De Zorgwaakhond stelt probleem in de zorg aan de orde
Publicatiedatum: 26 maart 2019
De zorg staat steeds vaker in hoge mate onder druk. Dat is niet alleen het gevolg van politieke besluitvorming, maar ook van de keuzes van zorgverstrekkers en van de steeds groter wordende invloed van zorgverzekeringen. Wat is er waar van verhalen die rondgaan over misstanden in de zorg? Jan Slagter onderzoekt in De Zorgwaakhond waar het misgaat in het hedendaagse zorgstelsel en confronteert de verantwoordelijke partijen om tot een oplossing te komen.
Zorg staat onder druk
Al jaren wordt er structureel bezuinigd in de zorg. Steeds vaker ervaren we dat de zorg in zeer hoge mate onder druk staat. En dat ligt niet alleen aan de politieke besluitvorming, maar ook aan de keuzes die zorgverstrekkers maken en de steeds groter wordende invloed van de zorgverzekeringen. Maar hoe staat het ervoor met de patiënt die afhankelijk is van goede zorg? Patiënten zijn vaak de dupe en daarmee ook hun familie en mantelzorgers. Dat geldt óók voor de mensen op de werkvloer; de zogenaamde ‘handen aan het bed’. Er zijn wachtlijsten, is een personeelstekort en een hoge werkdruk: allemaal factoren die kunnen leiden tot grote problemen.
Wat betekenen de veranderingen voor de patiënt?
We kennen allemaal de verhalen over patiënten die te lang in bed liggen, wiens dagelijkse douchebeurt is omgezet naar een wekelijkse en patiënten die voor hun welzijn afhankelijk zijn van een mantelzorger met een overvolle agenda. Wat is er waar van verhalen die rondgaan over al die misstanden in de zorg? Wat betekenen al die nieuwe veranderingen voor de patiënt? Hoe reageren de verantwoordelijken als zij onverwachts geconfronteerd worden met allerlei zaken die niet blijken te kloppen?
Ondoordringbare gangen van het zorgstelsel
In De Zorgwaakhond begeeft Jan Slagter zich in de vaak ondoordringbare gangen van het hedendaagse zorgstelsel. In elke aflevering worden 2 zaken aan de orde gesteld die staan voor een groter probleem in de zorg, zoals bureaucratie of te weinig handen aan het bed en de consequenties daarvan. Met behulp van een verborgen camera of audio-opnames wordt blootgelegd waar het misgaat in de zorg. Jan Slagter confronteert de verantwoordelijke partij en probeert tot een oplossing te komen.
Juiste behandeling
In de eerste aflevering, dinsdag 26 maart 2019 om 21.25 uur op NPO 1, van De Zorgwaakhond helpt Jan Slagter een wanhopige patiënte om bij haar zorgverzekeraar eindelijk de juiste behandeling vergoed te krijgen. Want als je lijdt aan een zeldzame ziekte is dat een enorme drempel, zo blijkt. Ook confronteert Jan namens de familie van een bewoner de raad van bestuur van een grote zorginstelling, waar hun geliefde de dupe is van het grootste probleem in de zorg: de enorme personeelstekorten.
De Zorgwaakhond, 4 afleveringen, is wekelijks te zien vanaf 26 maart 2019 om 21.25 uur op NPO 1. De presentatie is in handen van Jan Slagter.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Helaas, wat een herkenning! Als mantelzorger van mijn (inmiddels overleden) man heb ik ervaring met diverse zorgaanbieders. De herkenning betreft de verpleeghuiszorg. Mijn ervaringen met ziekenhuis- en terminale thuiszorg zijn gelukkig goed.
