Mondbranden
Een branderig gevoel in de mond, ook wel ‘mondbranden’ genoemd, komt vrij veel voor en kan verschillende oorzaken hebben. Maar er bestaat ook iets dat het Burning Mouth Syndroom, of Brandende Mond Syndroom, wordt genoemd en dat is wat raadselachtiger. Wat is mondbranden precies en is er iets aan te doen? Dokter Ted van Essen legt uit.
Mondbranden
Mondbranden is een klacht die vrij veel voorkomt bij mensen tussen de 40 en de 70 jaar en kan allerlei oorzaken hebben. Mensen ervaren een branderig, droog of tintelend gevoel in de mondholte: in de tong, het verhemelte, het tandvlees, en soms ook de lippen. Als het zich beperkt tot de tong alleen dan is er sprake van tongbranden. Het kan al optreden door iets heel simpels als te sterk gekruid eten. Dan gaat het snel over, maar er zijn ook uiteenlopende slijmvliesaandoeningen waardoor u mondbranden kunt krijgen. Daarbij kunnen virussen, bacteriën of schimmels een rol spelen.
Infecties en schimmels
Zo kan een infectie met de schimmel Candida albicans (ook wel bekend als spruw) de oorzaak zijn, waarbij het slijmvlies van vooral de tongrug en het verhemelte wordt aangetast. Verder kennen we de stomatitis, een ontsteking van het gehele mondslijmvlies en soms ook de lippen, waarbij we vaak aften zien, pijnlijke zweertjes in de mond. Het kan ook gaan om lichen planus. Dit is een auto-immuunaandoening waarbij huid en slijmvliezen ontstoken raken en roodpaarse vlakke bultjes gaan vertonen. Als het om de tong gaat, kennen we ook nog het fenomeen landkaarttong. Dit doet echter geen pijn en valt vaak toevallig op wanneer mensen in de spiegel kijken. Daarvan is de oorzaak onbekend. Meestal merkt de patiënt het toevallig op in de spiegel. Het geeft eigenlijk nooit klachten.
Meerdere oorzaken
Behalve slijmvliesaandoeningen kunnen er nog veel meer oorzaken zijn voor mondbranden. Zoals maagzuur dat in de mondholte terechtkomt, allergische reacties op voedingsstoffen, hormonale schommelingen, een tekort aan vitamine B, ijzer, zink of foliumzuur, bepaalde medicatie, zoals antidepressiva of chemotherapie, diabetes, pernicieuze anemie oftewel ernstige bloedarmoede, of gewoon een slecht passend kunstgebit.
Verstoorde speekselproductie
Bij mondbranden kan soms sprake zijn van een te droge mond door een verstoorde speekselproductie. Dit heet xerostomie (van xero=droog en stomie=mond). Gezonde volwassen produceren per dag zo’n 1 à 2 liter speeksel. Ongeveer een kwart van alle mensen boven de 50 heeft last van een verminderde speekselklierfunctie. Daar kunnen ook weer verschillende redenen voor zijn; een bekende oorzaak is het syndroom van Sjögren, maar ook bij Alzheimer, alcoholcirrose, hoge bloeddruk, medicijngebruik of bestraling op de klieren kan een tekort aan speeksel optreden. Speeksel is heel belangrijk: het zorgt voor een goede bevochtiging en smering van de slijmvliezen, waardoor spreken, eten en slikken mogelijk is. Het zorgt voor een goede reiniging van de mondholte zodat achtergebleven voedselresten worden afgevoerd, het beschermt de slijmvliezen tegen ontstekingen en de tanden en kiezen tegen het ontstaan van tandbederf. Bij vrijwel alle van de eerder genoemde mondaandoeningen met mondbranden als symptoom zou een tekort aan speeksel daarom ook een rol kunnen spelen. Als dit heel ernstige vormen aanneemt kan dit onderzocht worden in een speekselkliniek.
