Er komt een nieuwe parlementaire enquête, maar wat houdt dit eigenlijk in?
Publicatiedatum: 6 maart 2019
Het kabinet heeft besloten tot een parlementaire enquête naar de gaswinning in Groningen. Een parlementaire enquête wordt gezien als het zwaarste middel dat de Tweede Kamer kan inzetten, maar wat is het eigenlijk precies? En wat maakt het zo’n zwaar middel?
Inzet parlementaire enquête
Als het parlement vindt dat er iets tot op de bodem moet worden uitgezocht, kunnen zij kiezen voor het inzetten van zwaar geschut: een parlementaire enquête. Zo’n enquête wordt uitgevoerd door een enquêtecommissie, die bestaat uit Kamerleden. De betrokken Kamerleden kunnen vervolgens getuigen oproepen die verplicht zijn om mee te werken. Zij worden in het openbaar en onder ede verhoord, wat betekent dat ze strafrechtelijk kunnen worden vervolgd als zij niet de waarheid spreken.
Gevolgen
Vaak duurt het uitvoeren van een parlementaire enquête langere tijd. Dan hebben we het niet over weken of maanden, maar over jaren. Het doel van dit nauwkeurig onderzoek is om te achterhalen wie er verantwoordelijk is voor de gemaakte fouten en om te kijken waar beleidswijzigingen nodig zijn. Niet zelden zorgt zo’n enquête ervoor dat één of meer betrokkenen hun werkzaamheden moeten neerleggen. Zo ziet staatssecretaris Mansveld zich genoodzaakt om af te treden zodra het eindrapport van de parlementaire enquête rondom de Fyra-treinen wordt gepresenteerd. Het rapport concludeert dat er stelselmatig fouten zijn gemaakt in het aankooptraject van de treinen, maar dat er niets is gedaan om deze te corrigeren.
Parlementaire enquête naar bouwfraude
Sinds de Tweede Wereldoorlog is er 10 keer een parlementaire enquête gehouden. Vooral aan het eind van de jaren 90 en het begin van de jaren 2000 wordt dit zwaarste middel verschillende keren ingezet. De bekendste is misschien wel de parlementaire enquête naar de bouwfraude in 2002. Bouwbedrijven maken dan al jarenlang onderling prijzenafspraken over bouwprojecten van de overheid, waardoor deze veel geld misloopt. Aannemer Ad Bos is de klokkenluider en zegt dat het systeem in stand wordt gehouden door corrupte ambtenaren. Dit laatste kan de enquêtecommissie uiteindelijk niet hard maken, maar de fraude zelf wordt wel bewezen.
De parlementaire enquête heeft een lange nasleep. De verantwoordelijke minister Korthals treedt af en klokkenluider Ad Bos wordt opgepakt op verdenking van omkoping. Hiervoor krijgt hij een voorwaardelijke gevangenisstraf. Later wordt hij nogmaals aangehouden, dit keer voor meineed. Uiteindelijk wordt hij daar ook niet voor vervolgd.
het is nog niet duidelijk wanneer de nieuwste parlementaire enquête, die naar de gaswinning in Groningen, begint.
(Bron: Rijksoverheid, de Volkskrant)
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Ad bos is een schoolvoorbeeld van een klokkenluider die vogelvrij wordt verklaard en totaal kapot wordt gemaakt door de politici in Den Haag. Eerder hebben we dit gezien bij Spijkers, die klokkenluider was bij defensie (die opnam voor een verongelukte soldaat, door onveilig schiettuig). Deze twee klokkenluiders zijn beiden kapot gemaakt door de politici (tot de dood erop volgt), die er niet van houdt, dat corruptie aan het daglicht komt. Bij de Bijlmerramp hebben we het nog een keer ervaren, dat klokkenluiders de mond worden gesnoerd. Al jaren lang wordt er gepraat over een speciale bescherming voor klokkenluiders, maar die komt er steeds niet. Ook nu, bij de gaswinning, zullen we weer meemaken, dat er klokkenluiders kapot gemaakt gaan worden. Ook bij de gaswinning zijn er veel zakken gevuld op een manier die het daglicht niet kan verdragen. Op lager niveau, bij de provincies en de gemeenten kennen we het fenomeen ook, dat klokkenluiders de vernieling in worden geholpen door corrupt overheidsschorem.
De Nederlandse overheid is door de mand gevallen als een kapitalistische club, die de bevolking uitbuit. De bewoners boven de gasbel wonen nu al 10 jaar in een beschadigd huis en een beschadigde psyche. En daar komen nog eens 10 jaar bij. Een hele generatie wordt beschadigd, om winst te maken en schadekosten uit te keren, voor de aandeelhouders. Er is al meer geld uitgegeven aan administratie, expertise, en noodvoorzieningen, als dat de totale schade bedraagt. Gezinnen vallen uiteen, kinderen groeien op in spanningen en ellende. Die Haagse profiteurs hebben ruim 40 jaar lang winst gemaakt op de exploitatie van aardgas, waarbij meer dan 300 miljard is binnengehaald. Ruim 40 jaar lang heeft de NAM, Exxon en Shell evenals de Oranjes kapitalen verdiend aan dit gas. De bevolking moest betalen voor een algemeen middel, dat iedereen toebehoord, maar zeker de bevolking die boven de gasbel woont. Nu wordt de Groningse bevolking en de Nederlandse bevolking uit elkaar gespeeld, door bedrieglijk te verkondigen dat de winning en gebruik van gas stopt. Die exploitatie stopt niet, er zijn nieuwe gasboringen aangekondigd, op de wadden en in Drenthe. Bovendien zijn er contracten afgesloten met Gazprom in Rusland. En er worden nieuwe velden geexploiteerd op de noordpool. Nederland wordt op stang gejaagd met een hogere gasprijs en de angst om andere energiebronnen te moeten gebruiken, zoals aardwarmte en zon/wind energie. Waardoor iedereen een andere kant opkijkt, als het om de Groningers gaat. Flink hoor, van dat Haags schorem. Minister Kamp heeft willens en wetens gewacht met actie ondernemen tot na zijn aftreden, zodat hij niets hoefde te doen. Nu wacht de VVD tot na de verkiezingen met actie ondernemen, om een nieuwe regering op te zadelen met de schadeafwikkeling. De Haagse, die nu commissaris van de koning is in Drenthe, draait om het toekomstige probleem heen en bedriegt de bevolking opnieuw. Zoals ze ook gedaan heeft met het saneren van de Sociale Werkvoorziening. Het wordt tijd dat de politici persoonlijk aansprakelijk worden gesteld voor wanprestaties.