Werkgevers leren te weinig van burn-outs bij hun personeel
Publicatiedatum: 23 mei 2017
Wanneer werknemers na een burn-out weer aan de slag gaan, doen werkgevers vaak onvoldoende om een nieuwe burn-out te voorkomen. Dat blijkt uit onderzoek van het Zilveren Kruis, dat is uitgevoerd door marktonderzoeksbureau Kantar Public.
Burn-outs voorkomen?
Kantar Public heeft het onderzoek afgenomen bij 533 werknemers die in de afgelopen 5 jaar een burn-out hebben gehad en weer terug op de werkvloer zijn. Zo’n 56 procent van hen zegt dat hun werkgever geen of onvoldoende maatregelen heeft genomen om een nieuwe burn-out te voorkomen. Slechts een derde geeft aan dat hun baas van de situatie heeft geleerd. De burn-out wordt vaak – onterecht – aangemerkt als incident.
Taak voor de werkgever
Volgens Arnold Bakker, hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie, kan de leidinggevende aanpassingen op het werk doorvoeren om een terugval te voorkomen. Op dit moment ligt de aandacht te vaak alleen bij de werknemer. “Die krijgt een coach en gaat bijvoorbeeld op cursus mindfulness. Allemaal gericht op het beter omgaan met stress. Terwijl er meestal ook echt iets aan de werkzaamheden en omstandigheden binnen de organisatie moet veranderen om een nieuwe burn-out te voorkomen. Denk aan afwisseling in werkzaamheden of constructieve feedback. Of door mensen meer vrijheid te geven in de manier waarop ze hun werk invullen.”
Vrees voor terugval
Een derde van de ondervraagden bespreekt de kans op een terugval niet met de leidinggevende, terwijl toch meer dan de helft van hen een nieuwe burn-out vreest. Zo’n 30 procent geeft aan geen ruimte te ervaren om een terugval te bespreken met de werkgever.
(Bron: ANP, AD)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Werkgevers trekken zich in 99 % van werknemers met een burn-out geen zier aan. Werknemers hebben in 99% te maken met opties op baanverlies en andere ellende daardoor veroorzaakt. Werkgevers roepen voor de bühne van alles maar net als met het banenplan voor mensen uit sociale werkplaatsen is 99% onwaar, geklets! Met de huidige politieke stand van zaken trekken werknemers in 99% van ” dit soort kwesties” aan het kortste eind.
Ik heb 15 jaar bij een Gemeentelijke instelling gewerkt (en daarvoor ook 10 jaar voor gesubsidieerde stichtingen) toen ik 50 jaar werd, adviseerde P&O aan mij om een andere baan te gaan zoeken. En om die woorden kracht bij te zetten, kreeg ik een hele nare functie. Korte tijd later werd ik onder druk gezet, met de woorden: “We gaan je eruit werken, met een conflict of met een kwaal, maar je gaat eruit”. Dat proces van sarren en treiteren heeft 4 jaar geduurd en ondertussen werd een dossier opgebouwd. Na 4 jaar was ik overspannen en tijdens mijn arbeidsongeschiktheid werd ontslag aangevraagd, met het argument: “Duurzame ontwrichting”. Het ontslag volgde en na een half jaar WW werd duidelijk, dat ik blijvend arbeidsongeschikt was (PTSS). Ik kreeg een WAO (IVA) uitkering. Nu ben ik bijna 64 jaar, heb bijna 10 jaar een uitkering en dank God, dat ik niet meer naar een werkgever moet terugkeren. Soms heb ik nog wel eens een nare droom of andere nare gevolgen, maar mijn vrouw vangt dit gelukkig goed op.