Zelfs met behulp van een onafhankelijk cliëntondersteuner, schriftelijke melding van de inhoudelijke klachten (8 pagina’s), 2 gesprekken met de Raad van Bestuur (overigens bestaande 1 persoon) en een klacht via het zorgkantoor en landelijk meldpunt werden mijn klachten door het verpleeghuis niet ontvankelijk verklaard. De terugkoppeling op mijn uiteindelijk ingediende klacht bij het zorgkantoor: “de partner had moeite met loslaten van de bewoner (=zijnde mijn man) en wij hebben haar daar niet bewust van kunnen maken”. Dit was een bevestiging van mijn ervaringen; er wordt over mij gepraat, maar niet met mij over de inhoudelijke problemen.
Ik heb veel werkzaamheden in de verpleeghuissituatie zelf opgepakt, enerzijds omdat ik dat wilde, anderzijds omdat het niet/niet goed ging. Ik ben blijven vechten om de regie te kunnen houden en daarnaast heb ik vooral met mijn man leuke dingen gedaan. Wij hebben samen nog zo veel mogelijk genoten, maar naast de problematiek die ik heb ervaren kostte dit erg veel moeite. Terwijl je als mantelzorger al zoveel energie kwijt bent, ging hier ook veel energie in verloren.
Om op de been te blijven ben ik o.a. blogs gaan schrijven vooral over de dingen waar wij van genoten. Twee weken geleden heb ik mijn verhaal ook nog in het Alzheimer café verteld. In het Alzheimer café heb ik de nadruk gelegd op het blijven genieten van de dingen die nog wel kunnen en het advies gegeven om als mantelzorger je eigen koers te blijven varen………..maar afgezien van de pijn van het verlies, is er veel pijn en frustratie overgebleven aan de organisatie van de zorg in het verpleeghuis. Het kon niet anders dan dat ik hier in ieder geval één column aan zou wijden: Onnodig lijden (www.onweerinmijnhoofd.nl).
ik heb de uitzending gezien, dat er nu een tv programma aan te pas moet komen om het voor elkaar te krijgen vind het schandalig.
maar wat te denken van apotheken die ieder keer maar weer andere medicijnen geven, in plaats van medicijnen die de longarts of huisarts voorschrijven.
ze gaan op de stoel van de arts zitten.
Bij elk interview met een afgevaardigde van de diverse zorgverzekeringen ervaar ik een, “Om de pot draaien” bij antwoorden op kritische vragen. Er worden schijn-antwoorden gegeven, die eigenlijk geen antwoorden zijn. Een overduidelijk bewijs, dat de consument, misleid, bedrogen en bestolen wordt. Als een client een zorgvergoeding aanvraagt wordt hij afgezeikt. Pas als er een camera in de buurt is volgt een vergoeding.
Ik wil nog even benadrukken dat het niet overal kommer en kwel is. Er zijn gelukkig ook nog goede voorbeelden. Mijn moeder heeft 5 jaar, met Alzheimer, in een zeer goed verzorgingshuis gewoond (de Annenborch in Rosmalen). Maandag 18 maart is ze op 94 jarige leeftijd ingeslapen. Ik kan alleen maar mijn lof uitspreken over het personeel, dat uitzonderlijk goed voor haar gezorgd heeft. Evenals de familie. Alle kinderen zorgden ervoor dat ze elke dag bezoek kreeg en tot het laatst toe hebben we spelletjes met haar gespeeld, om de hersenen zo goed mogelijk te stimuleren. We namen haar mee naar buiten voor een wandeling, nieuwe kleding, of zomaar een kopje koffie op een terras. Ze ging op bezoek bij de kinderen, zolang dit mogelijk was. Het laatste jaar raakte ze in paniek, buiten de veilige omgeving van het verzorgingshuis. Vanaf toen werd haar wereld beperkt tot de huiskamer, met de andere bewoners. In die 5 jaar heb ik tientallen mensen zien gaan en opgevolgd door nieuwe bewoners. Sommige mensen krijgen niet of zelden bezoek. En andere krijgen wekelijks bezoek. Als we bij moeder waren, betrokken we andere bewoners in de spelletjes. Ook organiseerde het tehuis regelmatig activiteiten met muziek en dans. Elke feestdag was er wel iets leuks voor de bewoners. Mijn moeder is er gelukkig geweest en wij zijn het verzorgingshuis en het personeel heel dankbaar, voor de goede, warme en liefdevolle verzorging. Ik wens alle ouderen (met Alzheimer) een leven toe, als mijn moeder heeft genoten in de Annenborg.
