Epilepsie bij honden
Epilepsie is een van de meest voorkomende ziekten bij honden. Ongeveer 1-2 procent van de honden heeft het. Maar hoe ontstaat het? En is er iets aan te doen? Dierenarts Jenny Buijtels legt uit.
Epilepsie in 3 fases
Epilepsie is een massale elektrische activiteit van de hersenen. Op het moment van een aanval ontstaat er als het ware kortsluiting waardoor alle hersencellen tegelijk gestimuleerd worden. Een aanval bestaat uit 3 fases. In fase 1 wordt de hond meestal aanhankelijker en zoeken ze bijvoorbeeld steun bij hun baasje. Soms doen ze juist het tegenover gestelde en zonderen zich af. Ze gaan dan ergens in een hoekje liggen. Fase 2 is de aanval zelf. De aanval duurt over het algemeen tussen de 30 seconden en 5 minuten. Tijdens de aanval is de hond niet bij bewustzijn. Het gebeurt daarom vaak dat honden dan hun plas laten lopen en kwijlen. Ze hebben namelijk nergens meer controle over. Omdat ze buiten bewustzijn zijn, liggen ze op hun zij. In het begin van de aanval zijn ze vaak stijf, maar dat gaat snel over in fietsbewegingen maken met de poten. In fase 3, na de aanval, komt de hond weer bij bewustzijn. Ze zijn dan vaak onrustig, kunnen lopen als een dronkenman en lopen mogelijk tegen voorwerpen aan, waardoor ze blind lijken. Deze fase kan uren tot zelfs een dag duren.
Schadelijk
Wanneer een hond eens per 3 maanden een aanval is het verstandig om dit met medicijnen te gaan behandelen. Tijdens een aanval beweegt de hond veel en kan hij heel warm worden. Normaal gesproken koelen honden af door te hijgen. Dat doen ze via hun tong, want honden zweten niet. Bij zo’n aanval kunnen ze hun warmte niet goed kwijt waardoor ze erg warm kunnen worden. Leg dus tijdens zo’n aanval geen dekentje over de hond, want dat is niet nodig.
Behandeling
Epilepsie is over het algemeen redelijk goed te behandelen bij honden. Dierenartsen gaan doorgaans na 2 tot 3 aanvallen om de 2-3 maanden over tot het behandelen met medicijnen. Met de behandeling streven ze ernaar dat het dier geen aanval meer krijgt. Maar ieder dier reageert anders op de medicijnen. Sommige honden hebben meer dan 1 medicijn nodig om de aanvallen onder controle te krijgen. Soms wordt de epilepsie veroorzaakt door bijvoorbeeld een hersentumor of leverfalen. Dat vraagt om een andere behandeling dan de epilepsie die ontstaat zonder aanwijsbare oorzaak. Medicijnen helpen vooral om de aanvallen te voorkomen of verminderen. Wanneer er toch een aanval optreedt hoeft u niet direct iets te doen, want het is meestal na 5 minuten over. Gaat de ene aanval over in de andere of krijgt de hond er meerdere op een dag, dan is het beter om rectaal een middel te geven. Dierenartsen geven dit aan eigenaren met honden die epilepsie hebben om achter de hand te hebben. Dat is heel effectief, want in het laatste stukje van de dikke darm zitten de bloedvaten die niet eerst naar de lever lopen. Daardoor komt het medicijn meteen waar het zijn moet. Daarmee is een aanval te onderbreken.
Dierenarts Jenny Buijtels bespreekt dit onderwerp in Tijd voor MAX op donderdag 2 maart 2017.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Mijn hondje van 9 jaar(jack Russell heeft (helaas) ook epilepsie en had tot voor een paar jaar terug bijna wekelijks een aanval.Mijn dierenarts was niet direct voor medicijnen, dan had hij het bijna dagelijks moeten hebben. Ben zelf eens gaan googlen en kwam tot te ontdekking dat voeding ook veel kan doen , met name bij mijn hondje waren het kleur/geur/conserveringsmiddelen en graan/gluten die een aanval konden uitlokken. Ik ben hem hypoallergene brok gaan geven(geperst) en ook als tussendoortjes alleen nog maar gedroogde kipfilet of een runder/lams oortje om te kauwen. Zijn aanvallen zijn beperkt nu tot nog maar 1 keer in de 4/5 maanden. Hij zal er nooit helemaal van af komen maar dit is toch best wel de moeite waard om te vermelden en eventueel om te proberen bij hondjes die ook epilepsie hebben.Baat het niet dan schaad het niet toch ! En het voer is overal verkrijgbaar(verschillende merken hebben het ) en niet duurder dan het reguliere voer .
Hallo,
De uitspraak dat Epilepsie niet gevaarlijk zou zijn voor een hond vond ik toch wel apart, er zijn honden die er aan overlijden tenminste uit hun lijden verlost moeten worden. Dus ik vond die uitspraak nogal ongepast. Er is niet eens over Cluster-Epilepsie gesproken, deze vorm heeft onze hond en echt niet een paar in de 2-3 maanden. Ik vond dat er erg luchtig over deze nare ziekte werd gedaan, voortaan toch maar iets verder verdiepen over de Epilepsie slechte voorlichting.
Onze border collie van bijna 2 jaar oud is vorig jaar na de 1e grote cocktail inenting ziek geworden, in eerste instantie wisten we niet wat er met haar aan de hand was, tot ze een epilepsie aanval kreeg. Dat werden er meerdere achter elkaar, waarna we van de DA Phenoral en Pexion kregen. Door deze medicijnen werden de aanvallen tijdelijk iets minder, maar door de honger die ze van de medicijnen kreeg at ze alles op inclusief haar kussen en alles van straat, waaronder een prikker en moest een spoedoperatie ondergaan. Tevens zakte ze steeds door haar pootjes en was er amper nog een rondje mee te lopen. We zijn op vers vlees overgegaan en gestopt met de medicijnen en alternatieve hulp gezocht en geven nu bij een aanval Bach bloesem. Degene die haar nu behandeld zegt dat ze vol met vergif van de medicijnen zit en dit moet uit haar lichaam, de enting is funest geweest, heeft haar getriggert en tevens de diazepam die we haar toedienden bij zware aanvallen, waardoor er weer een aanval wordt uitgelokt. Nu zijn we 30 aanvallen verder en we geven haar ook geen diazepam meer. We hopen dat de aanvallen minder worden of misschien wel stoppen. Ook gaan we ze niet meer laten enten, maar in plaats daarvan laten titeren. Het zou misschien beter zijn als er meer naar de oorzaak van de epilepsie werd gezocht en niet direct volgooien met medicijnen en entingen die ze echt niet elk jaar nodig hebben. Op dit moment is ze weer vrolijk en het opeten van alles is over en kan ze weer lekker spelen. Ook wil ik nog vermelden dat de epilepsie aanvallen verschrikkelijk zijn om te zien en dat je als baasjes er altijd rekening mee moet houden., want het gebeurt van het ene op het andere moment en dan blijf je er voor thuis, na zo’n aanval durf je haar niet alleen te laten. Dus…een hele nare ziekte, die je niet mag onderschatten.