Week van de Hoogbegaafdheid: zo herkent u hoogbegaafdheid ook op latere leeftijd
Publicatiedatum: 15 maart 2024
In 2024 vindt de 9e editie van de Week van de Hoogbegaafdheid plaats van 9 tot en met 17 maart. Het doel van deze week is om hoogbegaafdheid positief onder de aandacht te krijgen. Waarom is zo’n week nodig? En hoe herkent u hoogbegaafdheid?
Waarom een Week van de Hoogbegaafdheid?
Een gemiddeld intelligentieniveau ligt tussen de 90 en 110. U bent hoogbegaafd als uw IQ 130 of hoger is. Slechts 2 tot 3 procent van de Nederlanders is hoogbegaafd. Er is een speciale week opgezet om dit persoonskenmerk, want dat is hoogbegaafdheid, positief onder de aandacht te brengen. Veel mensen hebben hier namelijk een negatief beeld van. Door deze negatieve associaties kunnen hoogbegaafde mensen niet altijd zichzelf zijn en worden ze vaker gepest, omdat ze anders zijn dan de rest.
De oprichters van de Week van de Hoogbegaafdheid organiseren gedurende deze week allerlei activiteiten waarin hoogbegaafdheid centraal staat. Op de site van de organisatie kunt u per provincie zien welke activiteiten er zijn.
Op tijd vaststellen is van groot belang
Het is belangrijk om hoogbegaafdheid op tijd vast te stellen, zodat er rekening mee kan worden gehouden. Als dit niet gebeurt, kan een hoogbegaafd persoon gedragsproblemen ontwikkelen. Hoogbegaafde kinderen kunnen zonder aangepast onderwijs antisociaal of druk worden. Dit kan leiden tot een misdiagnose, waarbij iemand ten onrechte het label ADHD, ADD of autisme krijgt. Zo’n label kan negatieve gevolgen hebben voor iemand zijn zelfbeeld. Het is immers lastig om van een dergelijk label af te komen.
Volgens onderwijsspecialist Sofie van de Waart komt deze misdiagnose vaak door een gebrek aan uitdaging. In de documentaire Utopie van Sofie zegt zij hier het volgende over: “Als je constant onderprikkeld wordt op school, dus je verveelt je, dan ga je bepaald gedrag vertonen; bijvoorbeeld ADHD-achtig gedrag. Maar als we het onderwijs aanpassen, zodat ze uitgedaagd worden, zie je dat veel van dat gedrag gewoon verdwijnt”.
Hoogbegaafde volwassenen
Tegenwoordig testen mensen vrij snel of hun kind hoogbegaafd is wanneer hier signalen voor zijn. Vroeger was dat veel minder het geval, waardoor veel volwassenen niet weten dat ze hoogbegaafd zijn. Zij voelen zich vaak wel anders dan de rest, maar leggen lang niet altijd de link met hoogbegaafdheid. Door een gebrek aan passend onderwijs in hun jeugd, blijft hun potentie vaak deels onbenut. Hoogbegaafde mensen die te weinig uitdaging krijgen, kunnen hun motivatie verliezen of zich onbegrepen voelen.
Kenmerken van hoogbegaafdheid
Nu weet u waarom het belangrijk is om hoogbegaafdheid vast te stellen, maar wat zijn de kenmerken? Enkele negatieve eigenschappen van hoogbegaafden zijn dat ze zich snel vervelen, dingen uitstellen en moeite hebben om iets waaraan ze beginnen af te maken. Ook kunnen ze vaak slecht tegen autoriteit en zijn ze verslavingsgevoelig. Voor hoogbegaafden is het bovendien lastiger om aansluiting te vinden met anderen, omdat ze op een ander denkniveau zitten.
Hoogbegaafdheid heeft echter ook een hoop voordelen. Zo voelen hoogbegaafden gevoelens van anderen vaak aan en zijn ze goed in het maken van een probleemanalyse en het bedenken van oplossingen. Ook hebben ze doorgaans een grote woordenschat, een goed geheugen en kunnen ze makkelijk leren. Tevens hebben ze snel de neiging om andermans zinnen af te maken, omdat zij het tempo te laag vinden en de strekking al eerder snappen.
Dirk Anton van Mulligen, met een IQ van 145 zelf uitzonderlijk hoogbegaafd, zegt in de radio-uitzending van Villa VdB dat hij er pas na 30 jaar mee om kan gaan. “Je moet je voorstellen, dat is niet oneerbiedig bedoeld, dat als je een IQ van 145 hebt, het verschil tussen jou en een gemiddeld mens ongeveer net zo groot is als tussen een gemiddeld mens en een zwakbegaafd mens.” Van Mulligen zet zich in om hoogbegaafden aan een passende baan te helpen en te begeleiden op de werkvloer.
Hoogbegaafde mensen herkennen zich vaak in de bovenstaande kenmerken, maar dat betekent niet per definitie dat u hoogbegaafd bent als dit het geval is. Als u wilt weten of u hoogbegaafd bent, kunt u naar een speciale praktijk hiervoor gaan. Daar kunt u een IQ-test doen en een vragenlijst invullen over persoonlijkheidskenmerken. Met deze uitslagen, in combinatie met de observatie van professionals, kunnen zij in zo’n praktijk vaststellen of u hoogbegaafd bent.
