Gemeenteraadsverkiezingen 2018: deze mensen vertegenwoordigen ons
Publicatiedatum: 15 februari 2018
De gemeenteraadsverkiezingen komen eraan. Er gaan nieuwe colleges gevormd worden, maar het enthousiasme voor de lokale politiek is op veel plekken ver te zoeken. Men komt niet meer naar de stembus en fracties hebben moeite om aspirant raadsleden te vinden. Wie zijn de mensen die wél hun nek uitsteken? Wij spreken 2 raadsleden en 1 wethouder.
Floris Schoonderwoerd, PRO
Floris Schoonderwoerd is wethouder namens de partij PRO in de Zuid-Hollandse gemeente Kaag en Braassem. Schoonderwoerd begint zijn carrière jaren geleden als hij door de lokale PvdA-fractie wordt gevraagd om zich te buigen over het jeugdbeleid in het dorp Oud Ade. Eén jaar voor de verkiezingen van 2014 staat de PvdA-fractie op een kruispunt: “We konden 2 dingen doen: of ons korte ledenlijstje reanimeren, of eens gaan luisteren naar wat er nu echt speelt in de gemeenschap en de kwaliteiten die daar zitten benutten. Want burgers bereiken samen veel meer dan politici in het gemeentehuis.”
Geen programma
Schoonderwoerd kiest voor het 2e en niet veel later wordt PRO geboren, een partij zonder partijprogramma. “80 procent van de verkiezingsprogramma’s van lokale partijen lijken veel op elkaar, waardoor het echt niet uitmaakt op welke partij er gestemd wordt”, zegt hij. PRO richt zich daarom op de verandering van het systeem, waardoor burgers samen dingen voor elkaar krijgen binnen hun gemeente en er minder besloten wordt in de vergaderzaal van het gemeentehuis.
Winst in 2014
Deze visie spreekt aan en PRO wint de verkiezingen van 2014. Hoe die van 2018 gaan verlopen, durft Schoonderwoerd niet te zeggen. “Het kan alle kanten opgaan.” Hij hoopt dat de opkomst hoog zal zijn, want het is volgens hem een gevaarlijke ontwikkeling dat de gemiddelde opkomst in 2014 maar 54 procent is. “Nederland behoort tot de top van de wereld en dat komt door het systeem dat al jarenlang gehanteerd wordt in ons land. Daar voelde men zich toen bij betrokken. De laatste jaren zie je dat er grote onvrede heerst over de overheid. In totaal is maar 2 procent van de Nederlanders lid van een gemeentelijke politieke partij en daarvan is er maar 5 procent echt actief. Dat, in combinatie met dalende opkomsten, moet toch te denken geven.”
Sean Bogaers, Larens Behoud
Sean Bogaers uit Laren is lid van de lokale politieke partij Larens Behoud, die bij de verkiezingen van 2014 de grootste is geworden. Hij zit al vanaf zijn 19e in de steunfractie en is in oktober 2017 raadslid geworden.
In deze hoedanigheid probeert hij zich vooral in te zetten voor de jongeren binnen de gemeente. Naast gemeenteraadslid, heeft Bogaers nog veel andere bezigheden. Zo is hij bijvoorbeeld jongerenwerker. ”Ik ben erg druk”, legt hij uit. “Soms werk ik van 10 uur ’s ochtends tot half 1 ’s nachts aan 1 stuk door, zonder pauzes. De raadsvergaderingen kunnen lang duren. Soms zijn ze om 10 uur ‘s avonds afgelopen, maar het kan dus ook half 1 worden.” Zwaar, maar het is het waard, zegt Sean. “Ik doe dit niet omdat ik beroepspoliticus wil worden, maar omdat ik de inhoud wil bespreken en om iets toe te voegen aan dingen die beter kunnen.”
Kracht van dorpspartij
Larens Behoud heeft, in tegenstelling tot veel lokale partijen, geen moeite om leden te vinden. “Er zijn nu meer dan 100 leden en op de kieslijst staan meer dan 30 mensen. Dat is veruit het meeste van alle partijen die meedoen in Laren, want op de kieslijsten van de andere partijen staan niet meer dan 10 kandidaten”, legt Sean uit. Hoe ze dat doen, zoveel mensen aantrekken? “Ik denk dat de mensen die in de partij zitten, ook veel nieuwe mensen aantrekken. Elke nieuw persoon die erbij komt, kent ook wel weer iemand in de gemeenschap. Dat is wel iets waar een dorpspartij erg goed in is.”
