Nederlandse economie stijgt 8ste kwartaal op rij

Het gaat al een tijd goed met de Nederlandse economie en na enkele turbulente jaren lijkt de rust enigszins weergekeerd. We besteden met z’n allen meer, er worden meer investeringen gedaan en de export tiert welig.

Groei

In het eerste kwartaal is de Nederlandse economie met 0,5 procent gegroeid ten opzichte van het voorgaande kwartaal. Het is daarmee voor het 8ste kwartaal op rij dat de economie groeit. Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) wordt de groei breed gedragen. Zowel consumptie, investeringen en export leveren een positieve bijdrage.

Investeringen

Ten opzichte van het eerste kwartaal van 2015 komt de groei uit op 1,4 procent. Vooral door een groter aantal investeringen en een hogere export. De daling van de aardgaswinning heeft dan weer wel een negatief effect op de groei van 0,7 procentpunt.

Internationale situatie

Minister Henk Kamp van Economische Zaken wijst er in een reactie op dat de economie ,,over de gehele linie goed blijft presteren in een nog altijd onzekere international situatie”. Om de aanhoudende groei verder te versterken, maakt het kabinet werk van extra financiering voor ondernemers, het stimuleren van innovatie en het terugdringen van regels voor het bedrijfsleven, geeft de minister verder aan.

Turbulente jaren

Volgens CBS-econoom Pieter Hein van Mulligen lijkt de rust na enkele turbulente jaren enigszins weergekeerd. “Het negatieve effect van de gaswinning zegt niets over de kracht van de economie” zo zegt hij. “Dat is een kwestie van een kraantje open- en dichtdraaien.”

Vertrouwen

In de eerste maanden van 2016 geven consumenten opnieuw meer geld uit aan diensten zoals horeca, recreatie en cultuur. Ook wordt vaker de portemonnee getrokken voor elektrische apparaten, voedingsmiddelen en de inrichting van de woning. Bedrijven geven meer uit aan vrachtwagens, opleggers en andere vervoersmiddelen. Ook de investeringen in computers en software vallen hoger uit dan een jaar eerder. Dit is volgens het CBS in lijn met het stijgende ondernemersvertrouwen.

Toeristen

Ook toeristen geven in Nederland meer geld uit dan een jaar eerder. Volgens het CBS komt dit mogelijk doordat Pasen dit jaar in maart viel.

(Bron: ANP)

Geef een reactie

Reacties (2)

    Karel Zwetsloot says:

    Dezw qwoorden zijn niet meer dan een herhaling van wat we te horen kregen na 2003 en na 1989 en vaker. Alleen zitten we wlke keer bij een nieuwe economische teruggang dieper in het moeras. De Haagse schoolverlaters op het pluche , nooit gewerkt hebbende komen niet op het idee om de steeds groeiende tweedeling te stoppen. Herpapieren deel parasiteert in feite op het aktief-kreatieve deel van de bevolking. Niet alle nederlandse handwerkers hebben de mogelijkheid of de interesse om netals hun 40 a 50.000 voorgangers naar Duitsland te vertrekken. Het gebrek aan technologisch gekwalificeerde bedrijven komt niet van ongeveer. Of is men blind voor het feit dat de huidige werklozen veel moeizamer aan werk komen dan na de grote werkloosheid van de 80er jaren. Het aantal huishoudens dat maar net de vaste lasten, de hypotheek of de krankzinnige huur kunnen betalen ligt boven het miljoen. Betalen gemiddeld 350 Euri per maand te veel. Het geld verwijnt in duistere financiele krochten, maar er komen dus maandelijks miljarden minder in de omringende economie. Niet toevallig dat met dergelijk werkgelegenheidsbeleid duizenden mensen in de detailhandel op straat komen te staan.. Evenals het armoedig of magere aanbod, waardoor alle binnensteden hetzrelfde eruit zien..

      Hanneman says:

      Tja. Wat te zeggen? Tot nu eigenlijk al mijn hele leven flink gewerkt. Fysiek zwaar werk in fabrieken, magazijnen en mijn écht harde werk deed ik in de steigerbouw. Momenteel werkzaam als huishoudelijke hulp voor een zorgaanbieder in het Gooi. Nooit spijt van gehad. Hard werken is, zo is mij vroeger geleerd, iets van “arbeid adelt” en als je lijf “goed” is waarschijnlijk alleen maar gezond. Wat pas écht ongezond is zien we vanuit Den Haag geregeld worden. Waardeloze gezondheidszorg, stress over inkomen en véél te hoge kosten voor álles. Als ik terugkijk was het altijd fijn om te werken maar is het nooit naar behoren beloond, áltijd de laagste lonen en de minste rechten. In de regel zijn stratenmakers, postsorteerders, bakkers en wat dies meer zij geen assertieve, hooggeschoolde diplomaten die hun recht weten te halen of zich zouden kunnen laten omscholen op hogere leeftijd. Als iemand trouwens al wél zo ver zou komen kun je er gevoeglijk van uitgaan dat het bedrijfsleven geen belangstelling heeft, vanwege de door henzelf ontkende, maar in de praktijk evidente leeftijdsdiscriminatie. En dan hier nu de kop dat “het goed gaat met de economie”. Ik denk dat dat helemaal niet waar is. Zou dit nu worden geroepen om aan te tonen dat het gevoerde economische en “sociale beleid” tóch vruchten afwerpt? Ik denk dat helemaal niet. Het is mooi om van een positieve grondhouding uit te gaan maar die is voor mij utopisch. Het is gewoon hetzelfde gewauwel als voorafgaand aan alle verkiezingen van tenminste de afgelopen veertig jaar. Het ergste wat ons overkomen kan zál ons gaan overkomen. De “verbeterende economie zal misschien voor een kleine elitaire, miljonaire club wel waar zijn maar de échte werkers in al deze bedrijven die vrachtwagens aanschaffen zullen massaal worden ingeruild voor zwartwerkers of oost-europese uitzendkrachten, de in dit artikel genoemde investeringen in software en computersystemen zijn in mijn ogen enkel een vooraankondiging van ontslag voor vele honderden, zoniet duizenden medewerkers van banken en administratieve dienstverleners. Het lijkt er een beetje op dat naar de verkeerde signalen wordt gekeken bij het schrijven van bovenstaand. Want armoede wordt het nieuwe gemeengoed voor de gemiddelde nederlander, jong of oud, maakt niet uit. Verhalen over een oplevende economie zijn naar mijn idee ook niet te staven door wat aankopen van TV’s en koelkasten. Ik neem eerder aan dat men anticipeert op de toekomst en nu nog gauw aanschaft wat binnen afzienbare tijd voor ons allen nagenoeg ónbetaalbaar zal zijn. Want de prijzen en premies van alles, producten en voorzieningen zullen ongetwijfeld enkel stijgen. Lonen en pensioenen zullen niet worden geindexeerd maar eerder gekort en verlaagd. Dank aan onze haagse neo-liberale helden. Als Christus destijds voor dertig miljoen zilverlingen was aangebracht dan was Judas nu een held geweest. Nee, ik leef maar door en doe mijn best voor mij en de ander. Dat er een miserabele oude dag volgt waarin geen voorzieningen meer bestaan, wélke dan ook, neem ik maar op de koop toe. We zitten immers met z’n allen in de neo-liberale oorlog met vooralsnog de rijke, sluwe, onwillige neo-liberalen in de beste hoek van het strijdveld, Dén Haag. Het gewone volk wacht slechts sociale euthanasie.