Socialistische Partij (SP)
Publicatiedatum: 2 maart 2017
De SP is voortgekomen uit de Maoïstische beweging. In 1971 wordt de Kommunistiese Partij Nederland/Marxisties Leninisties opgericht. De partij verandert in 1972 haar naam in Socialistiese Partij, onder andere omdat de SP’ers zich minder willen vastpinnen op één ideologie.
In de volgende jaren gaat de SP steeds meer de koers varen van een sociaaldemocratische partij. Als in 1972 de Amerikaanse president Nixon China bezoekt en de Chinezen de socialisten oproepen tot steun aan de NAVO (tegen de Sovjet-Unie), verdwijnt het maoïsme meer en meer naar de achtergrond. Het laatste beetje verdwijnt als de oproep uit het Rode Boekje van Mao Zedong “Durf te strijden, durf te winnen” van de voorpagina van het partijblad De Tribune wordt afgehaald.
Eerste lijn
De SP heeft een populistische inslag en is derhalve wars van de elite. Van oudsher zetten SP’ers zich in door hun diensten en hulp direct aan mensen te verlenen, in de zogenaamde eerste lijn. SP-politici staan een deel van hun inkomen af aan de partij.
In de jaren 80 is er ophef over het SP-rapport ‘Gastarbeid en Kapitaal’. Daarin stellen ze dat achtereenvolgende kabinetten geen beleid hebben gevoerd op het gebied van gastarbeiders en dat die prooi zijn voor werkgevers. In het rapport staat dat de vooral islamitische gastarbeiders problemen zullen krijgen met integratie en dat dat op weerstand zal stuiten bij de oorspronkelijke bewoners van Nederland. De SP wil dat migranten of snel integreren of terug gaan naar het land van herkomst met een gouden handdruk.
Integratie
Hierdoor krijgt de partij vanuit verschillende kampen het stempel racistisch en crypto fascistisch opgespeld. Later, na Pim Fortuyn, beroept onder anderen Emile Roemer er zich op dat de SP de eerste partij is die, voor Frits Bolkestein en Pim Fortuyn, de problemen omtrent de integratie van migranten heeft aangekaart.
De bekendste voorman van de SP is Jan Marijnissen. Deze voormalig lasser uit het Brabantse Oss is vanaf 1986 leider van de SP. In 1994 komt de partij in de Kamer met 2 zetels. In 2002 is de partij gegroeid tot 25 zetels in de Tweede Kamer. Dit daalt in de jaren daarna en de partij is nu de derde grootste partij van Nederland met 15 zetels.
Agnes Kant neemt van Marijnissen in 2008 het stokje over. Zij maakt in 2010 bekend af te treden na tegenvallende resultaten tijdens de Gemeenteraadsverkiezingen. Haar opvolger is Emile Roemer, die de huidige partijleider is. Hij is de lijsttrekker tijdens de verkiezingen van 2017.
(Bron: SP, Rijksuniversiteit Groningen, Parlement & Politiek, Wikipedia)
