“Het was meteen al duidelijk dat Brexit een ramp zou worden”
Publicatiedatum: 22 januari 2019
Het uittreden van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie staat op de agenda voor 29 maart 2019, maar niemand weet hoe het proces zal verlopen. De regering heeft de door premier May en de Europese Unie gemaakte deal weggestemd en een heel nieuwe deal is er niet en gaat er waarschijnlijk ook niet komen. Een onzekere situatie waar niemand vrolijk van wordt. Zo ook niet de in Engeland woonachtige Nederlanders Eric Broug en Antonietta Sgherzi. “Het was meteen al duidelijk dat Brexit een ramp werd.”
Brexit-referendum
In de zomer van 2016 wordt in Groot-Brittannië een referendum gehouden met als inzet het verlaten van de Europese Unie. Veel Britten zijn ontevreden over de huidige situatie, maar dat zij echt voor een Brexit (een samentrekking van Britain en exit, oftewel uitgang) zouden stemmen, verwacht niemand. Toch gebeurt het. Eric Broug, al jaren woonachtig in het Noord-Engelse gelegen graafschap West-Yorkshire, herinnert zich nog goed hoe zij zich voelt als hij op tv ziet dat de meerderheid voor het verlaten van de EU heeft gekozen. “Het was meteen duidelijk dat het een ramp werd. Ik vroeg me direct af hoe ze dit wilde gaan doen en hoe het de huidige situatie voor Engeland zou verbeteren.”
‘Nooit gedacht dat Brexit er zou komen’
Ook Antonietta Sgherzi is niet blij met de uitslag van het referendum. “Niemand had ooit gedacht dat een Brexit er echt zou komen, ook wij niet. Het was echt een schok. “Antonietta verhuist 2 jaar voor het referendum vanuit Canada naar het Verenigd Koninkrijk maar, zo zegt zij: “Dat hadden we zeker niet gedaan als we hadden geweten dat dit zou gebeuren.”
Tweets van ministers
Na de uitslag van het referendum doen de Engelse politici nog vrij laconiek over Brexit. “Ik las vlak na het referendum tweets van ministers waarin zij stelde dat ze binnen een middagje een handelsverdrag met de EU zouden uit onderhandelen”, zegt Eric. “Ik denk dat dit tweets zijn waarvan ze nu willen dat ze deze toen verwijderd hadden.”
De brexitonderhandelingen gaan namelijk helemaal niet zo soepel. Pas kort voor de deadline komen de Britse premier May en de Europese Unie tot een deal. Een deal die inmiddels massaal is weggestemd door de tot op het bot verdeelde regering in Londen. Op 21 januari 2018 presenteert May een plan B, maar dat is eigenlijk een zeer licht gewijzigd plan A. Wat er dan gaat gebeuren, kan niemand voorspellen.
Meer racisme
“Het is al dik 2 jaar chaos hier. Het land is zo verdeeld”, zegt Antonietta. “Je bent voor Brexit of tegen, er zit niets tussen.” Dat het land zo verdeeld is, heeft ook effect op de manier waarop mensen met elkaar omgaan. Zo ervaart Antonietta dat het racisme onderling is toegenomen. Migratie is immers een heet hangijzer tijdens de Brexit-campagne. “Mensen die eerst niets zeiden over migratie, spreken zich er sinds het referendum over uit. Ik had laatst een gesprek met iemand die voor de Brexit is en ik vertelde hem dat ik het idee had dat racisme is toegekomen sinds het referendum. Toen zei hij zoiets van: “Ja, maar jij bent Nederlander, jij bent oké.” Dat vond ik geen prettige opmerking, want dat impliceert dat er dus ook mensen zijn die niet ‘oké’ zijn.”
Niet beginnen over Brexit
Eric heeft niet per se het idee dat er nu anders naar hem gekeken wordt dan voor het referendum, maar hij past wel op voordat hij over de Brexit spreekt. “Ik heb mijn lesje wel geleerd. Mijn vrouw en ik hebben vrienden waarvan ik dacht dat het weldenkende mensen waren, totdat ik begon over Brexit en erachter kwam dat ze ‘leave’ hebben gestemd. Ik begin er dus nu niet meer over met Britten, maar als ze mijn mening vragen dan deel ik die graag.”
