Het sportweekend: Damaris en het Mirakel van Tilburg, kliekjesavond in de Eredivisie

Voetbal, wielrennen, Formule 1, hockey, schaatsen, atletiek, rugby: de ware sportliefhebber heeft elk weekend wel genoeg om van te genieten. Maar waar moeten we nu echt voor thuisblijven? Onze analisten Robbert en Hein blikken op deze plek vooruit op het sportweekend.

Hein: Nou, dat was een Pakjesavond om nooit meer te vergeten. Hoe heb jij om 22.38 uur voor de tv gezeten/gestaan/gesprongen, Robbert?

Robbert: Zelden zó op het puntje van m’n stoel gezeten als bij die 2 beslissende interlands in het vrouwenvoetbal in de Nations League, die ook bepalend waren voor kwalificatie voor de Spelen volgend jaar. Tegelijkertijd Nederland-België (4-0) en Schotland-Engeland (0-6). Maar in feite was het een nieuwe Nederland-Engeland, met het beste doelsaldo als inzet. Alle doemscenario’s over eventueel onder 1 hoedje spelen van de Engelse en de Schotse speelsters konden na afloop naar de prullenmand worden verwezen. In de slotminuten keerden de kansen per minuut. Uiteindelijk trok Nederland dankzij het kopwonder Damaris aan het langste eind en kan Engeland met Sarina Wiegman naar huis. Ik zit nóg na te sidderen van de spanning, alleen vergelijkbaar met het slot van de Tour in 2020 toen de gele trui op het laatste moment van Sloveense schouders verwisselde.

Hein: Geboren in Florida, groot geworden in Baskenland, nu al een held in Nederland: Damaris Egurrola, de beste ‘aankoop’ in de geschiedenis van de Oranje Leeuwinnen, met dank aan haar Groningse moeder. Na het Mirakel van Tilburg blijven we even bij het voetbal, want we hebben ook een bijzondere kliekjesavond op woensdag gehad.

Robbert: Nou, ik ben er eens goed voor gaan zitten hoor om de restantjes te zien van de 2 wedstrijden die nog uitgespeeld moesten worden. Voor de tv welteverstaan. Hulde voor die paar honderd NEC-supporters en Ajax-fans die respectievelijk naar Alkmaar en Waalwijk zijn afgereisd. De stand 1-2 voor NEC tegen AZ en de 2-3 van Ajax bij RKC bleven gewoon in stand. Ik zag Ajacied Brobbey de bal 2 minuten lang vasthouden bij de cornervlag met dat sterke lijf van hem. Nóg mooier om te zien, was dat hij zijn shirtje na afloop ruilde met RKC-doelman Etienne Vaessen, wiens hoofdblessure na een botsing met The Brobbeast de aanleiding vormde voor het staken van de wedstrijd op 30 september. Vraagje: aan wie schrijven we deze uitzege toe aan de ontslagen Ajax-trainer Maurice Steijn of aan ad-interim Van ’t Schip?

Hein: Daarop antwoord ik met een laffe mediatrainingklassieker: het gaat om het teamresultaat. Verder vond ik het vooral bijzonder om te zien hoe een paar spelers er helemaal doorheen zaten na die inhaalminuutjes. Maar goed, alle clubs hebben weer even vaak gespeeld en Teletekst-pagina 819 is weer in balans. Tenminste, na dit versnipperde Eredivisie-weekend, want Feyenoord en PSV hebben donderdagavond alvast gespeeld, met het oog op de komende Champions League-ronde. Volkomen onnodig achteraf, want daar zijn de kaarten al geschud. En dan heeft Feyenoord ook nog bijna punten laten liggen tegen FC Volendam. Door naar het schaatsen, want daar zit ook veel moois aan te komen, geloof ik?

Robbert: In het schaatsen bezetten we niet meer alle podiumplekken, zoals in het verleden (te) vaak het geval was met de winterspelen van Sotsji (2014) als absolute hoogtepunt. Eindelijk dus toch mondialisering van de schaatssport. Ik vind het allemaal prima, hoor. Maar Hein, wat ik wél erg vind: we tellen niet meer mee op de 10 kilometer bij de mannen. Die afstand was toch eigenlijk van ons? In Stavanger maakten Italianen de dienst uit op ‘onze afstand’. Bert Wagendorp heeft er onder de titel ‘De ondergang van het Avondland: geen Nederlanders op het podium van de 10K’ een oergeestige column overgeschreven in De Volkskrant. Moet je lezen!

Hein: Ondertussen is het WK handbal voor dames, waar we vorige week al over geschreven hebben, in volle gang. 4 gespeeld, 4 gewonnen voor Nederland. Morgen nog tegen Oekraïne, zondag tegen Spanje, maar de kwartfinales zijn alvast binnen handbereik. En daar wacht waarschijnlijk Frankrijk of thuisland en tevens titelhouder Noorwegen. Op de valreep van 2023 nog een Nederlandse wereldtitel, 4 jaar na die onvergetelijke finale in Japan?

Robbert: Zou zomaar kunnen, ze hebben het immers eerder laten zien. En misschien nog een paar Europese kampioenen bij het EK kortebaanzwemmen gehouden in Otopeni, vlakbij de Roemeense hoofdstad Boekarest? Behalve een schaatsland zijn en blijven we natuurlijk ook een zwemland. Water in al dan niet bevroren staat daagt ons volkje kennelijk altijd uit om boven zichzelf uit te stijgen.

Hein: Dan moeten we zeker ook de wereldbeker shorttrack benoemen. Een terugkeer op bekend ijs in Peking, anderhalf jaar na de gouden Olympische aflossing, maar dan zonder de revaliderende Suzanne Schulting. Bij de mannen kan de gepasseerde Sjinkie Knegt toch meedoen, na een afmelding van Melle van ’t Wout. Heb jij nog een laatste tip om het weekend mee in te gaan?

Robbert: Ik zou nog om extra aandacht willen vragen voor de hockeysters en hockeyers. Beide nationale teams werken in het Argentijnse Santiago del Estero 2 interlands af in de FIH Pro League. Daar kunnen met het oog op Parijs 2024 nog nieuwe tactieken en spelers worden getest. En dat is belangrijk omdat we het hier over ‘zekere medaillekandidaten’ hebben, zeker bij de vrouwen. Die doen het niet voor minder dan goud.

(Foto: Gerrit van Keulen/ANP)