Japanse duizendknoop

Japanse duizendknoop, plaag voor tuin en natuur, nog steeds veel aangeboden in bloemenwinkels

Gemeenten en particulieren trekken alles uit de kast om Japanse duizendknoop te bestrijden. Tegelijkertijd blijkt de extreem snel groeiende exoot nog volop door Nederlandse bloemisten aangeboden te worden. Dat blijkt uit onderzoek van het vakblad Stad + Groen.

Hierom is Japanse duizendknoop zo ongewenst

Japanse duizendknoop is tussen 1829 en 1841 vanuit Japan in Nederland terecht gekomen en in kwekerij Jardin d’Acclimation aan de Lage Rijndijk in Leiden verder opgekweekt. Vanuit daar is de invasieve exoot in Nederland en naar de rest van de wereld verspreid. De plant gedijt op vrijwel elke grondsoort en overleeft ’s winters onder de grond, waarna hij in het voorjaar weer explosief uitloopt. Waar de Japanse duizendknoop groeit hebben andere planten geen schijn van kans. Bovendien zijn de woekerende wortels enorm krachtig en dringen die via kiertjes en scheuren door in bijvoorbeeld metselwerk, betonnen funderingen, afvoerbuizen, asfalt en dijkverzwaringen, met alle gevolgen van dien.

Japanse duizendknoop

Woekerende Japanse duizendknoop.

Volop verkrijgbaar bij bloemisten

Japanse duizendknoop wordt volgens Stad + Groen verhandeld op de grote bloemenveilingen Royal Flora Holland en Plantion. Bij bloemisten blijken er daarom vaak nog gewoon levende stokken van Japanse duizendknoop verkocht te worden. Vaak onder fantasienamen als Hollandse bamboe of polygonumstokken, gebaseerd op de oude naam Polygonum cuspidatum. Bloemisten en kopers weten daardoor vaak niet dat het om de woekeraar gaat, waarvan de Latijnse naam tegenwoordig Fallopia japonica is.

Risico’s door lastig te bestrijden plaag

Vanuit een bos bloemen is de weg naar de Nederlandse natuur en tuinen van particulieren niet zo heel erg groot. Ecoloog Niels de Nijs, specialist Japanse duizendknoop bij Sweco: “Delen van de wortelstokken kunnen prima uitgroeien tot nieuwe planten; kleine fragmenten zijn hiervoor al voldoende. Als je de stokken bekijkt, zie je dat er nieuwe kiemscheuten uit komen. Het groeiproces is niet stopgezet. Mijn inschatting is dus dat er zeker sprake blijft van een risico.” Hoofdredacteur Hein van Iersel vult aan: “Veel mensen zullen hun uitgebloeide bosje bij het gft-afval gooien. Ik vraag mij ten zeerste af of alle levende delen van de duizendknoop worden gedood in het composttraject.” Het Compostgilde adviseert om plantresten van Japanse duizendknoop níet bij het groenafval te deponeren. Niet al het gft-afval wordt namelijk naar een erkende verwerker van invasieve exoten gebracht. Ook Chris van Dijk, als Japanse-duizendknooponderzoeker verbonden aan Wageningen University, beaamt dat de groene stengels een risico vormen voor verdere verspreiding van de exoot. “Ook na compostering is het risico niet helemaal uitgesloten.” Ook is het niet ondenkelijk dat kopers hun uitgebloeide bosje bloemen in de eigen tuin of de openbare ruimte deponeren.

Nog geen verbod

Vooralsnog is er geen verbod op verkoop van Japanse duizendknoop in Nederland of de Europese Unie. De plant is al te wijdverspreid, waardoor opname op de Unielijst geen meerwaarde heeft, is begin 2019 nog het oordeel van minister Schouten, wanneer hij Kamervragen beantwoordt over de kwestie. Wel is er augustus 2019 een verbodsverzoek ingediend bij de Vereniging Bloemenveilingen in Nederland, de VBN. Maar voorlopig zijn de verse stokken van het plaaggewas dus nog wel even te koop bij de Nederlandse bloemisten. Goed om bedacht op te zijn als u weer eens een fraai bosje bloemen in huis haalt of cadeau geeft.

Lees ook: Krijns groentip om Japanse duizendknoop te bestrijden en ons eerdere artikel over de plaag die Japanse duizendknoop in Nederland geworden is.

(Bron: ANP, Stad + Groen, archief)

Geef een reactie

Reactie

    BIJBLOEM says:

    Ja, dat ding staat hier bij de buurman.
    Ik had er een tegen de muur gezet om een lelijke regenwaterafvoer te camoufleren.

    De buurman die grote vogels lokt en er alles aan doet om de zo dicht mogelijk op plekken te krijgen waar ze hinder geven. Is een beetje een mannelijke Marijke Helwegen.
    Maar dan zonder ambassadrice te zijn voor plastische chirurgie.
    Het koeren wordt nagebootst. Maar schitterende plakkaten. Ze blijven er weg van.

    Het probleem van het voeren is het knoeien en de ratten den muizen die een hapje komen mee eten.

    De stront wordt afgezwakt. Is niet zo schadelijk als je het maar goed schoon houdt en je handen daarna wast.
    Ja, ja … Zo sukkelt het maar door.
    Elders staan wel manieren om van de duiven af te komen.