(Bron: AD, Rianne vd Ven, LMPA, Week van de Hoogbegaafdheid, Balans Digitaal, Praktijk Hoogbegaafd. Foto: Shutterstock)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Waarom geen woord over Mensa, (inter)nationaal de belangrijkste organisatie (met ruim 100.000 leden) met een schat aan ervaring op dat gebied…
Interessante publicatie.
Ik ben nu 74.
Zowel op de lagere school als op de middelbare school dagelijks (!) getreiterd en gepest.
Met meerdere klasgenoten vielen zij mij aan. Nooit in hun eentje.
Kreeg slechte cijfers en mocht eigenlijk niet naar de middelbare school.
Toch gedaan. Pesten, vechten en treiteren bleef.
Slechte cijfers op school. Mocht geen examen doen omdat dat schadelijk zou zijn voor de statistieken van de school.
Dus verzocht ik om thuis te mogen blijven tot het volgende schooljaar.
Ik heb mij toen ingeschreven voor het staatsexamen.
En ik heb mij vanaf de kerst tot aan het examen door alle boeken geworsteld van vier jaren middelbaar onderwijs.
En ik deed het examen en slaagde meet mooie cijfers.
Leraren stupéfait natuurlijk.
Trots bezocht ik ze allemaal per fiets thuis.
Door een toeval moest ik een IQ test doen en toen bleek dat ik 145 had.
Vanaf dat moment had ik schijt aan iedereen “Die het beter wist”.
Gelijk kunnen ze krijgen, maar niet voordat ik dat heb gecontroleerd.
De onderwijzers en leraren van mijn scholen verwijt ik niets, want het onderwijs was niet ingesteld op individuele scholing.
En de kinderen verwijt ik veel : waarom moet je iemand eindeloos pesten, treiteren of afzijken?
Trauma komt terug
Het gebeurde een jaar of wat geleden, dat ik naast de Beneluxbaan in Amsterdam twee Joodse kinderen zag fietsen.
De een zat de ander achterna, keppeltje op.
Die trok de ander van zijn fiets en ik ben toen in de berm gestopt met de auto.
Plotseling kwam het trauma van mijn jeugd maximaal boven water.
Nog net op tijd wist ik mij te beheersen, want ik was van plan dat kind een flink pak slaag te geven.
Ik heb ze beiden toegesproken en ik hoop dat het heeft geholpen.
Goedemorgen Hommen en anderen ,
n a v deze bewustwordings week ,
Zou het geen tijd worden !?!?
Pesten Discrimineren Treiteren Afzijken , etc.
als onderdeel van het curriculum op alle soorten scholen , opleidingen toe te voegen , verplicht te stellen .
Positieve ,, outcome ,,
van de ,, Week ,,
ja, heel herkenbaar, daarom probeer ik maar gewoon “onder het maaiveld” te blijven. dat is de enigste oplossing, maar wel erg vermoeiend..
Wat is het verschil (als deze er al
Is!) tussen hoog- of meerbegaafdheid en een hoger IQ?
herkenbaar verhaal. Velen met ons, bij de een loopt het goed af bij de ander slecht. Ik ben met een autobiografie bezig. We kunnen al deze verhalen wel bundelen, het is ook een naoorlogs tijdsbeeld er niets aan te willen doen en de hoek in moeten omdat er opgebouwd moest worden, met langdurige beschadiging en foute diagnoses tot gevolg. Goed en dapper dat je bent gestopt met de auto en het zo hebt aangepakt als je deed.
Toch jammer dat hoogbegaafdheid nog steeds meestal/enkel gekoppeld wordt aan het standaard IQ. Ik geef hiermee niet aan dat het artikel niet goed zou zijn. Er zijn mensen die zich op school niet konden concerteren door verveling of de manier waarop er les werd gegeven. Desinteresse is ook van invloed, wellicht mede daardoor. Echter ziet men wel hoogbegaafdheid in andere kenmerken. Maar het is niet zwart wit te stellen. Men kan hoogbegaafd zijn zelfs met een lager IQ, n.a.v. de standaard test bedoel ik dan. Ik zeg altijd als voorbeeld: Als je een taal niet kent of geleerd hebt kan je deze ook niet spreken maar dat betekent niet dat je de capaciteit niet hebt om deze te leren. Ik had het ook niet altijd leuk of makkelijk op de lagere en middelbare school en werd ook gepest. Tot ik naar een geheel ander soort (vrij) onderwijs ging wat me wel paste. Maar ook daar had ik nog concentratieproblemen en desinteresse bij bepaalde vakken. De vakken waar ik goed in was kostten me geen moeite en hoefde er soms niet eens voor te studeren. Bij die vakken was ik de beste van de klas. Voor de pesters: jammer voor ze, ik heb ze flink het nakijken gegeven! Ging evengoed niet van een leien dakje. Als ik de pesters al tegen kom (dat is zeldzaam want ik ben verder weg verhuisd) zijn ze nu nederig en ik doe gewoon vriendelijk. Ik doe mijn dotje wel, ongeacht wat voor sticker er op me geplakt wordt. Doet er niet toe, gewoon happy wezen met wie je bent, doe waar je goed in bent, lekker authentiek en anders is leuk. Omarm het!