Raad Gevraagd: “hoe zorg ik ervoor dat ik beter contact krijg met mijn collega’s?’
Publicatiedatum: 30 januari 2020
Dilemma’s en problemen, iedereen heeft ze en kan soms wel wat goede raad gebruiken bij het oplossen ervan. In onze rubriek Raad Gevraagd kunt u hierbij helpen; lezers helpen lezers! Elke donderdag staat er een nieuwe kwestie voor u klaar waarop u kunt reageren.
Saskia heeft net een nieuwe baan die haar goed bevalt. Helaas heeft ze nog niet echt een band kunnen opbouwen met haar nieuwe collega’s. Zij zou hier graag verandering in brengen, maar hoe?
“Ik werk sinds kort ergens anders en heb dus ook nieuwe collega’s. Deze mensen zijn nogal afstandelijk en trekken vooral veel met elkaar op. Ik vind dit lastig, want zo kan ik geen band met ze opbouwen. Hoe breek ik het ijs?”
Heeft u goede raad? Laat dan uw reactie achter in het daarvoor bestemde veld onderaan dit bericht.
Zelf insturen
Zelf een probleem dat u wilt voorleggen aan de lezers van MAX Vandaag? Meld u dan aan via het Raad Gevraagd aanmeldformulier.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Een band opbouwen met collegae is een natuurlijk proces. Dat kost altijd enige tijd. Daar moet je geen extra moeite voor doen. Het is normaal dat je collegae de kat uit de boom kijken als je nieuw binnenkomt. Ze ervaren vanzelf wel wat ze aan je hebben. Soms zijn er extra drempels, die wat meer tijd vragen. Zoals een zuiderling, die in de randstad een baan krijgt. Of een kleurling, die in een witte omgeving komt. Probeer dat proces niet te versnellen met aangepast gedrag, dat werkt alleen maar averechts. Ik zelf ben als Brabander in de randstad werkzaam geweest en werd als minderwaardig gezien. Ik heb geen enkele extra inspanning verricht om geaccepteerd te worden. Ik had een houding van: Niet goed genoeg, barst allemaal maar en deed gewoon mijn werk (en dat was goed). In de lunchpauze ging ik alleen naar een lunchroom en praatte alleen als men iets vroeg. Er heerste een echte slijmballensfeer: als de directeur spreekuur had (een keer per week), zaten ze bij zijn kantoor in de rij, te wachten, om over elkaar te gaan roddelen. Ik ben er nooit geweest. De collegae ontdooiden een voor een, na een paar maanden. Ze begonnen vragen te stellen en verhalen te vertellen. Ik luisterde en beantwoorden hun vragen. Maar meer ook niet. Na een jaar deed iedereen zijn best om vriendjes te worden. En zo is het altijd gebleven.