Heermoes (paardenstaart) bestrijden en voorkomen dat het terugkomt
Publicatiedatum: 22 mei 2022
Heermoes (Equisetum arvense), ook wel paardenstaart of kattenstaart genoemd is één van de lastigst te bestrijden (wortel)onkruiden. Het groeit op allerlei plekken en menig terras staat er al snel vol mee. Als de plant niet snel wordt aangepakt, wordt het dan ook een echte plaag. In dit artikel vertellen we hoe u bij het bestrijden ervan te werk moet gaan, zodat het niet meer terugkomt.
Heermoes herkennen
Heermoes is makkelijk te herkennen, aan zijn vertakte groene stengels, die recht omhoog groeien. Het lijken hiermee net kleine boompjes of, zoals één van zijn namen als zegt, paardenstaarten. Daarnaast produceren ze lichtbruine stengels, met daar bovenop een vruchtbaar deel, gevuld met ‘sporen’. Deze stengeltjes hebben wel wat weg van paddenstoelen.
Bestrijdingsmethoden heermoes
Heermoes wortelt zeer diep, tot wel 6 meter, met een snel woekerende wortelstok. Het heeft geen zin om alleen eenmalig de bovengrondse delen te verwijderen. De plant slaat voedsel op in zijn wortelstok en kan alleen bestreden worden door die ook te verwijderen. Wat wel werkt is heermoes een jaar lang wekelijks weg te schoffelen. Door de delen bovengronds keer of keer te verwijderen, put u hem uit, aangezien er dan niet genoeg voedsel opgeslagen wordt. Op den duur zal het onkruid dan ook verdwijnen. Dat is wel een kwestie van zeer lang volhouden en beslist geen week overslaan. Neem hierbij ook zeker de vruchtbare stegels mee. Deze verschijnen over het algemeen in de maanden april en mei. Als u dit doet voordat de sporen de kans krijgen zich te verspreiden, voorkomt u een nog grotere uitbreiding. Want de mannelijke stengels duiken massaal op nadat de vrouwelijke stengels hun lokpoeder verspreid hebben.
De vrouwelijke stengels van heermoes
Een andere manier is het onkruid (en ook andere lastige wortelonkruiden) 12 maanden af te dekken met zwart plastic. Als het in een terras groeit is het verstandig op 20 centimeter diepte dik folie aan te brengen. U kunt daar bijvoorbeeld vijverfolie voor gebruiken. Komt de heermoes van buiten uw tuin bij u, dan kunt u verticaal een strook vijverfolie of sterk anti-worteldoek aanbrengen.
Grond verbeteren
Heermoes groeit op veel plekken, maar ook op tamelijk arme grond. Groeit er heermoes in uw tuin, dan kan het dus zo zijn dat er wat aan de bodem schort. Om na verwijdering te voorkomen dat de plantjes terugkeren kunt u de grond dan ook verbeteren of de tuin bemesten. Ook kunt u de verwijderde heermoes op de bodem laten verteren. Dankzij zijn lange wortels kan het plantje in diepere lagen waardevolle mineralen opnemen, waar andere planten niet bij kunnen. Die waardevolle mineralen worden dan aan de grond afgegeven als de plantendelen afsterven. Overigens stopt heermoes ook zelf met groeien als er voldoende mineralen omhoog gehaald zijn naar de bovenlaag. Om het proces te versnellen kunt u zelf mineralen aan de bodem toevoegen. Lavameel is daarvoor een goede optie, aangezien het meer dan 80 belangrijke mineralen bevat.
Giftig voor dieren
Paardenstaarten zijn giftig voor huisdieren en vooral paarden zijn er gevoelig voor. Dit komt door de gifstof equizetine en de anti-thiamine factor. Gedroogde stengels tussen hooi moeten dan ook zeker vermeden worden. Ook al is het in gedroogde vorm iets minder giftig, levert het nog steeds veel gevaar op voor paarden. De ziekteverschijnselen bestaan uit: verhoogde prikkelbaarheid, onzekere gang en soms verlamming. Voor mensen heeft heermoes juist enkele geneeskrachtige werkingen, zoals het sneller genezen van wondjes.
Heermoes tegen schimmels
Heermoes heeft overigens nog een nuttige eigenschap. Het bevat veel zwavel en kiezelzuur en kan daardoor worden gebruikt om schimmels te bestrijden. Kweker Krijn Spaan noemt dit heermoesthee. U maakt het door 200 gram heermoes in 5 liter water te doen en dit 1 tot 2 weken te laten staan. Haal vervolgens het heermoes eruit en gebruik het vocht om aangetaste planten mee te bespuiten.
(Bron: Krijns groentips, RTL Nieuws, ggddiergezondheid.nl, MijnTuin.org, De Tuinen van Appeltern, archief. Foto: Shutterstock)
