Maxime op reis: per trein en bus naar Biarritz, Madrid, Lissabon en Bilbao

Onder de noemer ‘Maxime op reis’ leest u regelmatig verhalen over de eigen reiservaringen van de redactie van MAX Vandaag. Ditmaal verkennen we in een razend tempo Biarritz, Madrid, Lissabon en Bilbao, met het Franse, Spaanse en Portugese openbaar vervoer.

Dag 1: Rotterdam-Biarritz

In Nederland worden de dagen koud en donker, een mooi moment dus om eens rond te kijken in Zuid-Europa. Daarvoor heb ik een bomvol en ambitieus reisschema samengesteld. Op dag 1 gaat de wekker dus om 5.00 uur, zodat ik 3 uur later met de Eurostar (zoals de Thalys tegenwoordig heet) vanaf Rotterdam Centraal kan vertrekken. De treinreis naar Parijs Gare du Nord verloopt vlekkeloos en het is ook rustig in de metro, die ik nodig heb voor de overstap naar Station Montparnasse. Aan het einde van de middag meld ik me in Biarritz, geheel volgens schema. Ik stal mijn bagage in het hotel tegenover de luchthaven (zo zie ik toch nog wat vliegtuigen van dichtbij, tijdens deze duurzame vakantie). ’s Avonds kan ik nog net de zon onder zien gaan, aan de woeste Atlantische kust.

Dag 2: Biarritz-Madrid

Regel 1 bij elke treinvakantie: houd er rekening mee dat je zorgvuldig opgebouwde planning soms zomaar de prullenbak in kan. Ik sta wederom om 5.00 uur op, zodat ik om 6.30 uur de trein naar de Spaanse grens kan nemen en aan het begin van de middag in Madrid ben. Maar dat gaat een beetje lastig, als er helemaal geen trein van 6.30 uur aankomt… Tijd voor plan B dus: ik pak een volgende trein en ga via Hendaye (of zoals de Basken zeggen: Hendaia) de grens over naar San Sebastián. Daar pak ik een langeafstandsbus naar Madrid, een ritje van zo’n 6 uur. En daarna is het nog 1 uur lopen naar mijn hotelkamer, met bagage. Ach ja, het is mooi weer en de route leidt me langs het Santiago Bernabéu-stadion van Real Madrid (al moet je ook maar net weten dat er ergens onder al deze balken een iconisch voetbalstadion verborgen ligt).

Het Santiago Bernabéu-stadion van Real Madrid

Dag 3: Madrid

Vandaag hoef ik even geen trein of bus te pakken. Maar dat betekent niet dat deze 3e dag een rustdag wordt, integendeel zelfs. Eerst wandel ik de halve stad door voor een museumbezoek. En dat wordt niet het Real Madrid-museum, maar het wereldberoemde Prado, waar mijn plaatsgenoot Jeroen Bosch een eigen zaal heeft. Ook binnen maak ik de nodige kilometers, maar na een lange dwaaltocht langs talloze klassieke meesterwerken vind ik eindelijk de zaal van El Bosco, zoals Ons Jeroen hier genoemd wordt. En sta ik eindelijk voor zijn beroemdste drieluik: El jardín de las delicias, oftewel De tuin der lusten.

Dag 4: Madrid-Lissabon

Als ik terug kon in de tijd, dan wel met jou, stuur ik via WhatsApp naar een goede vriend van me, die onlangs naar Lissabon is verhuisd. En het klopt ook als een langeafstandsbus, want ik ga van Spanje naar Portugal, waar het 1 uur vroeger is. Het wordt wederom een lange zit, 8 uur ditmaal, maar het is nog licht als ik aan het einde van de middag uit de bus stap. In de Portugese hoofdstad worden de Nederlandse makkers voor een paar dagen herenigd. Ik heb je zo lang niet gezien, hoe is het nou? De avond staat in het teken van een uitgebreide verkenningstocht langs de plaatselijke horecagelegenheden.

Dag 5: Lissabon

Wat er in Lissabon zoal te zien en te doen is, heeft u 6 jaar geleden al in deze rubriek kunnen lezen. Het zijn eigenlijk veel te veel highlights, dus wij moeten keuzes maken. En onze keuze valt op een tochtje over de Taag per veerboot, onder het genot van de Portugese zon. Na aankomst aan de overkant wandelen we naar het imposante standbeeld van Cristo-Rei (Christus Koning). Hier gaan we per lift naar een uitkijkplatform, voor een royaal uitzicht over de stad, de Taag en de beroemde Ponte 25 de Abril-hangbrug. We zien ook het Praça do Comércio, waar we ons ’s avonds weer melden voor de officiële opening van het kerstseizoen. Want het einde van het jaar is toch echt aanstaande, je zou het bijna vergeten met dit weer… Samen met vele, vele anderen zijn we getuige van een mooie vuurwerk- en lasershow.