Toekomst in Verenigd Koninkrijk
Het wordt er door de aanstaande Brexit dus niet per se leuker op. Voor Antonietta en Eric reden om na te denken over de toekomst in het land. “Als het een harde Brexit wordt, gaan mijn gezin en ik weg uit Engeland”, zegt Antonietta, die samen met haar man in het Zuid-Engelse Bath vakantie-appartementen verhuurt. Daarnaast is zij ook de oprichter van de website Nederlanders in het Buitenland (NIHB) en de bijbehorende facebook-groep. “Daar komen heel veel bezorgde vragen binnen over Brexit. Deze gaan vooral over een dubbele nationaliteit, want als je de Engelse aanneemt, verlies je – op een paar uitzonderingen na- je Nederlandse nationaliteit.”
Voor Eric is het nog geen uitgemaakte zaak: “Ik heb het wel met mijn vrouw gehad over wat we gaan doen en gepraat over en eventuele verhuizing, maar ik wacht af totdat duidelijker is wat er precies gaat gebeuren. Nergens is het natuurlijk perfect.”
Verblijfsvergunning aanvragen
Naast de vraag of EU-burgers zoals Eric en Antonietta na Brexit zelf in het Verenigd Koninkrijk willen blijven, is het ook nog maar de vraag of dit mag. Zeker als het een no deal of harde Brexit wordt, is dit het geval. “Dan moet je een verblijfsvergunning hebben. Vandaag (21 januari 2019, red) is de eerste dag dat je deze kunt aanvragen, maar dat kun je alleen doen via een apparaat met een Android-besturingssysteem. Veel ouderen die hier al jaren en jaren wonen hebben dat niet en er zijn ook heel veel mensen die alleen Apple-apparaten hebben”, zegt Eric. “Een als je ook maar 1 heel klein foutje maakt, kan je aanvraag zomaar worden afgekeurd”, besluit Antonietta.
Met dank aan Eric Broug en Antonietta Sgherzi.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Uit dit gedoe met de EU verlaten, wordt duidelijk dat er sprake is van een wederzijdse gijzeling. Het ontbreekt geheel aan regelgeving. Wel is mij duidelijk dat de EU, een afvallige partner niet zomaar laat gaan. In tegenstelling tot de indruk die gewekt werd, bij het gedoe met Griekenland. Toen werd nog een tijd lang gesuggereerd, dat landen, die niet aan de eisen voldoen, heengezonden zouden worden. Sterker nog, … er werd staalhard mee gedreigd. … Totdat Griekenland zelf aangaf, liever uit de EU te stappen, toen bleek ineens dat dit niet mogelijk is. De hele sfeer omtrent de EU is héél negatief. Een sfeer van parasiterende huwelijkspartners, die gehuwd zijn om van de andere partner te profiteren. Mijn inziens worden landen lid van de EU, om subsidies te ontvangen, die vervolgens in de privé zakken verdwijnt van de machtshebbers. En op het moment dat blijkt, dat een lidmaatschap geld kost, zien de deelnemers af van betrokkenheid. Nu is het Groot Brittanie (beter is om over Klein Brittanie te spreken). Maar in de wachtrij om uit te treden staan de volgende corrupte landen: Polen, Roemenië, Bulgarije, Hongarijen en alle Balkan boevenstaten. Alle genoemde landen, zijn lid, of willen lid worden, om te profiteren van subsidies, terwijl nu al vast staat, dat ze nooit enige inbreng zullen opleveren. Zodra deze landen op hun verantwoordelijkheid worden aangesproken, dreigen ze met een overstap naar Poetin. Vergelijk het eens met een slecht huwelijk: Een spaarzame degelijke partner, wordt verleid door een parasiet, die meteen financiele eisen stelt en bij afwijzing van die eisen, dreigt om met de buurman het bed te willen delen. Die zou je toch binnen één dag de laan uit sturen. … Maar niet de EU, die perst meteen méér geld af bij de bevolking, om de eisen van de parasiterende partner in te wilgen. Met eindresultaat, een faillissement van de EU bevolking en dat die parasiterende partner toch bij de buurman in bed ligt. Wat staat ons nog te wachten?
“Het was meteen al duidelijk dat de Europese Unie een ramp zou worden”