Hollandse Zaken: Verward en gevaarlijk
Publicatiedatum: 11 juli 2019
Wat te doen met gevaarlijke psychiatrische patiënten? Na diverse geruchtmakende moorden, zoals die op Anne Faber, minister Els Borst en argeloze hondenuitlaters in Den Haag en Limburg, ligt die vraag opnieuw op tafel. Kunnen psychiatrische instellingen door strenger te werk te gaan bijdragen aan een veiliger Nederland? Kan de psychiatrie na een misdrijf een effectieve behandeling van de dader garanderen? Nadat de psychiatrische kliniek in Den Dolder tekort schoot, is de leiding daar zelfs onder toezicht geplaatst.
Adequate hulp
De vraag is: wat doen we met psychisch gestoorde mensen die – soms onder invloed van drugs of drank – ernstige delicten kunnen plegen? Vaak smeken de families van deze mensen al jarenlang om adequate hulp. Ze vreesden namelijk dat hun familielid tot zeer ernstige delicten in staat zou zijn. Hun verzoeken bleven onbeantwoord.
Schiet de psychiatrische zorg tekort?
Schiet de psychiatrische zorg tekort? En waar dan wel? Worden familieleden voldoende gehoord als zij hun grote zorgen over gestoorde partners, broers of kinderen onder woorden brengen? En wordt er naar hen geluisterd als ze stellen dat de ‘behandeling’ niet adequaat is? Nu blokkeren privacymaatregelen goed contact tussen kliniek en familie.
In Hollandse Zaken op donderdag 11 juli 2019 een gesprek met nabestaanden wier dierbare zijn gedood door een gestoorde dader, familieleden van ernstig verwarde, gevaarlijke mensen. Ook hulpverleners komen aan het woord over personeelsgebrek, inschatten van risico’s en vrees voor een misdrijf.
Over Hollandse Zaken
Hollandse Zaken is een programma dat vastliggende oordelen op losse schroeven zet. Het illustreert maatschappelijke kwesties en dilemma’s en maakt lastige onderwerpen bespreekbaar. Een kant-en-klare oplossing presenteert Hollandse Zaken niet.
Hollandse Zaken is te zien op donderdag 11 juli 2019 om 20.25 uur op NPO 2.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
In het kader van bezuinigingen, werd de zorg voor psychiatrische patienten afgebouwd. Vroeger zaten geesteszieken in een instelling en gevaarlijke gekken op een gesloten afdeling. Om geld te besparen heeft de politiek besloten om deze instellingen te sluiten en werd deze maatregel verkocht aan het gepeupel, als zijnde: “dat ambulante hulpverlening en wonen tussen normale mensen in normale woonwijken helend en menswaardiger is”. Deze mooie woorden waren niet meer, als loze woorden. En gevaarlijke gekken liepen dakloos door de straten, zonder medische hulp en zonder enige bescherming. Al tientallen jaren, zijn deze geesteszieken in de steek gelaten en hebben gevaarlijke gekken al honderden onschuldige burgers vermoord, verkracht en getraumatiseerd. Lange tijd heeft de politiek ogen en oren gesloten, tot de moord op Anne Faber. Toen stond een mondige familie op tegen de overheid en wist de media voor het karretje te spannen, om het gepeupel te informeren over misstanden, die al minstens dertig jaar bekend zijn bij de politici. En nu besteedt het ene TV programma na het andere, aandacht aan het mega bedrog van opsluiting en behandeling van gevaarlijke gekken. De enkele instelling, die zich bezighoudt met de behandeling van gevaarlijke gekken, blijken vakantieoorden te zijn, bemand door uitzendkrachten, die het bed delen met seksueel gestoorden, waar verkrachters en moordenaars in en uit lopen met drugs en wapens. … Wanner komt het volk eindelijk in opstand, tegen dit corrupte regeringsbeleid en volksverlakkerij (zoals in Hongkong)
Wie de uitzending van het debat heeft gezien op donderdag 11 juli, heeft gezien dat die ene psychiater, die zich durfde te vertonen, totaal geen antwoord had op de vragen en onvrede van de slachtoffers, die een familielid zijn verloren door moord. Het schaamrood liep van haar kaken. In het begin van het gesprek, dacht ze nog een verdedigende reactie te kunnen geven, maar na een paar onthullingen van ingewijden deed ze er zwijgen toe, met verontschuldigingen. De twee ex medewerkers, die totaal gefrustreerd zijn geraakt, door wanbeleid (van bovenaf gestuurd) bevestigen bovenstaande reactie, dat de medische zorg totaal verknipt is door bezuinigingen. Dat het personeel op de werkvloer wel van goede wil is maar totaal gecastreerd zijn door het beleid. Het wanbeleid wordt “verdedigd” door privacy regels, die nergens op slaan. Die regels houden in, dat gevaarlijke gekken bepalen, hoe hun behandeling zal verlopen. En Instellingsdirecteuren liegen erop los, om gevaarlijke gekken maar snel genoeg terug de straat op te sturen. Dat de bevolking bedreigd wordt, zich onveilig voelt, uitgemoord wordt, is totaal niet van belang. Als het de schatkist maar niets kost. Ik vraag me nogmaals af: “Wanneer komt het volk massaal in opstand tegen dit corrupte overheidsbeleid en corrupte Justitie apparaat”? Zoals de bevolking van Hongkong in opstand is gekomen.