Thaise soep met garnalen
Publicatiedatum: 16 augustus 2021
De Thaise keuken kent steeds vaker de weg naar onze keuken. Niet gek, want de smaken zijn onverbeterlijk lekker. En de smaken komen ook in deze soep weer samen. De citroengrasstengel zorgt voor een frisse smaak, de chillipasta voor pit en de kokosmelk maakt het geheel af. Mounir maakt deze Thaise soep met garnalen.
(Alle recepten van Kook mee met MAX zijn voor 2 personen)
Ingrediënten:
- 1 duimgrootte gember
- 1 citroengrasstengel
- 3 tomaten
- 1 rode paprika
- 1 paksoi
- zonnebloemolie
- 1,5 eetlepels chilipasta
- 750 milliliter water
- 1 visbouillonblokje
- 100 gram mie
- 200 milliliter kokosmelk
- 150 gram gepelde garnalen (diepvries)
- 1 limoen
Bereidingswijze:
Schil en rasp de gember. Kneus de citroengrasstengel en draai er een knoop in. Snijd de tomaten in kleine blokjes. Halveer de paprika, verwijder de zaadlijsten en snijd de paprika in dunne reepjes. Halveer de paksoi, verwijder de kern en snijd de paksoi in reepjes.
Verwarm een scheutje olie in een soeppan en bak de gesneden groente, gember en citroengras circa 3 minuten. Voeg de chilipasta toe en verwarm kort. Schenk het water in de pan en verkruimel het bouillonblokje erboven. Laat circa 5 minuten met de deksel op de pan koken. Voeg de mie toe en kook nog circa 5 minuten.
Voeg de kokosmelk en garnalen toe en verwarm kort door. Rasp en pers de limoen boven de pan. Breng op smaak met peper en zout.
Verdeel de soep over borden.
Eet smakelijk!
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Beste Mounir, je recept is heerlijk, maar ik heb wel een beetje kritiek op je voorlichting af en toe. Deze keer was het de duim. Het stuk gember wat je afsneed was flink meer dan een duim. Mag natuurlijk, maar noem het dan niet ter grootte van een duim. De duim staat voor de huidige inch, 2,54 cm. en dat is ongeveer de breedte van een (mannen)duim, die term werd vroeger aangeduid als lengtemaat bij timmerlieden (vandaar duimstok). Ik heb geen bezwaar tegen je zware Eindhovense accent, verloochen immers nooit waar je vandaan komt, maar houd wel rekening met je publiek. Die hebben ook kennis van van alles en nog wat….. groet en veel succes natuurlijk!!
Beste mounir het recept klinkt geweldig. Ik ga het morgen uitproberen.
En nebuluchka… jouw opmerking over het accent van mounir en het verloochenen van je achtergrond slaat nergens op.
Mijn ouders komen uit india, ik ben geboren op de Antillen en ik heb in Eindhoven gestudeerd en gewerkt, maar nu woon ik in Amsterdam.
De meeste mensen denken dat ik uit België kom, door mijn accent… misschien door de fraters op school misschien door de Brabanders…
Ik vind niet dat ik mijn achtergrond verloochend heb… moet ik een indiaas accent of een antilliaans accent van je hebben om trots te zijn op mijn roots?
Wat me overigens ook opvalt is dat men vaak overgevoelig reageert als je het hebt over dingen zoals bijv. een accent. En ook uiterlijke kenmerken, waaruit blijkt dat je ergens anders vandaan komt, jij, ik of onze voorouders. Ik heb niets anders meegemaakt, een levenlang, waar ik ook kwam, in welk land dan ook. Het is zo ongeveer het eerste wat mensen aan mij vroegen of probeerden te achterhalen. Wij mensen willen dat graag weten van elkaar. Waarom?Geen idee. Daar zal wel een of ander overlevingsinstinct aan ten grondslag liggen, vermoed ik.
Het hoort bij ons mensen, waarvandaan en waar ter wereld ook. Ik heb daar vrede mee en probeer ondertussen te genieten van allerlei lekker klaargemaakt voedsel, waaronder een fusion met de Nederlandse keuken.
Beste Asha, mijn bedoelingen zijn niet negatief hoor, integendeel. Zelf heb ik ook in Eindhoven gewoond en herkende meteen het accent. En zijn weg naar succes spreekt me zeer aan trouwens.
Overigens ik ben ook, net als jij op allerlei manieren gevormd. Opgegroeid in Belgie, waar ik in de klas heb gezeten en bevriend was met Kongolese kinderen. Gewoond in Frankrijk alwaar ik o.a. samen gestudeerd heb met een Algerijnse. Ben gehuwd (geweest) met iemand uit het vroegere Joegoslavie. Heb gewoond in een Arabisch land, waar onze kok een Libanees was. Overigens een van de meest gastvrije landen die ik ooit heb meegemaakt. Mijn beste vriendin is een Surinaamse. Mijn moeder was een buitenlandse en zelf ben ik ook niet in Nederland geboren. En nu in Nederland, waar onze eetcultuur verrijkt wordt met allerlei invloeden van buitenaf. Heerlijk toch, maar dat weerhoudt mij er niet van om af en toe een reactie te geven wanneer ik meen dat iemand zich vergist. Dat mag toch? Zo hoorde ik laatst van een vrouwelijke tv kok, dat maizena uit het zetmeel van aardappels wordt gemaakt. Daar wilde ik ook op reageren want volgens mij moet dat zijn ‘mais’. Maar de persoon in kwestie was niet te benaderen via internet. Nee, dan deze rubriek. Kun je leuk meedenken…