MAX Seniorencoach: ‘sparen voor later’

Sparen! We doen het, of althans proberen het, allemaal om met wat extra geld iets speciaals te kunnen doen. Voor een nieuwe auto, de inrichting van een eerste woning, een vakantie of een nieuwe wasmachine. Maar waarvoor sparen wanneer al zeker 75 levensjaren zijn verstreken?  

Sparen voor mijn oude dag

“Ik probeer mijn vakanties beperkt te houden, doe geen gekke dingen, en ik spaar. Voor later. Want nu gaat het nog goed met me , maar als ik hulpbehoevend word, wat dan? Met een spaarpotje kan ik dan een particuliere hulp betalen, die mij gaat helpen. Ik heb er geen vertrouwen in, dat ik tegen die tijd  vanuit de gemeente of overheid  iets kan verwachten. “

Dit vertelt een mevrouw tijdens de gespreksgroep. De groep bestaat uit zo’n 12 mensen, die tweewekelijks elkaar ontmoeten in het café. Onder het genot van een kop koffie halen ze met elkaar mooie herinneringen op aan vroeger en praten over wat hen nu bezig houdt.

Samen vertellen over vroeger

Al sinds afgelopen najaar begeleid ik deze gespreksgroep. Na wat wisselingen in het begin, is er inmiddels een vast clubje ontstaan, dat consequent bij elkaar komt op deze ochtenden. Vaak starten we de ochtend vanuit een thema, waar een ieder een mooi verhaal bij heeft en regelmatig een  passende foto of gedicht bij meeneemt.  Het delen van elkaars verhalen roept vaak herkenning op bij de ander, zodat er vanzelf weer een nieuw verhaal ontstaat.  En zoals vaker in een gezelschap is er iemand die eindeloos beeldende herinneringen kan ophalen en een ander die lekker luistert, maar dan ook aan de beurt komt om zijn of haar ervaring met de groep te delen. Er is altijd veel gezelligheid en inmiddels  ook veel verbondenheid.

Zoveel meegemaakt

De verhalen geven mij een prachtig inkijkje in hun levens van vroeger. Ik geniet ervan en voor de mensen is het fijn weer eens over die tijd te kunnen vertellen. Ze hebben zoveel meegemaakt!  Er komt van alles voorbij. Zo toont een mevrouw een foto als jong meisje, dat een jurkje draagt tijdens de oorlog, gemaakt uit parachutestof van een gelande geallieerde. Samen met haar zusjes kijkt ze keurig in de lens, alle 4 gekleed in dezelfde jurkjes. Ze heeft er een mooi verhaal bij hoe haar moeder de stof verzamelde en er de jurkjes van maakte. Een meneer vertelt over zijn hilarische avonturen die hij samen met zijn vrouw beleeft in hun zeilboot. De regen die buiten valt, doet een andere mevrouw weer denken aan een natte zomer met haar gezin in een primitief tentje. “Toen was het afzien, hadden we nog geen grote lodge-tenten zoals nu, maar nu kan ik er om lachen.” Iedereen aan tafel herkent zo’n verregende vakantie meteen en er wordt volop gelachen.

Zorg voor elkaar

Maar deze ochtend raken we in een serieuzer gesprek over de verschraling in de zorg als één van aanwezigen vertelt dat ze dus spaart. Anderen in de groep beamen, dat ook zij onzeker zijn over hun eigen zorg voor later. Nog geen 10 jaar geleden waren er nog gewoon bejaardenhuizen, waar je voor een normaal maandelijks bedrag zorg en huisvesting kon krijgen. Ze praten er over door en ik merk hoe prettig ze het vinden om hierover van gedachte te wisselen en ook van elkaar de positievere geluiden te horen, wat hen weer sterkt. Dat doen deze ontmoetingen ook. Zo zijn ze er al een beetje voor elkaar, zonder dat daar voorlopig het spaarpotje bij aan te pas hoeft te komen.

Mieke Schouten (55) schrijft over haar leven en over haar werk als MAX Seniorencoach. Komt u graag met haar in contact bel dan op werkdagen tussen 10.00 en 14.00 uur naar 035 – 677 0710 of neem online contact op.