Brandend Mond Syndroom
Mondbranden door een duidelijke oorzaak wordt wel secundair mondbranden genoemd. Bij het Brandende Mond Syndroom is er juist geen enkele zichtbare afwijking van het slijmvlies te vinden en is het dus ook niet mogelijk om een onderliggende oorzaak aan te wijzen: de patiënt lijkt zomaar vanuit het niets een brandende pijn in de mondholte te ervaren. Om die reden wordt dit ook wel primair mondbranden genoemd.
Continue
Bij het Brandende Mond Syndroom gaat het om een continu brandend gevoel dat dagelijks aanwezig is en in de loop van de dag vaak steeds heviger wordt. Opvallend is dat het niet in alle gevallen lijkt te leiden tot problemen met het in slaap vallen of een verstoorde nachtrust. Behalve het brandende gevoel is er vaak ook sprake van smaakstoornissen: een afwijkende smaaksensatie, zoals een zoute smaak of een metaalsmaak in de mond, of zelfs een totaal smaakverlies. Ook een droge mond wordt vaak als bijkomend verschijnsel gemeld, maar gek genoeg blijkt bij onderzoek van de mond dat de bevochtiging van het slijmvlies toch min of meer normaal is. Omdat er sprake is van meerdere klachten in en rond het mondgebied wordt deze primaire vorm van mondbranden een syndroom genoemd, het Brandende Mond Syndroom.
Heel vervelend, maar onschuldig
Het is niet duidelijk hoeveel mensen er lijden aan dit mondbrandsyndroom, geschat wordt dat het gaat om 1 op de 10.000 mensen. Wel komt het opvallend veel vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Hoewel het soms net zo plotseling weer verdwijnt als het is gekomen hebben sommige mensen er jarenlang en heel soms levenslang last van en dat is natuurlijk een enorme aanslag op hun kwaliteit van leven. Gelukkig is het op zich wel een volkomen onschuldige aandoening, mits er werkelijk geen onderliggende aandoening aan ten grondslag ligt. Daarvoor is het wel belangrijk dat een patiënt eerst goed is onderzocht om andere oorzaken uit te sluiten. Dit kan via de huisarts bij de kaakchirurg.
Oorzaak onbekend
Tot op heden is er geen oorzaak bekend, juist doordat er geen waarneembare verschijnselen zijn waarnaar onderzoek kan worden gedaan. Patiënten denken nogal eens dat het door een medische of tandheelkundige ingreep is gekomen, maar daar lijkt weinig bewijs voor te zijn. Het komt evenveel voor bij mensen die een gebitsprothese dragen als bij mensen die hun eigen gebit nog hebben, dus dat is ook niet de oorzaak. Er wordt wel gedacht aan stress als uitlokkende factor of aan een verandering in het zenuwstelsel. Maar eigenlijk weten we het gewoon niet. Omdat mensen die er last van hebben soms wanhopig zijn bestaat het risico dat ze de ene na de andere specialist aflopen en helemaal in de medische molen terechtkomen, zonder resultaat ook nog. Artsen doen er goed aan dat te voorkomen door te benadrukken dat het mondbrandsyndroom wel een heel nare, maar op zich onschuldige aandoening is, want mensen maken zich vaak erg ongerust.
Pijn bestrijding
De gangbare pijnstillers hebben weinig effect op mondbranden. Sommige antidepressiva en spierverslappers kunnen soms de klachten verminderen. Ook kan het anti-epilepsiemiddel gabapentine helpt soms, en capsaïne (van rode pepers) kan door het warmtegevoel en de betere doorbloeding die het veroorzaakt enigszins pijn verlichtend werken. Verder hebben mensen vaak baat bij het in de mond nemen van een verkoelend ijsblokje, al is dat natuurlijk van korte duur. Sommige patiënten komen uiteindelijk terecht op een pijnpoli, waar ze met cognitieve gedragstherapie leren om de pijn de baas te worden en weer grip te krijgen op hun leven.
Dit onderwerp wordt besproken in Tijd voor MAX op dinsdag 25 februari 2020.
