Is snert hetzelfde als erwtensoep?
Publicatiedatum: 9 december 2019
Als de temperatuur in Nederland net onder de 10 graden zakt, is het op veel plekken weer te krijgen: erwtensoep. Of zoals velen zeggen ‘een koppie snert’. Maar is erwtensoep wel hetzelfde als snert?
Alle ingrediënten 1 pan
De soep is al lang met onze cultuur verbonden. Er zijn recepten die dateren uit het begin van de 16e eeuw. Het maken van de soep loopt dan gelijk aan het slachtseizoen en wordt vanaf november gegeten. In de soep worden varkenspoten en de laatste restjes groenten verwerkt. Het is in die tijd een soep die graag wordt gemaakt, omdat hij in 1 pan is te bereiden. Alle ingrediënten gaan ’s ochtends in de pan en staan de hele dag op het vuur. Aan het einde van de dag, na een dag hard werken, staat er een eenvoudige en voedzame maaltijd op tafel.
Verschil erwtensoep en snert
Maar is er verschil tussen snert en erwtensoep. Het antwoord is ja. In de basis hebben ze veel overeenkomsten. Zo zijn de ingrediënten nagenoeg gelijk: aardappel, knolselderij, spliterwten, uien, winterwortels, peterselie, laurier en rookworst. Wie snert maakt voegt er nog varkenspootjes of krabbetjes aan toe. Volgens kenners is het gebruik van goede en verse ingrediënten essentieel. Dat maakt de soep nog lekkerder.
Immaterieel Erfgoed
En daar zit precies het verschil. De varkenspootjes of krabbetjes maken de erwtensoep dikker door de gelatine die erin zit. Daarnaast is snert pas echt snert als het een dag heeft gestaan. De botten van het vlees geven de soep naast stevigheid ook nog meer smaak. Snert is over het algemeen zo dik, dat de lepel er rechtop in blijft staan. Bij de soep wordt vaak roggebrood met katenspek geserveerd. En dat deze traditie er één is waar we trots op zijn blijkt. Want in oktober 2018 wordt snert zelfs toegevoegd aan de lijst van Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland.
Niet alleen in Nederland
Overigens zijn we niet het enige land waar erwtensoep, of een variant daarop, gegeten wordt. Zo heeft Zweden de gele erwtensoep, ärtsoppa. De soep wordt traditioneel gegeten met een pannenkoek, pannakor, erbij en bij voorkeur elke donderdag. In Duitsland en Oostenrijk houden ze ook van erwtensoep, erbsenpureesuppe. Daar is de soep wat lichter omdat hij als voorgerecht wordt gegeten. De soep wordt ook gemaakt met groene spliterwten en doorgaans geserveerd met gekookte ham of buikspek en huzarensalade.
Zin in erwtensoep gekregen? Bekijk het recept van de erwtensoep van Sandra Ysbrandy en de ‘snelle’ variant van Mounir Toub.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Snert is een dialect benaming voor erwtensoep. Er is geen verschil tussen die twee. Er zijn wel verschillende manieren van erwtensoep maken, voortgekomen uit de drang van de mens om iets unieks te maken. In originele erwtensoep zitten varkens staarten, oren en pootjes. Omdat deze ingredienten moeilijk of niet verkrijgbaar zijn, werden dat krabbetjes en ander varkensvlees. En sinds er wijsneuzen actief zijn met TV programma’s over koken en schrijvers van kookboeken interessant willen doen, ontstaan er allerlei “wetenschappelijke” uitleg en fantasie over heel simpele zaken.
Helemaal eens met de vorige reactie.
Met de vorige schrijvers helemaal eens. In deze tijd is de emotie tot heiligheid verklaart.
De TV programma’s lopen er van over, de ene maf janus steigert boven de andere uit met zijn ego pulp. Overmatige lolligheid ten top, bij het bakken en koken, met ieder zijn eigen huissfeertje.
Wat de erwtensoep treft, alle ingrediënten zijn wel genoemd behalve eentje niet, en wel de prei!!
Niet vergeten dus!!
Ps: er werden groentes gebruikt die ook in onze vroegere winterjaren goed houdbaar waren ( zonder koelkast) de prei stond dikwijls nog in de grond .
