Natuurmoment: blauwtong

Ik duw de wandelwagen de grasdijk op, mijn eenjarige kleinzoon wijst met zijn vingertje naar de grazende schapen verderop. “Boe!” Alles wat loopt en vliegt heet ‘boe’. De wereld is nog heerlijk simpel.

Hoge koorts door blauwtong

Dichterbij gekomen trappelen zijn beentjes van plezier, maar de schapen blijven stoïcijns kauwen op het koude, natte novembergras. Pas wanneer we te dichtbij komen zetten ze het op een lopen. “Boe! Boe!” Rennende wolbalen zijn nog leuker! Hoe lang blijft het voor deze schapen nog leuk? Ik lees treurige berichten van schapenboeren die tientallen dieren verliezen door blauwtong. Zo zou een dierenarts de ziekteverschijnselen bij schapen samenvatten: ‘hoge koorts, kwijlen, zwellingen in de kop, ontstoken hoeven waardoor ze kreupel lopen en in ernstige gevallen kleurt de tong blauw’.

Knutten de boosdoeners

De sterkste schapen zijn 3 weken ziek en knappen dan weer op, maar veel dieren overlijden binnen enkele dagen. Kleine mugjes (knutten) zorgen voor besmetting bij schapen en voorlopig kunnen schapen en boeren niet anders doen dan wachten op een goed werkend vaccin. De schapen op onze grasdijk staan op veilige afstand weer rustig te grazen, mijn kleinzoon zwaait nog een keer vrolijk. “Boe!” Hopelijk zijn ze er de volgende keer weer, gezond en wel.

Natuurspecialist en wandelaar Kees Loogman schrijft voor MAX Magazine over zijn wandelingen in de natuur. Bekijk zijn overige natuurmomenten. 

(Bron: MAX Magazine – Editie nr. 48 2023. Foto: ANP)