Stel uw vraag aan dokter Ted van Essen
U kunt van dinsdag 25 februari tot woensdag 26 februari 10.00 uur hieronder vragen stellen aan dokter Ted van Essen over het mondbrandenAndere vragen worden niet beantwoord. Na woensdag 26 februari 2020 mag u uiteraard een reactie achterlaten, maar deze wordt niet meer beantwoord. Dit betreft geen persoonlijk consult! De dokter moet u daarvoor immers goed kennen. Dokter Ted helpt u graag met algemene informatie en achtergronden bij het onderwerp dat is behandeld in Tijd voor MAX.
U moet zich eerst registreren en inloggen om uw vraag te stellen. Uw e-mailadres is niet zichtbaar voor anderen en u kunt een fictieve naam opgeven. De naam die u achterlaat is wel zichtbaar. Ter bescherming van uw privacy verzoeken wij u persoonlijke gegevens niet te vermelden in uw bijdrage.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik heb al zo’n 10 jaar last van mondbranden. Fijn dat er vandaag aandacht aan werd besteed in het programma. Al was de conclusie helaas dat er niets aan te doen is. Waar ik mij zeer aan stoorde dat het onderwerp lacherig werd behandeld en niet serieus. Heeft voor mij een behoorlijke impact op mijn leven. Ik heb een speeksel onderzoek gehad en daar bleek inderdaad ook uit dat ik wat minder speeksel aanmaak. Maar voelt voor mij niet zo. Geen last van een droge mond. Het enige wat mij wat verlichting geeft is menthol kauwgum. Ik hoop oprecht dat ik een ochtend wakker wordt en niet meer het meer dan irritante gevoel in mijn mond heb. Vriendelijke groet.
Ik kan mij uw reactie voorstellen. Het was een vrolijke uitzending, maar mondbranden is natuurlijk helemaal niet vrolijk. Mijn boodschap was juist dat het een serieuze klacht is, die mensen wanhopig kan maken. Ik hoop dat u aan de tekst bij dit bericht hierboven beter terugvindt welke betekenis mondbranden kan hebben op de kwaliteit van leven.
Net de uitzending teruggekeken en vind de lacherige wijze waarop het onderwerp mondbranden werd behandeld zeer onder de maat. Ben ik niet gewend van Max
Het is geen levensbedreigende ziekte maar geenszins prettig.
Mondbranden is inderdaad heel vervelend en kan je leven behoorlijk beïnvloeden. Helaas kon er slechts een paar minuten over gesproken worden en ik kan mij voorstellen dat dat voor uw gevoel geen recht deed aan de ernst van uw klachten. De onzekerheid over de oorzaak maakt ook angstig. Soms ontlaadt zich dat in lachen. Ik kan u verzekeren dat geen van de tafelgenoten de bedoeling had om mondbranden te bagatelliseren. Eerder het omgekeerde.
Goed dat er aandacht aan deze vreselijke aandoening wordt besteed. Dit was mijn eerste reactie. Helaas werd er erg lacherig op gereageerd. Het word omschreven als onschuldig. Deze aandoening is de een ware hel en voor sommige mensen is zelfs reden om te overwegen of het leven wel zin heeft met deze pijn. Onschuldig dus zeker niet!Het kan levens ontwrichten, sociale contacten vallen soms weg. Deze aandoening is helaas nog zo onbekend. Het zou fijn zijn om een ervaringsdeskundige aan het woord te laten. Het lacherig publiek, gasten laat opnieuw zien hoe onwetend mensen zijn over BMS en na het zien en horen van dit onderwerp en hoe dit belicht word in dit programma ben ik zeer verdrietig en aangeslagen over hoe dit overkomt op mensen. Het zou jullie enorm sieren om beter research te doen en ook zeker aan de dokter nog een tip om te laten merken hoe ernstig en pijnlijk deze aandoening is. Dat het niets is om bij te lachen en dat het heel dringend nodig is om meer onderzoek te doen naar de oorzaak en effectieve pijnbestrijding om mensen die hier mee moeten leven nog moed voor de toekomst te geven.
