Emina Zorlak: Oogstfeesten door het hele land betekent lekker bakken!

Wat mij opvalt is dat we massaal bezig met eten, maar er volgens mij nog nooit zo van verwijderd zijn geweest. We worden uitbundig door voedsel omringd, maar zijn tegelijk vervreemd geraakt van ons eten. We hebben geen idee hoe producten groeien, tot stand komen, gemaakt worden. Hierdoor zijn milieuvraagstukken, maar ook de manier waarop we met dieren en mensen die ons eten produceren omgaan abstract geworden. Tijd voor verandering!

U bent wat u eet

De Franse kok en geleerde Jean Anthelme Brillat-Savarin zei in de 19e eeuw “zeg me wat je eet en ik vertel je wie je bent.” Kortom: welke keuzes maakt u als mens als het om voeding gaat? Hoe anders was dat bijna 200 jaar geleden?
Nooit eerder hebben we zoveel mogelijkheden gehad met betrekking tot eten als nu; we kunnen aan bijna alles van over de hele wereld komen, weten hoe we iets moeten bereiden en media bieden allerlei tips & tricks over eten aan. Eten is tegenwoordig niet meer alleen om uw lijf mee te voeden, maar om u er ook mee te onderscheiden, een middel waarmee we laten zien welke plek we in de cultuur innemen. Mensen noemen zichzelf daarom graag een foodie om aan te geven dat ze ervan houden om met eten bezig te zijn.

Het probleem van foodies

Wat mij opvalt is dat de meeste foodies best ver verwijderd zijn van eten; we kijken massaal kookprogramma’s, maar halen eten af of kopen kant-en-klare producten. Wat mij betreft zou een foodie niet alleen iemand moeten zijn die van eten opeten houdt, maar ook iemand die ermee in verbinding staat, met de oorsprong. Pas dan maakt u volgens mij bewustere keuzes. Er zijn veel ethische vraagstukken waar iedereen die eet over na zou moeten denken, maar dat doen we niet, omdat eten abstract is geworden. De voedingsmiddelen die wij aanschaffen zijn dusdanig bewerkt of komen van ver, dat wij niet meer weten wat wij precies eten en hoe het product tot stand komt.

De oplossing

Het verkleinen van de kloof tussen producent en consument is niet alleen in het persoonlijke belang van de eter –eten met meer smaak en genot- maar biedt ook kansen om een bijdrage te leveren aan een aantal publieke zaken. Als consumenten meer inzicht hebben in de productiewijze en zich bewust zijn van hun rol in het gehele productieproces, zal dat leiden tot meer belangstelling, solidariteit en verantwoordelijkheid voor de wijze waarop wordt omgegaan met landschap, natuur, mens en dier. Consumptie ‘verplicht’ tot verantwoordelijkheid. Net als wanneer u kinderen laat helpen met boodschappen doen en koken, gaan ze vanzelf ook veel meer proeven van het eten.

Waar te beginnen?

Het grootste en ook oudste eet festival ter wereld werd al door de Grieken en Romeinen gevierd en ook tijdens de Middeleeuwen, namelijk: het oogstfeest. Oogstfeesten worden van oudsher rond september gevierd, vanaf het moment dat de herfst ingaat. Het woord herfst stamt ook af van het Germaanse woord harbista, dat oogst betekent. Het Engelse woord harvest is hier ook van afgeleid.
De oogstfeesten waren een moment van bezinning waarbij men stil stond bij wat ze allemaal hadden geoogst, bewuste verbondenheid met de omgeving en de mensen die hard werken voor het eten voelden, bewust werden van schaarste en overvloed.
Momenteel zijn er door het hele land oogstfeesten. Doordat u zelf aan de slag gaat, zelf gaat plukken, oogsten, proeven, ruiken, ervaren, gaat u het harde werken van de boeren en anderen die voor uw eten zorgen meer waarderen en staat u open voor een nieuwe manier van denken over eten. Het is goed als u zich beseft welke impact de productie van eten heeft op het milieu, de boeren, de gezondheid. Het voedselsysteem kan op veel manieren verbeterd worden en we kunnen de uitbuiting van dieren, mensen en het milieu veranderen en zelf ook gezonder worden. En op die manier wordt u volgens mij een echte foodie.

Taart van de oogst

U kunt er vaak aardappels oogsten en friet bakken, appels en peren plukken en taart bakken of allerlei groenten oogsten en dan een grote pan soep maken. Ik kies vandaag voor iets zoets. Een makkelijke perentaart met spijs. Bak ze!

Ingrediënten:

• Taartvorm van circa 20 centimeter
• 3 à 4 vellen bladerdeeg
• 150 gram amandelmeel
• 150 gram fijne suiker
• 0,5 theelepel kaneelpoeder
• 1 ei
• Snufje zout
• 2 à 3 peren conferenceperen
• 1 eetlepel abrikozenjam

Bereidingswijze:

Verwarm de oven voor op 180 graden. Ontdooi de vellen bladerdeeg.

Meng in een kom het amandelmeel, suiker, ei, kaneel en zout. Kneed dit vervolgens met de handen tot spijs. Schil de peren, verwijder de klokhuizen en snijd de peren in dunne plakjes.

Bekleed de taartvorm met het bladerdeeg. Verdeel hierover de spijs en druk hierin de gesneden peren; maak er eventueel een mooier waaier van. Bak circa 15 minuten in de oven.

Laat de taart iets afkoelen en haal vervolgens uit de vorm. Verwarm ondertussen de abrikozenjam in een pannetje en bestrijk er de taart mee.

Emina Zorlak is met anekdotes en wetenswaardigheden over eten elke maandag te horen in het MAX-radioprogramma De MAX! met Wat eet De MAX! vandaag? Meer recepten van Emina vindt u in onze kookrubriek Dit kookt MAX Vandaag.