MAX Seniorencoach: Onverwerkt verleden

Hoewel we allemaal na dit loodzware jaar met een grote behoefte naar deze zomer verlangen, er weer even uit te kunnen, is voor veel ouderen de zomer vaak niet iets om naar uit te kijken. Sterker nog, uit recent onderzoek van de Nederlandse Vereniging voor Klinische Geriatrie (NVKG)  blijkt dat ouderen uit angst voor Corona nog niet echt ergens naartoe durven. Een zomercampagne vanuit de overheid, attendeert ons er daarom op dat we niet vergeten even onze (groot) ouders te bellen of een kaartje te sturen vanaf ons vakantieadres. Want dat ouderen zo weinig mensen zien, blijft een  actueel issue.

Innerlijke eenzaamheid

Heel anders en veel minder bekend is de ínnerlijke eenzaamheid die soms jaren kan voortduren, bijvoorbeeld bij het stilzwijgen van een traumatisch verleden. Hoe dat je leven kan bepalen, ontdekte ik bij een mevrouw die mij heeft benaderd.  Zij kwam met een hulpvraag, waar ze ondersteuning bij zocht. Na een paar gesprekken, waarin ze vertelt over de problemen waar ze tegenaan loopt, komen we langzaamaan te spreken over haar jeugd.

Onverwerkt verleden

Ze heeft als kind veel meegemaakt en heeft een traumatisch oorlogsverleden. Als enig kind is ze haar leven verder gegaan, en zoals het met veel oorlogsslachtoffers is gegaan, zonder er ook maar met iemand over te praten. Ze trouwde, kreeg een gezin, had een drukke baan en een actief leven. Ze heeft nooit met anderen gesproken over wat haar is overkomen. En toen het haar in de weg ging zitten, durfde ze het niet meer op te rakelen bij haar naasten. Zelfs haar, inmiddels overleden, man kende haar verhaal slechts in grote lijnen.

Het hele verhaal kwam eruit

Al die jaren zweeg ze en nu kwam het hele verhaal eruit. Ze vertelt over haar gedachten die haar al jaren bezighouden, over haar worsteling met haar identiteit, haar onbeantwoorde vragen en vooral hoe eenzaam ze zich van binnen voelt en vaak niet kan benoemen waar dat gevoel vandaan komt. Na ons gesprek is ze bekaf en laat ze weten dat ze deze geschiedenis nog nooit zo aan iemand heeft verteld.

Vertellen heeft iets in haar losgemaakt

Als ik voor de volgende sessie bij haar aanbel, doet ze opgewekt open en zodra ik ga zitten, vertelt ze wat ons vorige gesprek haar heeft gebracht. Ze heeft weer zin in dingen, heeft haar leven weer enigszins op de rit. Het praten over haar verleden heeft iets in haar losgemaakt,  zo zegt ze. Nu ze haar verhaal aan iemand heeft verteld, heeft ze het op haar manier verwerkt en dat heeft haar rust gegeven. “Het is goed zo”.

De vragen waar ze eerder bij me mee kwam, lijken nu minder relevant.  Ze ziet uit naar een mooie zomer, met in haar geval , even zonder dat intense eenzame gevoel wat aan haar knaagde.

Mieke Schouten (53) schrijft over haar leven en over haar werk als MAX Seniorencoach.