Regelmatig komt het probleem van tekort aan personeel in de zorg aan de orde. . In het regionale ziekenhuis heb ik inmiddels al heel wat nationaliteiten ontmoet. Een cardioloog uit India, een chirurg uit Vietnam, een doktersassistente uit Polen. Allemaal goed Nederlands sprekend en m.i. gewoon vakkundig en buitengewoon vriendelijk. Waarom trekt men in de zorg niet een vliegtuig vol verpleegsters uit b.v. de Philippijnen aan. Ze spreken daar uitstekend Engels en zijn al opgeleid in de nieuwste Amerikaanse methoden. Ofwel uit Indonesië? Of Polen? Cruiseschepen hebben bijna hun hele hotelbemanning met Philippijnen uitgerust. Op die manier doen we tenminste ook iets aan effectieve hulp, zonder extra kosten. Een normaal salaris is voldoende om een heel gezin daar op de been te houden. Een jaarlijkse vliegreis kan er dan nog wel bij .
Om een antwoord op de vraag Hansema te geven: Omdat het geld kost, omdat je het volk beter kunt laten creperen. Alles wat geld kost (voor het gewone volk) wordt gekort. Omdat deze regering schijt heeft aan jou en mij.
Ik heb er destijds ook voor gekozen om voor mijn vrouw te zorgen als zorgverlener, hierdoor krijgt zij de beste zorg en begeleiding van mij, tenslotte ben ik na 40 jaar wel een ervarings deskundige..
Zij kreeg een PGB indicatie voor zorg en begeleiding, veel goedkoper dan opname in een tehuis.. een win/win situatie.
Toen kwam de gemeente in beeld, en die werkte nergens aan mee, geen indicatie meer voor begeleiding, en geen huishoudelijke hulp. Ik was toch thuis ja.. Geen mantelzorg compliment meer, geen jaarlijkse tegemoetkoming meer voor chronisch zieken en gehandicapten, en het PGB uurloon (voor ‘informele’ zorg) gehalveerd.
De wijkverpleger gaf aan dat ik een aanvraag moest doen voor wlz, omdat mijn vrouw te veel zorg en begeleiding nodig heeft voor ‘wijkverpleging’ aangevraagd, maar afgewezen??
Er vind dus alleen maar afwijzing, en korting plaats, en geen hulp..
Ik doe mijn best, om haar zo lang mogelijk thuis te houden, wat de overheid graag wil, en natuurlijk ook veel beter is, maar aan de andere kant wordt het nu wel door diezelfde instanties schier onmogelijk gemaakt..
Het is allemaal ontzettend stressvol, voor beide. Omdat ik thuis ben krijg ik geen enkele ondersteuning van de gemeente, ik zorg voor mijn vrouw (pv) en begeleid haar overal, doe het huishouden, kook iedere dag en hou zelf geen leven over… en die strijd duurt nou al veel te lang, genoeg is genoeg…!!
Het niet voldoende zorg kunnen inkopen, is niet een incident op zich, maar een onderdeel van een systeem. Een systeem van bezuinigen en de bevolking laten creperen. … Alles wat geld kost in dit land is onvoldoende. Het is een lange rij van incidenten: de PGB’s waarop beknibbeld wordt, de verzorgingshuizen die geen kwaliteit bieden, de bejaardenhuizen die gesloten zijn, de hoogte van pensioenen die al 10 jaar niet meer geindexeerd zijn, het opsluiten van gevaarlijke gevangenen, die zo snel mogelijk terug gestuurd worden naar de straat, naar de bevolking, volkshuisvesting, die niet meer bestaat. Allemaal voorbeelden van misstanden, waar de bevolking door gedupeerd wordt. Een systeem waar de bevolking onder lijdt, onder gebukt gaat. Dit land wordt geleid door een materialistische, kapitalistische regering, zoals een bedrijf gerund wordt door een uitbuiter, die zijn personeel zo weinig mogelijk betaald en zo hard mogelijk laat werken. Maar de (buitenlandse) aandeelhouders verwend met bonussen en winstuitkeringen. En wie niets oplevert, op straat geflikkerd wordt.