Ik begrijp uw teleurstelling. Boven dit vragendeel staat een uitgebreide beschrijving van het BMS. Daaruit blijkt hopelijk hoe serieus we deze klacht beschouwen.
Dat het leven een ware hel met BMS is, is heel herkenbaar. Ik ben ervaringsdeskundige (3 1/2 jr BMS en Sjögren). De impact op het sociale leven is enorm. Maar er is hoop. Mijn zoektocht naar hulp bij meerdere specialisten heeft geleid tot een tip van neuroloog dr Tonk en dr Lard reumatoloog van MCH over een wetenschappelijk artikel verschenen in John Wiley & Sons publicatie eind oktober 2019. Het betreft een japanse follow-up studie naar pijnbestrijdingsmedicatie bij BMS: ethyl loflazepate is een anxiolyticum dat effect heeft op pijnvermindering. De naam van dit artikel is: ‘Pharmacotherapy in relieving the symtoms of burning mouth syndrome: A 1-year follow-up study’. Ethyl loflazepate belooft 80% vermindering van de pijnklachten. Dit medicijn is niet toegelaten in Nederland, maar wel in België verkrijgbaar onder de naam Victan 2 mg en wordt toegepast als middel tegen angststoornissen. Kost: 5,75 euro per 30 stuks in doos.
Ik wil mijn kennis graag delen met andere BMS patiënten en artsen/specialisten.
Wellicht kan er verder onderzoek worden gedaan om dit veel belovende medicijn hier in Nederland te kunnen toepassen op pijnpoli’s voor BMS diagnose. Of naar een Belgische pijnpoli gaan.
Inmiddels heb ik ruim 7 jaar last van bms. Ook ik ben blij dat het syndroom behandeld werd bij max vandaag en ook ik raakte zeer geïrriteerd van het voortdurende gelach. Jammer dat niemand daar iets van zei. Er werd naar mijn idee niet goed geluisterd, maar ik merk tegenwoordig sowieso dat empathie nogal eens ver zoek is. Wat maakt het uit als je er zelf geen last van hebt, zo ervaar ik dat bij zoveel ziektes, aandoeningen, symptomen, het leven in oorlogsgebieden met enorme angsten en machteloze gevoelens en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook ik ben in het begin dat het bms bij mij van de 1 op andere dag als een nachtmerrie mijn leven in sloop door veel mensen in de steek gelaten. Ik heb ook gedacht dat als ik hiermee moet leven, ik geen kwaliteit van leven meer ervaar. Ik heb in mijn leven 2x hernia gehad, waarvan ik 1x ben geopereerd. Ook behoorlijk pijnlijk met momenten dat de uitstraling in mijn been dusdanig zeer deed dat ik er niet op kon staan.
Klinkt misschien heel bijzonder of vreemd, maar ik wilde het bms zo inruilen voor de pijn van de hernia. Met het bms ben ik naar het Radboudziekenhuis te Nijmegen geweest en daar werd ik verwezen naar de pijnpoli Dekkerswald te Groesbeek verbonden aan het Radboud. Er werden wat testen gedaan en tevens werd mij verteld dat de oorzaak waarschijnlijk in de hersenen ligt waar kennelijk iets niet goed aangestuurd wordt. Daarop antwoordde ik nog dat er vanuit mijn hersenen wel meer niet goed aangestuurd wordt. Ik heb namelijk ook last van een chronische depressie.
De huisarts die ik in die tijd had, had zelf nog nooit van bms gehoord.
In het Radboud en de pijnpoli Dekkerswald daarentegen waren al een hoop vooral vrouwen geweest met dezelfde klachten die het bms bleken te hebben. Er werd mij verteld dat er geen specifieke medicatie bestond tegen dit syndroom en 1 arts zei me dat cannabis een goede optie zou zijn met de minste bijwerkingen.
