaaid’ door de meeuwen die met ons meevliegen, terug naar het vaste land. We hebben genoten en weer eens te meer gemerkt: er bestaat geen slecht weer, alleen slechte kleding. We hebben zon, bewolking, regen en wind gehad, maar hebben ons daar in geen enkel opzicht door laten belemmeren. Wilt u toch niet voor al te veel verrassingen komen te staan? Dan helpen de verschillende weer-apps. Zij vertellen redelijk precies wanneer u welk weertype kunt verwachten. Maar wat er ook gebeurt, laat u de pret niet ontnemen. Het klaart op het eiland snel weer op, heel vaak waait het zelfs over. Of het nu regent, de wind stevig waait, of de zon schijnt, Texel is een aanrader. Wij komen zeker nog een keer terug om de rest van het eiland te ontdekken.