Helemaal eens met oosterwijck, al dat geneuzel met al die mensen die denken dat ze kunnen koken. Er is maar een snert ( erwtensoep dus) en die hoort nu eenmaal met varkensvlees. Maar daar zullen de vegies onderons het wel niet mee eens zijn, maar ze missen dan wel iets
In Snert hoort natuurlijk gesneden Prei. Ook zijn er streken waar Knolraap en/of Winterpeen wordt toegevoegd. Persoonlijk vind ik die toevoegingen heel erg lekker. Minder geslaagd vind ik het toevoegen van gerookte worst. Dat is ook weer zo’n vinding van horecamensen en de blikken industrie. Als je snert in blik koopt zit daar altijd rookworst in, maar volgens mij is dit niet origineel.
Je moet het een beetje beschouwen, in de oude tijd, toen er nog geen koelkasten bestonden. November was de slachtmaand, omdat de winters nog lekker koud waren met veel vorst. De boeren slachtten dan een varken. Het beste vlees ging naar de geestelijkheid en de notaris / de burgemeester. het minder goede vlees werd eerst opgegeten en voor de langere bewaartijd werd vlees (spek) gerookt, en ingemaakt in Weckpotten. Heet nog mindere vlees werd tot worst gemaakt en al of niet gerookt, om de bewaartijd te verlengen. En waarom zou je geprepareerd vlees, verwerken in de soep? … Soep maken was ook een middel om vlees, dat over de houdbaarheidsdatum was, nog te kunnen consumeren. Door het koken van de soep, werden bacterien gedood, bedorven smaak verdoezeld door toevoegingen van kruiden en groenten. Dus het laatste wat de bevolking deed, was geprepareerd en houdbaar vlees, anders gebruiken als waarvoor het bedoeld was.
Wat de erwtensoep treft, alle ingrediënten zijn wel genoemd behalve eentje niet, en wel de prei!!
Niet vergeten dus!!
Deze opmerking van een andere reactie is niet terecht.
Beide koks hebben prei in de ingrediëntenlijst staan.
Rookworst hoort inderdaad niet in snert thuis. Die gore worst is ons door de industrie aangesmeerd. En zoals dat zo vaak gaat nemen hele volks stammen klakkeloos iets over zonder zelf na te denken. Nochtans onderscheid de mens zich alleen van de dieren doordat de mens in staat is om zelfstandig na te denken. Dus misschien wordt het tijd dat…..!
Vroeger maakte ik wel zelf erwtensoep. In plaats van krabbetjes gebruikte ik schouderkarbonaden omdat die gemakkelijker te verwerken waren. Maar een vriend van ons maakte erwtensoep waarvoor hij het vlees (veel) door de slager liet snijden (in een ketel van zo’n 30 liter) om o.a. uit te delen aan de mensen van de fabriek waar hij werkte en aan familie en vrienden. Ik heb nog nooit zulke lekkere erwtensoep gegeten zoals hij dat maakte. Helaas is hij op een teveel te jonge leeftijd van 62 jaar overleden. Dus geen erwtensoep meer van onze dierbare vriend Gerrit. Ik maak nu geen erwtensoep meer, maar koop deze nu in blik. De beste is die van het huismerk van Albert Heijn. Niet zo lekker als die van Gerrit, maar net zo lekker als zelfgemaakt.
De naam snert komt uit het Oosten van het land en in het Westen noemen ze het erwtensoep. Daar ben ik achter gekomen na een verhuizing. De prei wordt wel genoemd hoor maar snert is doorgaans de dikke vorm die we een dag voor het gegeten wordt klaarmaken. Dan moet je het opwarmen en zo verkookt er veel vocht en wordt het ook dikker. Vroeger werden alle stukjes bot en kraakbeen er na het koken ook uitgehaald. Dan had het kraakbeen z’n bindende werk gedaan en is het geen geknoei meer met botjes en kraakbeen tijdens het eten. Bij ons is er van extra zout geen sprake. Sterker nog, er ging een aardappel in omdat die het zout aantrekt (werd mij altijd verteld) en die haalden ze er dus ook uit met de botjes. Als variant uit het blik is hier in het Oosten de Aldi het de beste. Prima van smaak.