Geachte Jan W. stuur een persoonlijke brief naar Jan Slachter en vraag hem te bemiddelen in deze. Dit is typisch een situatie van een criminele gemeentelijke dienst, waar onmiddellijk verandering komt als er een camera meekijkt. Ondertussen hoop ik dat Jan Slachter dit bericht leest en dat hij zelf reageert. Dit soort gemeentelijk tuig moet aangepakt worden.
graag wil ik reageren op het programma de zorgwaakhond van deze week.
ik wil de dochter van de man met ernstige copd veel sterkte wensen met het verlies van haar vader.
op de filmpjes komt het mij over dat het personeel totaal niet goed is opgeleid voor het werk wat ze doen
ze behoren te weten hoe te handelen . zelf heb ik in het verpleegtehuis precies geleerd wat te doen bij mensen die zuurstof nodig hebben. we hadden allen een inservice opleiding gevolgd bij het verpleegtehuis . het verpleegtehuis wilde goed personeel die ze zelf hadden opgeleid.
velen mochten blijven na hun diploma en kregen een vast contract.
als er mensen waren die zuurstof kregen of anderen waar je a la minute heen moest die hadden gewoon prio 1
geen 25 minuten wachten . deed je dat wel dan was het niet best met je.
ook het steeds op tijd aanvullen van zuurstof/ medicatie e d was onze zorg en niet van de familie.
ook toen was er weinig personeel. het moet niet zo zijn dat clienten de zorgverleners moeten uitleggen hoe te handelen. je zal maar niet mondig zijn dan ben je heel slecht af .
een oplossing zou kunnen zijn het personeel bij te scholen en te toetsen of ze voldoende vaardigheden hebben voor bepaalde vaardigheden .o a zuurstof toediening. dat kost geld natuurlijk maar de tehuizen krijgen genoeg zorggeld binnen voor de clienten. de regering zou de tehuizen moeten kunnen dwingen tot maatregelen en controleren.(onaangekondigd)
ik begrijp dat de dochter samen met max een gesprek met hogere hand heeft aangevraagd. het is een schande dat desbetreffende mensen niet te spreken willen zijn.
de gezondheids inspectie zou er aan te pas moeten komen . wellicht de minister zelf .
.
Beste Jan Slagter, wat een ongelooflijk goed werk heb ik vanavond in het programma van Max De Zorgwaakhond voorbij zien komen.
Ik heb met gekromde tenen gekeken en hoop dat er gerechtigheid gaat komen. Ik heb plaatsvervangende schaamte dat mensen die hier verantwoordelijk voor zijn, om in het belang van hun eigen positie, niet toe willen geven wat er allemaal fout is gegaan. Wat mij betreft mogen de betrokkenen vanavond nog hun functie neerleggen! Doen ze dat niet zelf dan hoop ik dat het voor hun gedaan wordt.
Hoe is het mogelijk dat zoiets anno 2019 in Nederland nog mogelijk is. Ik wens alle gedupeerden en hun familieleden heel veel sterkte en ik hoop van ganser harte dat er in deze hiearchische werkomgeving de kwaliteit van goede zorg heel hoog in het vaandel komt te staan.