Even later ben ik bij een ander huisartsencentrum terecht gekomen en ik kwam daar bij een huisarts die ik nu nog om zijn nek kan vliegen. Op dat moment slikte ik venlafaxine 1x 75mg en 1x 37,5mg per dag en naar behoefte 1 tot 5 pillen clonazepam 5mg.
Hij stelde voor om tegen de pijn methadon te proberen en dit langzaam op te bouwen. Ik vroeg hem namelijk naar morphine omdat ik gek werd van de pijn. De keuze voor methadon kwam vanwege het feit dat het om zenuwpijn ging.
Vanzelfsprekend ging ik daarmee akkoord, ik had er alles voor over, als de pijn maar draaglijk werd.
Ongelofelijk, maar na een week merkte ik al vermindering van de pijn. Het was zoeken naar de juiste dosering en ’s morgens 2 pillen van 0,5mg en ’s avonds nogmaals 2 pillen van 0,5mg bleek heel goed te werken.
Een bijwerking is dat je je erg suf voelt, zelfs na al die jaren nog, maar dat heb ik er helemaal voorover. Liever geen pijn en een beetje als zombie rondlopen. Ik kan heel veel slapen door deze medicatie, maar ik ben er zó blij mee.
Ik hoop dat ik anderen met bms en de zéér nare pijn die je daarvan hebt, kan helpen door deze medicatie te proberen. Soms moet ik wel eens 1 of 2 pillen meer innemen van de methadon, maar meestal is dat niet nodig.
Je moet wel heel erg oppassen met autorijden. Het beste is om het niet te doen of misschien zijn er mensen die met minder methadon ook goed kunnen leven met bms.
Ik rijd zelf geen auto.
Ik wens iedereen met het bms héél véél sterkte en ik hoop van harte dat deze medicatie ook vele anderen kan helpen.
De hevige pijn aan de punt van je tong wordt ook minder.
Wat ik nog wel wil vragen aan anderen met het bms of zij ook wel eens pijn hebben vanaf hun neus tot aan hun maag? Dat het lijkt of dat hele gedeelte in brand staat. Ik heb het niet vaak, want over het algemeen concentreert de pijn zich in mijn mond, gehemelte, tandvlees, lippen en tong, wat dus nu sowieso beduidend minder is door de medicatie. Ik gebruik ook oogdruppels omdat mijn ogen te droog zijn en neusdruppels.
Ik probeer het innemen wel eens uit te stellen, in de hoop dat het helemaal verdwenen is, maar helaas is dat niet het geval. Ik merk eigenlijk altijd dat het er nog steeds is.
1 arts in de pijnpoli zei me dat het soms na 7 jaren verdwijnt, maar het kan ook de rest van je leven blijven. Helaas ben ik de 7 jaren nu voorbij.
Wat ik als laatste nog kwijt wil, is dat ik in het begin, voor mijn medicatie, het gevoel had dat er een brandende sigaret in mijn mond lag, zo afschuwelijk was de pijn met eveneens een metaalachtige – en een hele scherpe mentholsmaak.
Wat mij betreft zou er best eens een langere uitzending mogen komen over het bms! Ik begrijp ook dat er zoveel ziektes, syndromen, aandoeningen zijn, die ook de aandacht moeten krijgen!
Nogmaals veel sterkte allemaal!
Ik moet iets herstellen wat mijn medicatie betreft.
De fout die ik heb gemaakt zit ‘m in de dosering van clonazepam en methadon.
Clonazepam moet 0,5 mg zijn en
Methadon moet 5 nu zijn.
Precies omgekeerd dus.
Mijn excuses voor deze fout!
Dank voor uw uitgebreide aanvullingen. Ik ken dat Ethyl loflazepate niet, maar kennelijk de moeite waard om te proberen als andere middelen falen.