Het Praça do Comércio in Lissabon

Dag 6: Lissabon-Sintra-Lissabon

Vandaag beginnen we aan een bescheiden treinrit naar de historische plaats Sintra, even buiten Lissabon. We klimmen de steile bergen op, om overblijfselen van het middeleeuwse Moorse kasteel te bezichtigen. Daarna dwalen we door smalle, heuvelachtige straatjes en passeren we het ene visrestaurant na het andere. De middag en avond brengen we weer in Lissabon door, met zicht op de vredig stromende Taag.

Dag 7: Lissabon-Madrid

En dan moeten we alweer afscheid nemen van elkaar. Ik ga weer 8 uur lang de bus in, maar bij het passeren van de Spaanse grens wordt het nu juist een uur later. En dus is het al avond, als ik uitstap op het (inmiddels welbekende) busstation van Madrid. De metro brengt me naar het Puerta del Sol, één van de drukste pleinen van de stad, waar ik meteen mijn hotel opzoek. In Madrid zijn ze overigens ook al aardig in de kerstsfeer.

Puerta del Sol in Madrid

Dag 8: Madrid

Opnieuw breng ik een volledige dag in de Spaanse hoofdstad door. Ik kijk rond op het klassieke Plaza Mayor en bezichtig de koninklijke paleizen. En ik maak een rondje langs de overige voetbalstadions in de stad, met behulp van de metro. Maar ondertussen begin ik de gevolgen van het drukke reisschema wel te merken. De luchtkwaliteit in de metrostations helpt vermoedelijk ook niet mee, net als het vooruitzicht op weer een vroege wekker. Ik maak het dus zeker niet te laat vanavond.

Dag 9: Madrid-Bilbao

Om 5.00 uur sta ik naast mijn hotelbed, zo’n 2 uur later stap ik de trein naar Bilbao in, na een bagagecontrole op het drukke station Madrid-Chamartín. Ditmaal duurt de overtocht ongeveer 5 uur, onderweg geniet ik van het Baskische berglandschap. Tijdens één van de tussenstops blijkt de trein materiaalpech te hebben en moet het personeel ons naar een andere wagon evacueren. Het maakt niet uit, ik heb toch geen haast. En na aankomst op station Bilbao-Abando heb ik alsnog ruim de tijd om de grootste stad van Baskenland te verkennen. Na een zonnige stadswandeling ga ik wederom op tijd slapen.

Dag 10: Bilbao

Op dag 2 in Madrid had de cultuur nog van de sport gewonnen, maar in Bilbao is het andersom. Want ik zie het Guggenheim Museum alleen van de buitenkant en bezoek ’s avonds de beroemdste kathedraal van de stad, voetbalstadion San Mamés welteverstaan. Athletic Bilbao, de lokale voetbaltrots met alleen Baskische spelers in de selectie, speelt een Europa League-wedstrijd tegen het Zweedse IF Elfsborg. Het stadionplein staat vol met bewapende ME’ers en politieagenten, maar er is geen vuiltje aan de lucht. Op het veld ook niet, want het wordt een probleemloze 3-0 voor de thuisploeg. Met een net gekocht clubsjaaltje om mijn nek juich ik keurig mee bij alle 3 de doelpunten. ¡Aupa Athletic!

Het centrum van Bilbao

Dag 11: Bilbao-Rotterdam

De meest waaghalzerige reis heb ik voor de laatste dag bewaard, want ik ga in 1 etmaal van Bilbao naar huis. Vlak na 7.00 uur verlaat ik het hotel, in de hoop iets voor middernacht thuis te zijn. De eerste 10 uren van mijn reis verlopen inderdaad zonder zorgen. Ik kom keurig volgens schema aan in San Sebastián, Hendaia (of zoals de Fransen zeggen: Hendaye) en Parijs Montparnasse. Ook de overtocht in de Parijse metro levert geen problemen op.

Maar wat was ook alweer regel 1 bij elke treinvakantie? Inderdaad, het traject Parijs-Rotterdam blijkt dan weer één grote chaos te zijn. Mijn eigen Eurostar heeft voor vertrek al 1 uur vertraging, dus ik besluit om een trein eerder te pakken, ook flink vertraagd. Normaal gesproken moet ik daarvoor bijbetalen, maar de conducteurs stellen zich gelukkig soepel op. Als we voorbij Brussel zijn, mag ik mijn plek in het gangpad zelfs inruilen voor een vrije stoel. Ik mis alsnog mijn geplande overstap in Rotterdam, maar de schade blijft verder beperkt. Dat wil zeggen, het lukt me om überhaupt thuis te komen, rond 0.30 uur. En daarmee zit mijn intense, avontuurlijke vakantie erop. Ik ben blij dat ik deze reis heb ondernomen en ik ben net zo blij dat ik weer thuis ben. Maar wat is het eigenlijk koud hier…

Uitzicht over de Taag, de stad Lissabon en de beroemde Ponte 25 de Abril-brug

(Foto’s: Redactie MAX Vandaag)