Geachte Jan en Marijke,
Ik heb natuurlijk ook de uitzending gezien en met kromme tenen gekeken, naar die leugenachtige gemeentesecretaris, die gewoon stond te liegen. En dat de wethouder evenals de burgemeester niet aanwezig waren, was ook een leugen, die waren bezig met andere fraudes. Die hielden zich afzijdig. Maar de daders van deze mishandeling, zullen niet uit hun functie gezet worden. Sterker nog, die maken promotie. Deze criminelen, handelen precies volgens de richtlijnen van deze criminele (VVD) regering. En die richtlijnen omvatten: Laat het gepeupel creperen. Pak het gepeupel alles af. Geef het gepeupel niets. Weiger om de wet na te streven. Het is niet voor niets dat de zorg onder verantwoording van de gemeente is ondergebracht en dat de gemeente een deel mag houden van de “besparingen”. Met deze werkwijze is elke gemeente extra gemotiveerd om zo weinig mogelijk geld uit te geven aan zorgbehoevenden. De overheid heeft haar voordeel al binnen, doordat er minder geld naar de gemeenten overgemaakt wordt en van dat mindere geld, proberen de gemeenten ook nog een deel af te snoepen, door de hand op de knip te houden.
DE ZORG STAAT ONDER DRUK
Vroeger betaalde het ziekenfonds alle ziektekosten en alle zorgkosten. Er bestond géén eigen risico en je mocht daarnaast ook een huisapotheek van de belasting aftrekken. Als je gepensioneerd was kon je kiezen om naar een bejaardenhuis te gaan, indien gewenst. Hulpbehoevenden woonden in een verpleeghuis. Geesteszieken en gehandicapten, hadden thuis voorzieningen of woonden in een inrichting (gesticht). En criminelen zaten in de gevangenis. Psychopaten(met strafblad) zaten in een TBS inrichting.
ER WAS NOOIT SALDOTEKORT
NU BESTAAT DAT ALLEMAAL NIET MEER
Je mag een huisapotheek niet meer aftrekken. Je hebt een eigen risico voor de ziektekosten. Veel ziektekosten worden niet meer vergoed. Voor veel ziektekosten moet je, je bijverzekeren. De zorgverzekering geeft miljarden per jaar (oneigenlijk) uit aan reclame en sponsort de Televisiekanalen. Zelfs de Ster reclame wordt misbruikt voor Televisiesponsoring. Voorzieningen voor gehandicapten worden niet meer, of met heel veel inspanningen geleverd. Inrichtingen voor gehandicapten en geesteszieken bestaan noch nauwelijks. Bejaarden huizen bestaan niet meer. Verpleeghuizen zijn nauwelijks toegankelijk en de zorg is meestal erbarmelijk. Criminelen worden niet meer opgesloten, maar krijgen een enkelband of zelfs gratie, omdat de behandeling van de rechtszaak te lang heeft geduurd. Psychopaten worden nog maar tijdelijk opgevangen en verwend in een open inrichting, bemand door uitzendkrachten en daarna zo snel mogelijk op straat gezet.
EN TOCH STIJGEN DE KOSTEN JAARLIJKS ???
Waarom worden, onvoldoende functionerende, figuranten, die nu actief zijn in het zorgstelsel, niet onmiddellijk ontslagen? … Wat ook zou helpen bij misstanden binnen zorgstelsel, die samengevat kunnen worden als “een misdaad tegen de menselijkheid”, zou een gevangenisstraf zijn. Ook geldboetes zouden een passende sanctie zijn tegen dergelijk misdaden. Het lijkt erop dat dierenmishandeling zwaarder gestraft wordt als mensenmishandeling. Hoe is het mogelijk dat justitie niet ingrijpt tegen dergelijk mishandelingen van groepen hulpbehoevenden die zich niet, of onvoldoende, kunnen verdedigen. Ik krijg de neiging om dergelijke figuren een pak slaag te geven. Overheid, verzaak je plicht niet en grijp in! … Ik wil daarom met nadruk vragen aan Omroep Max, te pleiten voor straffen bij mishandeling van ouderen en zorgbehoevenden. Hier ligt een belangrijke taak voor Jan Slachter en Kees Grimbergen.