De sterren van Hendrik Groen: “We zijn op aarde om het lijden zo veel mogelijk te mijden”
Publicatiedatum: 21 oktober 2019
De eerste serie van Het geheime dagboek van Hendrik Groen werd wekelijks bekeken door ruim 2 miljoen mensen. Recensenten waren het erover eens: dit was een briljante serie. Tal van prijzen vielen de serie dan ook ten deel. Regisseur Tim Oliehoek nam het Gouden Kalf in de categorie Beste Televisiedrama in ontvangst. En Kees Hulst, voor zijn rol van Hendrik Groen, won een Gouden Kalf in de categorie Beste acteur Televisiedrama. Dit succes smaakte naar meer. En dus is er nu deel 2.
Hierin volgen we opnieuw belevenissen van de bewoners van het verzorgingstehuis en de rebellenclub Omanido (Oud Maar Niet Dood) kunnen volgen. Opvallende nieuwe bewoonster is Leonie, vertolkt door Carry Tefsen. De twee hoofdrollen van Evert en Hendrik zijn weer in de vertrouwde handen van André van Duin (72) en Kees Hulst (67). Beide mannen hebben een zeer druk werkzaam leven. Tussen de diverse opnamen en een theaterpremière door wisten André en Kees toch een gaatje te maken voor MAX.
Altijd maar druk, druk, druk… Wanneer staat die knop eens op uit?
André: “Als het aan mij ligt, gaat die knop nog lang niet op uit. Maar ik plan na ieder groot project altijd een paar weken rust. Dat lukt niet altijd. Eigenlijk lukt dat nooit. Ik ben inmiddels ook weer met Ferry de Groot bezig voor De Dik Voormekaar Show op podcast. Gelukkig heb ik ook nog mijn partner Martin en manager Ilonka die mij heel goed beschermen.”
Kees: “Ach druk, het is een staat van zijn. Belangrijkste is dat ik alleen maar dingen doe die leuk zijn.”
Ischa Meijer zou nu gezegd hebben: “Met die drukte van jullie proberen jullie voor de dood uit te rennen.”
Kees: “Ik heb een hekel aan rennen en voor de dood ben ik niet bang.”
André: “Welnee, ik vind het wel prettig ‘s morgens een reden te hebben om op te moeten staan. Er zijn zat collega’s die op mijn leeftijd thuis zitten te wachten op een telefoontje. Ik ben blij dat ik nog meetel.”
Is dat ook belangrijk, dat je nog meetelt?
Kees: “Het gaat vanzelf. Ik word gevraagd en als het leuk is doe ik het en als het niet leuk is doe ik het niet. Dat heeft niks met meetellen te maken.”
André: “Het is heerlijk om iets voor mensen te doen. En het is leuk om te weten dat er mensen zijn die op je wachten of iets van je verwachten.”
Is er een hoger doel waar jullie het allemaal voor doen?
Kees: “Ik ben hier op aarde om te genieten of in ieder geval het lijden zo veel mogelijk te mijden.”
André: “Haha, goh, wat zeg je dat leuk.”
Hoe is het om aan de wortel van het ongekende succes van Hendrik Groen te staan?
Kees: “De wortel van dit succes begint bij de schrijver Peter de Smet. Dat is opgepikt door een geweldig team met Martin van Waardenberg als geniale scenarioschrijver. Zijn inbreng is, vaak thuis bij André, becommentarieerd waardoor het een echt Gesamtwerk is geworden, uitgevoerd door geweldige acteurs.”
André: “Toen wij de eerste serie maakten had ik voor mijzelf niet direct het idee dat we met iets bezig waren dat in positieve zin zo uit de hand zou lopen.”
Kees: “Nee, dit had ik nooit verwacht. Maar hier verdient onze regisseur Tim Oliehoek een groot compliment.”
André: “Wij zijn de pionnen in de handen van meester Tim. Tim is geweldig. Hij benadrukte mij steeds weer: ‘André, hou het klein’. En dat is voor mij nog weleens moeilijk, want ik ben van het grote gebaar. Met die korte lenzen van tegenwoordig die zo inzoomen op je gezicht, is het bewegen van een wenkbrauw al snel heel veel lawaai.”
Kees: “En ik kreeg van Tim steeds te horen: ‘20 jaar erbij, Kees.’ En dan schoot ook in mijn acteursvak en dan werd ik een ouwe knar. André zei wel eens: ‘Zo oud als jij speelt zal je nooit worden.’”
André, vertel eens: waar is Kees heel goed in?
André: “Teksten leren. Jij leest één keer je tekst en je hebt het in je hoofd. Ik lees het 10 keer en het zit er nog niet in. Jij kent zelfs de teksten van anderen. En verder kan Kees wel erg serieus zijn. Jij wil nog weleens heel diepgravend over dingen praten.”
