Gemeenten gaan slecht om met klachten van burgers
Veel gemeenten gaan slecht om met de klachten van burgers. Het decentraliseren van de Wmo, jeugdzorg en Participatiewet heeft sinds dit onder de verantwoordelijkheid van gemeenten valt, voor een stroom aan klachten gezorgd. Dat blijkt uit onderzoek van de Nationale Ombudsman.
3.100 klachten
Sinds januari 2015 is de uitvoering van de zorg (Wmo), jeugdhulp (Jeugdwet) en de begeleiding naar werk (Participatiewet) van het Rijk naar gemeenten overgegaan. De Nationale ombudsman heeft deze verandering de afgelopen 2 jaar gevolgd. Sinds die verandering zijn er bij de Nationale Ombudsman 3.100 klachten binnen gekomen. Een belangrijke klacht is dat burgers niet weten waar ze moeten aankloppen. Daarnaast schuiven instanties moeilijke gevallen op elkaar af en is de wet- en regelgeving ingewikkeld. Andere klachten zijn het onbeantwoord laten van vragen, schending van de privacy, onvolledige of onjuiste informatie-verstrekking, onheuse bejegening en mensen hebben het gevoel ‘van het kastje naar de muur’ te worden gestuurd.
Keukentafelgesprekken
Een van de redenen om de verantwoordelijkheid voor de Wmo, Jeugdwet en Participatiewet bij gemeenten neer te leggen is om dichter bij de mensen te staan. Een van de voorwaarden was het invoeren van de ‘keukentafelgesprekken’. Samen met elkaar klachten en problemen oplossen. Volgens het rapport Terug aan tafel, samen de klacht oplossen weten burgers niet waar ze moeten aankloppen met hun probleem. De Nationale Ombudsman vindt dat de klachtenbehandeling meer afgestemd moet worden op de leefwereld van de burger. Dat betekent zonder allerlei juridisch of ambtelijke drempels.
Het verloop van de decentralisatie van de zorg wordt vanuit het Rijk kritisch gevolgd. De Nationale Ombudsman gaat er vanuit dat de bevindingen hierin mee worden genomen.
Een reportage over dit onderwerp is te zien in Hallo Nederland op donderdag 2 maart 2017.
(Bron: ANP/Nationale Ombudsman)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Geen idee wat te vinden van dit artikel. Dat de decentralisatie een berg ellende zou gaan betekenen was vóór de invoering al bekend. Een monitor door de nationale ombudsman helpt daar niet zo veel aan. Ik denk dat hier gewoon sprake is van de gevolgen ván onfatsoenlijke bezuinigingsdrang. Voor de ene gemeente geldt dit, voor de andere dát. Om maar te zwijgen van de erbarmelijke kwaliteit van de door de gemeentelijke ambtenaren gevoerde keukentafelgesprekken. In mijn gemeente, mijn klantenbestand, waren het eerder slachtbankgesprekken. Van enige kennis van zaken of empathie is dikwijls geen enkele sprake. En misschien is het logisch dat die kwaliteiten in een kleine kerkgemeente anders lijken als in bij voorbeeld een grote randstadstad. Dat de burger hier helemaal niets aan heeft en de zaken beter waren gebleven zoals ze waren lijkt me duidelijk. Maar zo is ’t niet. Misschien dat een links progressief beleid in het land hier en daar nog wat pleisters geplakt krijgt maar zoals ’t wás wordt het nooit meer. En dat is shit. Want je zult maar eens een echt probleem hébben.