Rechtszaak tegen man die moeder (99) hielp bij zelfdoding moet over

De rechtszaak tegen Albert Heringa, die zijn hoogbejaarde moeder (99) in 2008 hielp met sterven, moet opnieuw worden gedaan. Heringa is eerder vrijgesproken door het gerechtshof in Arnhem. De Hoge Raad zegt dat hulp bij zelfdoding en het toepassen van euthanasie door een niet-arts slechts in uitzonderlijke omstandigheden zonder straf kan zijn.

De moeder van Heringa verbleef in een verzorgingstehuis, leed aan hartfalen, had ernstige rugklachten en was nagenoeg blind. Heringa besloot zijn moeder te helpen met sterven toen hij zag dat ze zelf pillen verzamelde die niet geschikt waren voor zelfdoding. Dat gebeurde nadat een arts geen euthanasie wilde uitvoeren.

Strijd tussen 2 plichten

De Arnhemse rechtbank vond Heringa eerder schuldig, maar heeft geen straf opgelegd. In hoger beroep is hij in 2016 helemaal vrijgesproken. De rechters hebben toen geoordeeld dat de man moest kiezen tussen 2 strijdende plichten. Aan de ene kant had hij de plicht om zich aan de wet te houden, die hulp bij zelfdoding verbiedt. Aan de andere kant voelde hij de morele plicht om zijn moeder te helpen bij haar wens om een pijnloze, vredige en waardige dood te krijgen. Dat was haar wens Heringa heeft voor dit laatste gekozen en volgens het hof daarbij zeer zorgvuldig en transparant gehandeld.

Uitzonderlijke omstandigheden

De Hoge Raad stelt ‘zeer strenge eisen’ aan de hulp bij zelfdoding door een niet-arts.  De raad oordeelt dat het gerechtshof in Arnhem ‘het beroep van Heringa op zo’n uitzonderlijke noodtoestand hier veel te gemakkelijk heeft gehonoreerd.’

Het hof in Den Bosch moet nu gaan bekijken of Heringa zich terecht op zo’n uitzonderlijke situatie beroept en of hij dus inderdaad zonder straf blijft.

‘Teleurstelling’

Heringa toonde na het aanhoren van het arrest teleurstelling. “Ik had er graag een punt achter willen zetten, maar alles begint opnieuw”, zei hij. Tevens stipte hij de politieke gevoeligheid van de kwestie aan. ,”Het probleem hoe te handelen na een voltooid leven is nog altijd niet opgelost, dat is nu in de politiek ook weer aan de orde.”

(Bron: ANP/NOS)