Is een zesurige werkdag ideaal?
Publicatiedatum: 4 januari 2017
Een werkdag van 6 uur. Dat klinkt ideaal, maar is het dat ook? Volgens een Zweeds experiment pakt de zesurige werkdag voor de werknemers goed uit. Maar het blijkt niet op te wegen tegen de extra kosten.
Experiment
In Zweden is 2 jaar geleden is in een verzorgingshuis in Gothenburg begonnen met een experiment om de haalbaarheid van een zesurige werkdag te testen. Dit experiment is deels uitgelopen op een teleurstelling. Want hoewel de medewerkers aangaven zich gezonder te voelen, er minder ziekteverzuim was en ook de patiënten betere zorg ervoeren, blijkt het financieel niet haalbaar. Er moesten 17 extra personeelsleden worden aangenomen om de 68 verzorgers van één bejaardentehuis van de normale achturige werkdag naar een zesurige werkdag te laten gaan. Dat kostte 12 miljoen kronen (1,25 miljoen euro) extra.
Zweden als rolmodel
Het Göteborg-experiment is slechts een van de vele proeven die het Scandinavische land doet om de zo geroemde Zweedse verzorgingsstaat nóg beter te maken. Het experiment werd door de hele wereld gevolgd, omdat Zweden als rolmodel wordt gezien als het gaat om arbeidsvoorwaarden.
(Bron: ANP)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Het is onverteerbaar, dat mensen 40 uur per week moeten werken terwijl er 500.000 werklozen zijn en daarnaast ook nog één miljoen mensen, die niet of anders geregistreerd zijn (om de werkloosheidscijfers te drukken), werkloos thuis zitten. … Zie de maatschappij als een huishouden, waar een deel van de gezinsleden werkloos op de sofa moeten zitten (tegen minder grote borden op tafel) terwijl moeder zich uit de naad werkt. Iedereen is het er over eens dat huishoudelijk werk eerlijk verdeeld moet worden onder alle gezinsleden, zodat ieder gezinslid een tijdje op de sofa kan hangen. Doe dit dan ook in de maatschappij. ….
Werkend in de thuiszorg had ik vóór november 2015 dagen van zes uur. In de ochtend een huishouden en een in de middag. Je was wel de hele dag in touw met van hot naar her te rijden op de scooter waar ik later van dacht dat dat eigenlijk óók werk is want van fatsoenlijk geregelde pauzes of andere faciliteiten is bij mijn werkgever geen enkele sprake. Door de bezuinigingen van de gemeente tot 40 % heb ik inmiddels nog maar zo’n gemiddelde van tweeentwintig uren per week met navenante betaling. Werkgevers doen wat ze willen. Waar het ze uitkomt is de zesurige werkdag wél mogelijk, anders niet. En de “kleine man en vrouw”, door mij inmiddels omgedoopt tot microman en microvrouw hebben daar helemaal niets tegen in te brengen. De rechtvaardige verdeling van arbeid zoals die zou moeten zijn zal nooit en te nimmer tot stand komen als kabinetten met de VVD voorop en om het even welke (midden)partij blijven doorregeren. Ook niet na miljoenen epistels als de mijne.
Al helemaal niet door kijkglasuitzendingen over dit soort kwesties bij MAX, of bij Pauw ( “of dat soort kerels” – citaat “premier” Rutte.) of wie of wat dan ook.
Alle ministeries werken mee aan wetgeving in het voordeel van bedrijven, banken, kortom beleid geregeld vanuit “de visie voor dit land en de toekomst” van Rutte, Wiegel, Bolkestein…… En dat soort kerels, de wijven daargelaten.
De VVD-isering nékt u. Ons. Nagenoeg állemaal.