Ik schakelde gisteren later in toen er net werd gesproken over BMS. Werd er warm van, mijn moeder heeft dat ook gehad en de ziekte van Sjögren, reumatoïde artritis, alles wat je er maar bij voor kunt stellen. Bij elkaar heeft dat 10 jaar geduurd en na 8 jaar heeft ze gezegd: als er geen hulp is voor mij zoek ik zelf een oplossing. Na 10 jaar heeft ze zelf haar leven beëindigd. Dit is nu 32,5 jaar geleden, maar de impact is (nog steeds) enorm. Ook ik ergerde me heel erg aan het gelach. Het is niet zomaar een droge mond voor even, het is er altijd, dag en nacht pijn. U kreeg niet eens de kans om uit te spreken. Ik reageer eigenlijk nooit op dit soort zaken, maar dit ging echt wat te ver.
Goeden dag Dokter Ted, De medicijnen waarover Marlonka het heeft, zou ik die ook kunnen gebruiken bij Lichen Planus?
Wat me opvalt, is dat dokter Ted niet reageert op middelen als methadon en clonazepam.
Ik begrijp het wel, het zijn zware middelen en ze werken verslavend.
Het geeft wel aan hoe pijnlijk bms is.
Misschien zou hij ze nooit voorschrijven.
Ik ben heel blij dat er artsen zijn die dat gelukkig wel doen.
Ook een professor, die ik heb gesproken op de pijnpoli te Dekkerswald, vroeg me of hij alles mocht opschrijven wat ik zei.
Vanzelfsprekend zei ik, als ik daarmee andere mensen kan helpen, laat hen dan aub weten dat deze medicatie mij heel goed helpt.
Ook al word ik suf, ik kan veel dingen weer doen, terwijl ik eerst vaak op mijn bed of de bank lag.
Het was beter geweest dat ik er in mijn 1e reactie niet bijgeschreven had, dat ik een chronische depressie heb.
Dan zijn er artsen die je minder serieus nemen, met alle respect, maar vaak oudere artsen en dan zeker ook niet allemaal.
Jammer, het is zoals iemand eerder zei, laat anderen het 2 dagen voelen en kijk hoe er dan gereageerd wordt.
Op de pijnpoli aldaar worden ook testen gedaan mbt het verdragen van pijn.
Deze bestonden uit het steeds harder drukken op verschillende punten op je lichaam door een verpleegkundige en het stoppen van je hand in een bak koud water met ijsklonten.
De test wees uit dat ik een hoge pijngrens heb, waarmee ik slechts aan wil geven dat mensen met pijn nogal eens niet serieus worden genomen.
Een neuroloog, die ik jaren geleden bezocht, zei me, dat als iemand aangeeft pijn te hebben, die persoon ook werkelijk pijn heeft en hij dat zeer serieus nam, ook al is helaas niet alle pijn te behandelen.
Ik neem zelf anderen met pijn of klachten ook zeer serieus.
Neem mensen met M E of Fibromyalgie, die werden en worden nog vaak niet serieus genomen. Fibromyalgie is inmiddels feitelijk bewezen door reumatologen en over M E is ook steeds meer duidelijkheid dat er een lichamelijke oorzaak voor is. Je zou maar voortdurend last hebben van moeheid en merken dat je hierdoor steeds minder kan, dat lijkt me ook afschuwelijk.
Tref je een arts die meteen over psychische zaken begint dan voel je je toch niet serieus genomen. Ik begrijp echt wel dat psychische kanten ook worden besproken, maar het is niet in het voordeel van de patiënt om daar meteen mee te beginnen.
Ik hoop dat er iig meer onderzoek komt naar bms, maar veel geld voor onderzoek gaat juist naar ziektes,aandoeningen, syndromen die vaak voorkomen, dat is erg jammer.
Al jaren voor mij geen groene kiwi, ondanks dat het gezond is. Het gaf mij een opgezwollen branderig gevoel in de mond en samentrekkende pijn in beide kaakgewrichten. Nu blijkt dat het een allergische reactie is op actinidine, een natuurlijk enzym, wat in het vruchtvlees van een groene kiwi zit. En de ontdekking is dat dit nare gevoel uitblijft bij: het eten van een gele kiwi.
