Vrouw en beperkte jongen met hoofden tegen elkaar op de dagbesteding, een vertrouwd gezicht

MAX Seniorencoach: ‘Een vertrouwd gezicht in de zorg is essentieel’

“Hoi Mieke, je zoon heeft heerlijk gesmuld van de lunch. Vooral de pastasalade is favoriet. Zo goed van hem dat hij zelf initiatief neemt om meer te willen en dat hij echt kiest wat hij wil eten.” Oh wat word ik gelukkig van zo’n appje.

Niet vanzelfsprekend

Ik hoor u denken, wat is hier nou zo bijzonder aan dat dit je gelukkig maakt? Het is toch vrij vanzelfsprekend dat je meer opschept als iets lekker smaakt. Maar bij mijn kind is niets vanzelfsprekend. Hij is ernstig meervoudig verstandelijk beperkt. Hij praat niet en kan zich niet of nauwelijks uitdrukken. Heel veel in zijn leven overkomt hem. Gelukkig zien wij vaak hoe hij zich voelt. Toch bepalen wij, zoveel mogelijk bekeken door zijn ogen, wat wij denken dat hij fijn vindt.

Zelf keuzes maken

Door eindeloos te oefenen en veel geduld te bewaren, lukt het steeds beter om onze zoon zelf keuzes te laten maken. Zo kan hij inmiddels bij muziektherapie zijn favoriete liedje kiezen uit de map en bij de dagbesteding geeft hij steeds vaker zelf aan wat hij het liefst op zijn brood wil. Zijn begeleider grijpt niet in, maar kan wachten, eindeloos wachten, tot mijn zoon uiteindelijk iets kiest.
Zo’n ogenschijnlijk kleine stap in zijn ontwikkeling is voor ons groots en voor mijn zoon ook. Eigen regie maakt hem trots, dat zie ik aan hem.

Een vertrouwd gezicht

Een goede ontwikkeling bij mijn zoon is echter niet alleen een kwestie van geduld, maar ook van vertrouwen. Hij is constant op zoek naar veiligheid. Hij is immers volledig afhankelijk van de ander. Als er een nieuwe begeleider hem de lunch voor zet, dan eet hij niet of nauwelijks. Dat doet niets af aan de intentie van alle lieve begeleiders die mijn zoon voorbij ziet komen. Maar als die veiligheid onzeker voelt, door een nieuw gezicht of een andere benaderingswijze, dan keert hij naar binnen.

‘Hun werk is onbetaalbaar’

Deze vaste begeleider, en vertrouwd gezicht, die mij regelmatig zulke fijne appjes stuurt, werkt al lang als één van de zzp’ers bij de dagbesteding. Vanaf 1 januari komen er nieuwe regels voor zzp’ers in de ouderen – en gehandicaptenzorg. De Belastingdienst gaat actief optreden tegen zzp’ers die als zorgverleners worden ingehuurd, terwijl ze in de praktijk werken onder omstandigheden die passen bij een dienstverband. Het verontrust me. Wat gaat dit betekenen? Aan de ene kant hoop ik dat er door deze maatregel meer zzp’ers toch in dienst treden en er daardoor meer continuïteit komt voor mijn zoon en de andere kinderen. Maar het kwartje kan ook de andere kant op vallen; een nog groter personeelstekort, opgevangen met steeds wisselende uitzendkrachten. De onderliggende vraag bij deze maatregel is wat mij betreft toch hoe belonen en waarderen we deze zorgmedewerkers? Ga er maar aanstaan om dag in dag uit zorg te bieden aan kwetsbaren die nauwelijks iets kunnen en tegelijkertijd ook blijven kijken hoe ze een stapje verder te brengen in hun eigenaarschap. Voor mij is hun werk onbetaalbaar, maar ik bepaal helaas niet hoe hoog hun salaris is.

Mieke Schouten schrijft over haar leven en over haar werk als MAX Seniorencoach. Komt u graag met haar in contact bel dan op werkdagen tussen 10.00 en 14.00 uur naar 035 – 677 0710 of neem online contact op.

(Foto ter illustratie: Shutterstock)

Geef een reactie