Kees, vertel eens: waar is André heel goed in?
Kees: “Het is gewoon fijn om André in je buurt te hebben. Dat wist ik al vanaf onze samenwerking bij The Sunshine Boys. En daarbij is André ook nog eens een multitalent.”
André: “We hebben zo veel lol gehad. Zo’n serie maken is ook veel wachten: andere lamp hier, kortere lens daar. Heel veel wachten. En dan zaten we ondertussen vaak Dik Voormekaar te luisteren. Heerlijk.”
Kees: “Ik ben altijd al een groot fan van André geweest. Ik ken de meeste van zijn typetjes.”
André: “Buiten de camera hebben wij het ook erg leuk.”
Kees: “André is mijn vriend.”
André, wat is er leuk aan Evert?
André: “Evert is een mopperkont, hij drinkt net iets te veel en zijn problemen wuift hij een beetje weg. Ik vind dat een heerlijke rol, ik ben gek op Evert.”
Kees: “Wat ik mooi vind, is dat de serie vooral over vriendschappen gaat. Ik koester vriendschappen.”
The Sunshine Boys ging ook over ouder worden. Hoe is het om ouder te worden?
André: ‘Ik heb er geen moeite mee om ouder te worden, maar ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik mij geen 72 voel.”
Kees: “Haha, ik voel mij ook nog geen 72.”
Speelt misschien ook mee dat jullie beiden jongere partners hebben. Kees, jouw partner Esther is 16 jaar jonger dan jij. En Martin is 17 jaar jonger dan jij, André.
Kees: “Oh, dat speelt zeker mee. Mijn vriendin en ik liggen het liefst heel lang in bed.”
André: “Martin houdt mij bij de les. Alhoewel ik vaker tegen hem moet zeggen: ‘We gaan dit of dat doen’, dan andersom. (Martin zit bij het gesprek en knikt van ja.)
Kun je het je voorstellen dat jullie in een verzorgingshuis wonen?
André: “Er zullen positieve uitzonderingen zijn, maar het lijkt mij verschrikkelijk. Er wordt gepest, er wordt voorgedrongen en er zijn mensen die niet met een homo aan tafel willen zitten. Wat dat betreft is een verzorgingstehuis net de maatschappij. Aan de andere kant, als je alleen bent en je woont in zo’n huis, dan kun je altijd naar beneden gaan om samen te zijn. Een kaartje leggen. In je eentje ga je niet naar de bioscoop.”
Kees: “Ik heb mij nog niet ingeschreven in het Rosa Spier Huis. Maar ik ben iemand die zich snel aanpast aan de omgeving.”
André: “Mocht ik er terecht komen, dan zorg ik wel voor de reuring!”
Kees: “Maar ik wil niet in de file van de rollators staan.”
Wat willen jullie nog?
André: “Uiteindelijk willen Kees en ik gaan samenwonen. Nee, ik wil lekker doorgaan en ik zie wel wat er op mij afkomt. Gelukkig is er nog genoeg belangstelling. Ik ga door tot aan het gaatje.”
Kees: “Er is nog zo veel.”
Sterven in het harnas?
André: “Als ik maar niet met te veel narigheid afscheid hoef te nemen.”
Kees: “Wat er ook gebeurt, ik wil het zelf kunnen bepalen. Ik wil de regisseur over mijn eigen eind zijn. En voor de rest wil ik vooral doorgaan. Het leven moet gevierd worden.”
(Bron: MAX Magazine – editie 41)
De 2e aflevering van Het geheime dagboek van Hendrik Groen is op 21 oktober 2019 om 22.15 uur te zien op NPO 1.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Wat een leuk en goed gesprek met deze twee kanjers. Ze spelen het fantastisch.
Ach ja, zo dacht ik er ook over v.w.b. opgenomen worden in een verzorgingshuis of dood gaan. Maar ja, toen was ik wél 75 jaar!! Nu, na 10 jaar bijna (1935) denk ik daar toch wel wat anders over. Beperkingen en afhankelijkheid van derden, is nou niet bepaald mijn grootste ding. Ik woon gelukkig nog zelfstandig(?) en alleen. Kan, als dat zou lukken, graag wat meer gezellige dingen doen. Uitgaan, terrasje zitten, museumbezoek of theater. Nee, niet dus.
Daarom is het bijzonder om jullie uitzendingen te zien. Ik geniet er van en is zoóóóóóó herkenbaar.
Nee lieve oudjes, laat je stem horen, óók in een verzorgingshuis of waar dan ook. Wij tellen mee!
Kees, Evert, Grietje en alle andere acteurs……………………..jullie doen het geweldig. Dank daar voor.