Ik heb het burning mouth syndroom. De artsen die mij onderzocht hebben, zeiden dat ik er zelf achter moest komen waar ik op reageer. Ze zeiden ook dat het per dag kan verschillen: vandaag last van een tomaat, morgen is het een appel of dan van een kruid of zelfs de chili waar ik altijd tegen kon. Dat het daarom zo moeilijk is. Wat mij frustreert, is dat je het vooraf niet kunt weten. Op het internet is een klein lijstje met bekende triggers, maar die moest ik maar zelf aanvullen. Koken is dan ook niet echt leuk meer, want het kan tegenvallen. Zijn er meer mensen die hetzelfde advies hebben gekregen of is er misschien toch een duidelijkere richtlijn?
Ik ben genezen van BMS sinds 1987/8. Ik heb ruim 2 jaar BMS gehad vanaf 1985. Het branden begon eerst in de keel/slokdarm en daarna begon mijn tong te branden en dat gebeurde na een tandartsenbezoek, waarbij bij mij toentertijd 2 amalgaanvullingen werden verwijderd. Pas na een jaar kon de diagnose gesteld worden, omdat mijn huisarts in Delft en specialisten zoals de tandarts, KNO arts en allergoloog dit in hun praktijk nog niet hadden meegemaakt. Schimmels en bacteriën waren niet de boosdoeners, nadat er een biopt werd genomen van mijn tong. Toen mijn huisarts een artikel las in een medisch tijdschrift van prof. I van der Waal van het AMC, stuurde hij mij direct naar hem toe [https://www.ntvg.nl/system/files/publications/2005110910001a.pdf artikel van hem, 20 jaar NA DATO nog geen remedie voor het burning mouth syndroom]. Ik kreeg van prof. I van der Waal te horen, je moet er mee leren leven, ik kan je niet verder helpen.
Kauwgum hielp enigszins tegen de pijn en veel slapen, want dan voel je het niet.Na de diagnose en onderzoeken door specialisten werd ik door een vriend aangesproken van waarom probeer je ‘mijn’ sappenkuur niet, een advies van dr. L. Kunst [gepensioneerd, praktijk nog in Beltrum]. Hij had voor zijn vele migraine aanvallen advies gekregen om een detox sappenkuur te doen. Ik heb de sappenkuur volgens voorschrift gedaan [je hebt er ijzeren discipline voor nodig] en heb de sappenkuur 4 x herhaald en er een half jaar over gedaan en ben toen voorgoed genezen van BMS tot op de dag van vandaag. Nu 35 jaar verder kom ik tot de conclusie, dat detoxen kan helpen en dat het belangrijk is dat je een goede darmflora hebt en dat je gebit in orde is [is ook het advies van dokter L.Kunst}. In de jaren 80 was het heel moeilijk zelf onderzoek te doen, maar het is me toch gelukt en nu kan je door de bomen het bos niet meer zien. Wat is dan wijs om te doen? Detoxen en goede voeding kan geen kwaad denk ik.
Beste dr. Ted,
Ik heb al 11 jaar enorm last van mondbranden. Ook met open plekken op de tong.
Is er wel eens onderzoek gedaan naar een link met:
1. Tongklemmen.
2. Histaminerijk voedsel eten.
Hartelijke groet,
Marie-José
Ik heb sinds het voorjaar van dit jaar last van mondbranden. Tot op zekere hoogte was hiermee te leven. Tot het moment dat ik bijna niet meer kon eten van de pijn. Sinds een week neem ik elke dag twee appels en daarmee lijkt mijn klacht bijna verdwenen. Ik kan weer hete dranken drinken, mijn mond voelt niet meer schraal aan en mijn tong is bijna geheeld. De huisarts had ook geen oplossing voor deze klacht dus ik hoop met dit bericht anderen ook te kunnen helpen.
Als er eerst allerlei andere zaken zijn uitgesloten ( B12, maagzuur, schildklier) kan je Clonazepam proberen, Max 3x dg 0,5 mg zuigen op je tong. Hielp bij mij zeer goed en slaap weer. Ondertussen terug naar 1 x 0,5 mg
pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28738111/