Hollandse Zaken: lang leve de burgerlijkheid
Publicatiedatum: 15 augustus 2019
Donderdag 15 augustus 2019 presenteert Cees Grimbergen het journalistieke discussieprogramma Hollandse Zaken. Deze week staat het programma in het teken van burgerlijkheid. Hollandse Zaken is wekelijks live om 21.10 uur te zien op NPO 2.
Sleur en regelmaat
Een toenemend aantal Nederlanders kiest voor een rustig, overzichtelijk bestaan. Inclusief sleur en regelmaat. Mét caravan en doorzonwoning. Zo’n leven houdt stress buiten de deur. Het biedt veiligheid in een wereld vol dictators, handelsoorlogen, bizarre complottheorieën en opgefokte sociale media. Een overzichtelijk bestaan is bovendien een alternatief voor verre reizen die vanwege het klimaat niet meer kunnen. Lekker in je huispak ‘Netflixen’. Een begrijpelijke keuze?
Ouderwets
Is het verlangen naar burgerlijkheid de definitieve breuk met de vrijheid-blijheid die vanaf eind jaren 60 gepredikt werd? Deze week 50 jaar geleden vond het legendarische Woodstock–festival plaats. Daarna golden een rustig en saai leven lang als ouderwets.
Terugblikken op de jaren 60
In Hollandse Zaken gasten die weemoedig terugblikken op die tijd. En gasten die zweren bij een overzichtelijk en burgerlijk bestaan. Over de rust van burgerlijkheid versus het elan van grootse vergezichten.
Hollandse Zaken: lang leve de burgerlijkheid, donderdag 15 augustus 2019 om 21.10 uur op NPO 2.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Waarom verlangen mensen naar de jaren 1960. In die jaren was er naoorlogse wederopbouw en de overheid hielp de burgers aan woningen en sociale voorzieningen. Er was vertrouwen in de overheid omdat het financieel zogezegd prudent was. Er was nog geen vrij verkeer van kapitaal en de dollar was gekoppeld aan de goudstandaard. In 1973 werd dit ontkoppeld onder president Nixon (tricky Dick) en in de jaren 1980 werd in Nederland ook het kapitaal verkeer vrij gegeven. Dit opende ongekende mogelijkheden voor de financiële sector die onder president Clinton getrakteerd werd op het verwijderen van ingebouwde beschermingsmaatregelen die de US overheid in de jaren 30 na de crash va 1927 hadden opgeworpen. Het gevolg hiervan de wereldheerschappij van de financiële sector door middel van globaliseringsmaatregelen van het monetair systeem. Het grootste succes was de invoering van de euro. Het resultaat werd duidelijk in 2007 met de ondergang van Lehman Brothers. Na 1980 tot heden werden we niet meer rijker want alle middelen verdwenen in de financiële sector. Nu na een langdurige periode na 2007 van lage rente met lage inflatie gaat de economie langzaam beter, onder gekerm van de banken met beleggers. Hierdoor kan de schuldenberg niet slinken. De financiële sector heeft nog niets ingeleverd en verwacht weer zogenaamde stimulatie door middel van nog meer ongedekt geld in het monetaire systeem te pompen.
Ter vervolmaking, de Beurscrash op Wall Street was in 1929. Maar dat terzijde. … Verder een duidelijk verhaal. De financiele sector (bankenmaffia) heeft pas echt veel macht gekregen, nadat rond 1870 de familie Nobel en de familie Rotschild rijk werden met de oliehandel in Baku (Azerbijdjan). Met de Russische revolutie in 1917, werden deze oliefamilies verjaagd, waarna ze via Duitsland en Oostenrijk terug kwamen. De Nobels hadden ook nog hun buskruit (Dynamiet) fabrieken en de Rotschilds gingen in de geldhandel. Heel Europa werd in de tang genomen met hun bankenbedrijven. Het ene na het andere bankbedrijf werd overgenomen en telkens ging een bank failliet. De bedrijfstactiek was speculatie en manipulatie van aandelen, met een cyclus van 10 jaar. Elke 10 jaar zakte de beurs in en gingen banken failliet, na z.g. verkeerde investeringen. Om hun aanzien te vergroten werd er zoveel mogelijk getrouwd binnen verarmde adellijke families, waarmee ze titels bemachtigden. Nu zijn ze allemaal baron en graaf. En wie niet in de bank werkt, zit in de politiek. Aandelen hadden ze (tot voor kort) in de automobielindustrie. Tegenwoordig is het de energie industrie. De tegenprestatie was, de adellijke families sponsoren en belangrijke functies verstrekken aan broers en vaders van de huwelijkspartner. In Amerika gebeurde ongeveer hetzelfde met de Rockefellers. Maar er zijn meer van dit soort families, die door de oliehandel schatrijk en beren machtig werden. En zo als we weten, gaan de banken en de politiek, hand in hand door het ganse land. Is er geen bankencrisis, dan zijn er de woekerpolissen of een beurscrash. En sinds een jaar of twintig hebben ze hun tanden gezet in de pensioenpot.