Raad Gevraagd: “moet ik stoppen met vrijwilligerswerk?”
Publicatiedatum: 14 februari 2019
Dilemma’s en problemen, iedereen heeft ze en kan soms wel wat goede raad gebruiken bij het oplossen ervan. In onze rubriek Raad Gevraagd kunt u hierbij helpen; lezers helpen lezers! Elke week staat er een nieuwe kwestie voor u klaar waarop u kunt reageren.
Heel veel Nederlanders doen vrijwilligerswerk, zo ook Rogier. Helaas spelen er wat dingen in zijn leven waardoor hij twijfelt of hij er nog mee door kan gaan:
“Ik ben al jaren vrijwilliger in het verzorgingshuis bij mij in de wijk. Ik schenk koffie in voor de mensen die hier wonen en doe spelletjes met je. Ontzettend leuk om te doen, maar sinds het overlijden van mijn vrouw kan ik het eigenlijk niet meer opbrengen. Ik ben snel moe en het voelt steeds meer als een verplichting. Ik denk daarom dat het beter is om mijn vrijwilligersfunctie neer te leggen, maar ik vind het erg lastig om de knoop door te hakken. Het verzorgingshuis heeft al niet zoveel vrijwilligers en ik weet dat de bewoners van het huis erg blij zijn als ik langskom. Wat zou u doen?”
Heeft u goede raad? Laat dan uw reactie achter in het daarvoor bestemde veld onderaan dit bericht.
Zelf insturen
Zelf een probleem dat u wilt voorleggen aan de lezers van MAX Vandaag? Meld u dan aan via het Raad Gevraagd aanmeldformulier.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
In de basis is vrijwilligerswerk de oorzaak van werkloosheid. … Ik heb in de afgelopen 40 jaar ervaren, dat steeds meer betaalde banen verloren gaan aan vrijwilligerswerk. Dat wordt helaas anders ervaren door goed bedoelende mensen, die graag iets voor de maatschappij willen betekenen. Vooral in de verzorgende beroepen en het welzijnswerk, zie je steeds meer vrijwilligers, die de taken overnemen van betaalde krachten. Ik ben aanwezig geweest bij tal van vergaderingen, binnen het maatschappelijk werk, waar openlijk de afweging werd gemaakt, om medewerkers te ontslaan en te vervangen door een vrijwilliger, om een bezuiniging te kunnen doorvoeren. Als buitenstaander besef je niet, hoe hard deze onderhandelingen zijn. Veel mensen weten niet, dat er vrijwillige politieagenten rond lopen, dat de brandweer voor een groot gedeelte bestaat uit vrijwilligers, dat verzorgingshuizen en ziekenhuizen vrijwilligers inzetten. Scholieren worden ingezet als verlichte vrijwilliger in hun stagejaar en verrichten daar werkzaamheden van een (ontslagen) betaalde kracht, die nu een uitkering ontvangt Die scholieren moeten dat hele jaar gewoon collegegeld (vaak meer dan €2000) betalen, terwijl ze een heel jaar werkzaam zijn tegen een symbolische stagevergoeding/reisgeld (€350). Allemaal banen waar een werkloze zijn vingers bij af likt om daar te mogen werken. Er zijn zelfs gedwongen vrijwilligers, bestaande uit werklozen die ingezet worden om straten en parken schoon te maken, bossen te onderhouden. Vergelijkbaar met de werkverschaffing uit de jaren dertig. De vraag rest: “Hoe help je een maatschappij naar de kloten”.
U geeft zelf al aan dat u het als verplichting vindt voelen en het u erg vermoeid en ook dat u zelf al denkt dat het beter is de functie neer te leggen. U zou kunnen overwegen om eerst in overleg minder vrijwilligerswerk te gaan doen. Dan hoeven ze u nog niet meteen helemaal te missen en u hen ook niet. Daarbij is er dan ruimte voor een nieuwe vrijwilliger die mocht u helemaal willen stoppen u taken zou kunnen opnemen. U zou het in eerste instantie voor uzelf moeten doen anders wordt u er ongelukkig van en dat is op den duur voor niemand leuk.
Stop zonder schuldgevoel als u echt wilt stoppen. Minder als u het gevoel heeft het nog té leuk te vinden, maar het te vermoeiend is om zo vaak als u daar bent te helpen.
Op een opleiding tot hulpverlener leer je altijd eerst om je eigen gezondheid en veiligheid te denken en dan pas aan die van de ander. Omdat je de ander niet goed kunt helpen als je zelf niet gezond bent.
Veel goeds toegewenst.