Vóór de mensen
Sean Bogaers hoopt dat op 21 maart weer veel mensen de moeite nemen om een stem uit te brengen op Larens Behoud, want volgens hem heeft een stem op deze partij meer effect dan een stem op een lokale fractie van een landelijke partij: “Wij hebben niet 1 standpunt, maar proberen ons in te zetten voor de groei en ontwikkeling van het dorp en de welzijn van de mensen die er wonen.”
Rachel Post, Sociaal lokaal Den Helder
Gemeenteraadsleden die zich echt inzetten voor hun gemeenschap: zo zou politica Rachel Post het ook graag zien in de gemeenteraad van Den Helder. Post zit al 12 jaar in de lokale politiek en is sinds een aantal jaar lijsttrekker van de partij Sociaal lokaal Den Helder. Deze partij zet zich voornamelijk in voor het verbeteren van de thuiszorg. “Toen in 2015 de nieuwe participatiewet werd ingevoerd, ging de gemeente als een gek bezuinigen, waardoor veel mensen die een lichte vorm van ondersteuning kregen, dit kwijtraakten. Inmiddels weten we dat er 9 miljoen is blijven liggen dat eigenlijk bestemd is voor de zorg. Wij willen dat dit geld weer bij de juiste mensen terecht komt.”
Dubbele agenda’s
Helaas is het niet eenvoudig gebleken om iets voor elkaar te krijgen in Den Helder. “We hebben de afgelopen 4 jaar 2 colleges gehad. De partij die de verkiezingen van 2014 had gewonnen, is niet aan besturen toegekomen omdat ze onderling ruzie kregen en de grootste moeite hadden om de fractie bij elkaar te houden. Toen kwam er een nieuw college dat weer van voor af aan moest beginnen, waardoor er helemaal niets is gebeurd de afgelopen jaren.” Volgens Post zijn de politici die nu in de raad zitten te veel bezig met hun dubbele agenda’s. “Ze zitten daar niet voor de burgers, maar omdat ze graag wethouder of iets dergelijks willen worden”, legt zij uit.
“De mensen zijn niet gek”
Door deze houding van de politici is er grote onvrede ontstaan onder de inwoners van Den Helder, waardoor in 2014 maar 43 procent de moeite neemt om te stemmen. “De mensen zijn niet gek. Iedereen kent elkaar, dus ze weten dat het probleem van de dubbele agenda’s speelt en daardoor hebben ze er totaal geen vertrouwen in.” Zelf probeert zij iedereen met nevenambities uit haar partij te weren, want zij wil er echt zijn voor de mensen van de stad. “Het belangrijkste vind ik dat er gebeurt wat de meerderheid van de inwoners van Den Helder wil, en dat is nu niet het geval.”
Hoe de verkiezingen van 2018 zullen verlopen, durft zij niet te zeggen. De PVV doet voor het eerst mee in haar gemeente en traditiegetrouw doen nieuwe partijen het hier erg goed. “De mensen hopen dat zij wel zullen doen wat zij beloven.”
Hollandse Zaken
Floris Schoonderwoerd, Sean Bogaers en Rachel Post zijn op 15 februari 2017 te gast bij Hollandse Zaken. U ziet Hollandse Zaken om 20.25 uur op NPO 2.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Erg moeizaam was de uitzending te volgen. Ik kreeg last van slaap afgewisseld door irritatie, de strijd tussen de naivelingen (die de maatschappij een goed hart toedragen) en de baantjesjagers (die de gemeenteraad als opstapje zien om in Den Haag hun zakken te vullen), leek op een echte gemeenteraadsvergadering.
Even werd de kwestie Zijlstra aangehaald, waaruit blijkt dat de achtergrond van dit leugentje afgedekt blijft. In werkelijkheid heeft Zijlstra zich laten gebruiken, om Poetin te jennen. En dat kost hem nu de kop. Gelukkig wordt het straks goedgemaakt met een prachtige baan, als alle gemoederen bedaard zijn. De Europese Unie is samen met Amerika al jaren bezig om Poetin te compromitteren, met als doel een oorlog uit te lokken, die Rusland moet beginnen. Tot op heden is Poetin daar niet ingetrapt. Terwijl de EU en Amerika afzakken naar een faillissement, groeit de Russische economie, dus Poetin hoeft alleen maar rustig af te wachten. Een nieuwe stap in het jennen is gemaakt, door de onderhandelingen en beloften met/aan Armenie. Zoals eerder ook plaatsvonden met Georgie en Oekraine. En omdat die dictator in Turkije niet zijn zin kreeg om lid te worden van de EU en vriendjes werd met Poetin, zijn de banden met Turkije even bevroren.
Waarom deze uitleg? … Om even duidelijk te maken, dat elke politieke verhandeling, berust op een dubbele agenda. En dat is precies waarvan de bevolking genoeg heeft.