De sportcolumn: was het nog maar 27 juli of 11 augustus 2024
Publicatiedatum: 30 december 2024
Voetbal, wielrennen, Formule 1, hockey, schaatsen, atletiek, rugby: de ware sportliefhebber heeft elk weekend wel genoeg om van te genieten. Maar waar moeten we nu echt voor thuisblijven? Onze analisten Robbert en Hein blikken normaal gesproken op deze plek vooruit op het sportweekend. Maar Robbert is op vakantie, Hein kijkt in deze speciale editie terug op het sportjaar 2024. Of beter gezegd: hét hoogtepunt van het sportjaar 2024.
“Worthy de Jong, hoe dan, hoe dan?!”
Was het nog maar 27 juli 2024, denk ik wel eens bij mezelf. Of 31 juli, 5 augustus, 8 augustus of 11 augustus 2024. Want bij een terugblik op het sportjaar 2024 volstaat wat mij betreft het allermooiste sportevenement van deze eeuw. Natuurlijk weet ik dat er veel meer is dan alleen sport, de belangrijkste bijzaak ter wereld. En natuurlijk sluit ik nooit mijn ogen voor wat er aan de hand is in de wereld. Maar wat was het fijn om daar 2 weekjes lang even niet mee bezig te zijn. Om vooral te genieten van monumentale sportprestaties in de mooist denkbare Parijse decors.
Wat te denken van de Place de la Concorde, waar de 3×3-basketballers sportgeschiedenis met hoofdletter S hebben geschreven. “Worthy de Jong probeert het! De Jóóóóóóóóng! Nederland pakt goud! Worthy de Jong, hoe dan, hoe dan?!” Ik heb de winnende tweepunter al honderden keren teruggezien en ik kan het commentaar van Ronald van Dam inmiddels wel dromen (terwijl ik een half jaar geleden nog nooit van deze sport had gehoord).
De eindsprint van Sifan en Femke
En wat te denken van de marathon door Parijs. Heuvel op, heuvel af, via het paleis van Versailles naar de Esplanade des Invalides, met de onnavolgbare Sifan Hassan vooraan. Of het gerenoveerde stadion in Colombes, dat in 1924 al het toneel van de Spelen was. 100 jaar later heeft Nederland hier 2 gouden hockeymedailles gepakt (want laten we de aandacht hierop richten, niet op het ordinaire ruzie zoeken met de Duitse keeper). En over gouden medailles gesproken: Harrie Lavreysen heeft er 3 beloofd en is inderdaad thuisgekomen met een hattrick.
De Belgen hadden het trouwens ook goed voor elkaar. Wielrenner Remco Evenepoel bleek in topvorm, pakte 2 gouden medailles en mocht dat onder de Eiffeltoren vieren. En dan de epische tennisfinale tussen Novak Djokovic en Carlos Alcaraz, is er een mooier denkbaar decor dan het Roland Garros-stadion? Of de atletiekwedstrijden in het Stade de France, die voor altijd herinnerd zullen worden aan de eindsprint van Femke Bol.
Nederland waterland
Blijkbaar is Team Oranje geïnspireerd door de (veelbesproken) openingsceremonie op de Seine. Want het zijn vooral de watersporters die tot grote hoogten zijn gestegen. Sharon van Rouwendaal heeft een schitterende gouden race gezwommen in diezelfde Seine, voor haar lieve hondje Rio. De familie Florijn en de overige roeiers hebben de ene na de andere medaille binnengeharkt. Brons met een gouden randje was er voor de waterpolodames, na een paar miraculeuze comebacks.
In Marseille gaf zeilster Marit Bouwmeester haar dochter Jessie Mae het mooist denkbare cadeau: haar 4e olympische medaille, een gouden nog wel. Annette Duetz en Odile van Aanholt hebben ook zeilgoud gepakt, ook al leek het even helemaal verkeerd te gaan in de beslissende race. Tristan Bangma en al die andere paralympische topatleten verdienen uiteraard een minstens zo eervolle vermelding. De cijfers zeggen wat dat betreft genoeg: 56 medailles, waarvan 27 gouden, goed voor een 4e plek op de medaillespiegel.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Mooie sport is er elk jaar wel, maar de Olympische Spelen blijven een onvergelijkbaar evenement. En ik vraag me af of deze Parijse Spelen snel overtroffen worden, qua sport en qua aankleding. Tijdens het EK voetbal in Duitsland (wisselvallig spel, toch de halve finale gehaald) kon het oranje legioen al vrolijk van links naar rechts springen, in Parijs is het feest alleen maar groter geworden. Sowieso is het één groot gezellig sportfeest geworden in de Franse hoofdstad, ondanks de aanvankelijke scepsis en een paar incidenten tijdens de Spelen. 2 weekjes onbezorgd genieten van topsport op het allerhoogste niveau, blijkbaar kunnen we het prima gebruiken in deze tijden. En ik vermoed dat onze marathonlopende premier Dick Schoof/Peter Jansen er precies zo over denkt.
(Foto: noriox/Shutterstock)