Steeds meer huisartsen zonder eigen praktijk: is dat erg?
Publicatiedatum: 27 februari 2018
Het hebben van een ‘eigen’ huisarts is anno 2018 niet meer zo vanzelfsprekend als dat het altijd is geweest. Huisartsen werken steeds vaker als zpp’er, wat onder meer betekent dat zij geen vaste schare patiënten hebben of een eigen praktijk. 2 huisartsen geven hun mening over deze ontwikkeling.
Zelfstandige huisarts
Last van zeurende pijn in de knie, een ontstoken oog of een wondje dat maar niet wil genezen? De huisarts is dan vaak de eerste bij wie wordt aangeklopt. De drempel om naar het spreekuur te gaan is vaak niet zo hoog, zeker als de arts iemand is die de patiënt al jaren kent. Dat laatste is steeds minder vaak het geval, want meer en meer huisartsen werken als zzp’er. Dat houdt in dat zij zich laten inhuren als waarnemer en geen eigen praktijk hebben. Dat scheelt behoorlijk wat rompslomp én zorgt ervoor dat de arts netto meer salaris overhoudt.
Nadelige gevolgen
Hoewel er voor de huisarts veel voordelen kleven aan werken als zzp’er, is het voor de patiënt minder handig, stelt huisarts Wouter de Ruijter in Trouw. Hij schrijft dat het aantal huisartsen die op zzp-basis werken tussen 2009 en 2015 is gestegen van 11 naar 19 procent. Volgens De Ruijter zorgt dit ervoor dat zij minder goed weten wat er speelt bij hun patiënten. Hij noemt een aantal voorbeelden: als huisartsen degenen die zij behandelen minder goed kennen vragen zij meer onderzoek aan, verwijzen zij sneller naar het ziekenhuis en worden patiënten vaker opgenomen voor hun chronische kwalen. Kortom: minder goede én duurdere zorg, aldus De Ruijter. Ook voor mensen die intensieve zorg nodig hebben, zoals ouderen of terminale mensen, is het geen goede ontwikkeling, vindt hij.
Of valt het wel mee?
Tijd voor MAX-huisarts Ted van Essen kijkt er anders tegenaan: “Het klopt dat er tegenwoordig meer huisartsen aan het begin van hun carrière als zzp’er werken dan vroeger. Daar zijn een aantal redenen voor: veel startende huisartsen hebben dubbele taken in een jong gezin. De partner heeft ook een carrière die wellicht wat meer mobiliteit vergt. Bovendien zijn huisartspraktijken groter geworden, met meer huisartsen in een gezondheidscentrum. Dat vergt managementkwaliteiten en die ontwikkel je meestal pas op den duur. Het is dus helemaal niet zo’n gek idee om een tijdje als waarnemer te werken, zonder de verantwoordelijkheid voor het hele bedrijf te dragen”, zegt hij tegen deze site.
Tóch een eigen praktijk
Volgens Van Essen werken zelfstandige huisartsen vaak langdurig in dezelfde praktijk, waardoor zij wel degelijk een band opbouwen met de patiënten. “Dat is namelijk ook het leukste van het vak: langdurige contacten met diverse leden van gezinsverbanden. Korte contacten, zoals ook op de huisartsenpost in het weekend, zijn ook nodig, maar niet erg bevredigend voor een huisarts”, zegt hij. Daarnaast is het werken als zzp’er volgens Ted van Essen vaak van korte duur. “Op een gegeven moment zie je dat veel van deze huisartsen toch kiezen voor meer verantwoordelijkheid als praktijkvoerder. Kortom: het komt vanzelf goed.”
(Bron: Trouw, Ted van Essen, bkv.nl, ANP)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik vind geen eigen huisarts een groot nadeel. Al die parttimers in een groepspraktijk ook. Vaak zijn het ook nog allemaal vrouwen.
Voor een bepaalde behandeling komt het bij mij voor, dat 3 verschillende huisartsen zich er over buigen. Hierdoor krijg ik regelmatig te maken met tegengestelde meningen/ diagnoses. Dat werkt vervreemend en maakt mij onzeker.En dan bemoeit de apotheeker zich er ook nog eens ongevraagd tegenaan. Verwarring al om, maar ook steeds minder vertrouwen.
Ik wil gewoon mijn eigen huisarts!!
Ik vind een ZZP-huisarts niet erg. Ik heb een huisarts die dat niet is maar wel een beterwetertje en een soort moraalridder. Uiterst irritant. Overstappen naar een andere arts vind ik weer teveel gedoe.
Ik ga daar langs omdat iets in mijn lijf niet goed functioneert. Dan wil ik weten hoe kom je aan zoiets en hoe kom ik er weer vanaf.
Een arts is niets anders dan een mecanicien en onze gezondheidszorg is opgedeeld in onderdelen bijv. knie-dokter, keel-dokter, maag-dokter enz. Een huisarts wil daar aan toevoegen psyche-dokter en dat is hij niet.
Ik wantrouw doktoren al mijn hele leven.
In het flat waar ik woon (boven de 55 jaar) zitten mensen met dozen vol pillen. Als ik vraag waar het voor is weten ze het niet en zeggen: het is voor mijn gezondheid en het moet van de dokter.
Ik had eens een gebroken voet en kreeg pijnstillers, deze pillen konden mijn maag in verwarring brengen, dus weer een pil voor de maag, deze pil kon weer obstipatie veroorzaken, dus ook daarvoor een pil. Hoeeeh.
Ik wil graag een vaste huisarts,daar heb je een vertrouwensband mee.
Ik vindt het al niet prettig als ik bij een arts in opleiding kom.
Ook ik wil gewoon M,n eigen huisarts
Geen huisarts is een ramp. Je krijgt secretaresse, die vraagt je hemd van het lijf, daarna tracht zij een arts voor je te vinden waar je heen moet of die je kan/wil bezoeken, kortom je ligt op het kerkhof voor je een arts hebt. Gevolg heb al 2 jaar geen arts meer gezien of gesproken. Vanwege problemen met het gehoor gaat bellen moeilijk dus ook geen gesprekje meer met de secretaresse. Kortom het is te hopen dat je kinderen je snel vinden! Heb wel een mobiel met alarm knop die 1 vd kinderen belt in nood en als ik nog kan drukken!