Meer aandacht voor het slachtoffer bij aangifte
Publicatiedatum: 14 november 2016
Wie aangifte doet, krijgt extra hulp en indien nodig bescherming. Met deze maatregel wil de politie meer slachtoffers van criminaliteit helpen. Want een aangifte kan mensen in gevaar brengen waardoor zij opnieuw slachtoffer worden van een misdrijf. De kwetsbaarheidsanalyse moet uitkomst bieden.
Kwetsbaarheidsanalyse
De kwetsbaarheidsanalyse is een lijst met extra vragen die de politie stelt naar aanleiding van een aangifte. Met die extra vragen wil de politie voorkomen dat vooral kwetsbare slachtoffers weer de dupe worden. “Een fietsendiefstal kan voor een oudere vrouw heel andere effecten hebben dan voor een student”, zegt politiechef Oscar Dros Noord-Holland. De vragen helpen de politie om vast te stellen of het om bijvoorbeeld een eenvoudige vernieling gaat of een gerichte actie. Als naar aanleiding van de analyse blijkt dat het slachtoffer zichzelf in gevaar brengt door het doen van aangifte, dan onderneemt de politie actie.
Verleggen van de focus bij aangiftes
Aangiftes kunnen nu ook geanonimiseerd worden. Een gesprek met de wijkagent of extra politiebescherming wordt in sommige gevallen ingezet. De politie verlegt de focus steeds meer naar het slachtoffer. Van oudsher waren zij vooral gericht op de dader, het ‘vangen van boeven’. Volgens politiechef Dros past deze ontwikkeling met meer aandacht voor het slachtoffer bij de politie en bij de rechten van slachtoffers die bij wet zijn vastgelegd. In Arnhem en Maastricht word al met de kwetsbaarheidsanalyse gewerkt. De procedure moet in 2018 standaard zijn bij alle aangifte balies in ons land.
(Bron: ANP/AD)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Meer aandacht voor het slachtoffer? Aandacht voor het slachtoffer? Aandacht is er nooit geweest! … En ik geloof er ook niets van dat die aandacht er nu wel gaat komen. … De politie is al een halve eeuw corrupt en te veel gedemotiveerd om ook maar iets te presteren. Ik heb in het verleden aangifte gedaan van: vernieling van mijn auto, door een paar buurtkinderen, inbraak in mijn woning, doorrijden na een aanrijding en poging tot doodslag. … En niet een keer hebben ze een poot uitgestoken. Bij de aangifte van doorrijden na een aanrijding, gaf ik het auto kenteken, adres van de dader, en delen van het koplampglas, die achtergebleven waren. Tevens had ik een getuige, een krantenbezorger, die op het moment passeerde had alles gezien. Ik maakte een paar foto’s van de schade en achtergebleven laksporen. Hoe volmaakt wil je een aangifte hebben? … Ik verwachtte dat ze meteen zouden uitrukken om de dader op te pakken, maar ze deden niets. Een dag later maakte ik een foto van de autoschade van de dader, die ik achterhaald had en overhandigde die aan de politie. Toen ik later, telefonisch aandrong op handelen en doorgaf dat de dader zijn koplamp had vervangen, kreeg ik een grote bek, met de woorden: Wij maken wel uit, hoe te handelen. Ik heb nooit meer iets gehoord van deze aangifte. Bij de vernieling van mijn auto, werden de kinderen later betrapt bij het leksteken van tientallen autobanden en bekenden ook mijn schade. Dit voorval haalde de krant. Ik naar het politiebureau, om een schadeclaim af te geven van mijn schade. Ik kreeg te horen dat ze niets konden doen, vanwege de wetgeving bescherming personen. Nooit meer iets van gehoord. Ik werd door een junck, geld afgeperst, onder bedreiging van een mes. Aangifte gedaan en naam en adres doorgegeven, evenals de naam en adres van een getuige. Ik werd doorverwezen naar slachtofferhulp. Gedurende één jaar heb ik 5x gebeld en gevraagd hoe ver het onderzoek stond. Alle keren kreeg ik een grote bek, dat ze er druk mee bezig waren en dat ze mij wel zouden benaderen. Nooit meer iets van gehoord. Eén jaar later heb ik de pers ingeschakeld, met het verhaal. De politie kon alleen excuus aanbieden en verklaren dat er ergens iets mis was gegaan. … En nu zou dat tuig ineens meer aandacht hebben voor de slachtoffers? … Ze hebben het druk genoeg met goederen verduisteren, die in beslag genomen zijn. En ruzie maken aan de top, over wie het nieuwe hoofd van de politie mag worden.