Deel 7: Zingen over gewone mensen

1850-1900

Opera is tot ver in de negentiende eeuw een plek om even aan het leven van alledag te ontsnappen. Opera gaat over mythologische figuren, heksen en tovenaars, ridders en jonkvrouwen, de machtigen der aarde, vorsten en vorstinnen, graven en gravinnen, baronnen en baronessen.

Carmen

Maar in 1875 is daar ineens een opera over een hoerende en snoerende zigeunerin, een groep smokkelaars, een gedeserteerde soldaat en een viriele stierenvechter.  Carmen zet de operawereld op zijn kop.

Realisme in de opera

Het publiek is geschokt, joelt de opera uit. En de componist Georges Bizet sterft drie maanden na de première. Hij zal niet meer meemaken dat Carmen toch nog een groot succes wordt. Gewone mensen als hoofdpersonen in de opera. De Italianen bedenken er een mooie term voor: Verismo. Realisme.

Opera over gewone mensen

De Italiaan Donizetti componeert veertig jaar voor Bizet al een komische opera met gewone mensen L’elisir d’amore. Over de arme boerenknecht Nemorino die denkt dat gewone rode wijn een magisch liefdeselixer is. Een beetje dom, maar hij kan wel prachtig zingen. En zo verhuist de opera van exotische eilanden, paleizen en godenwoningen naar onverwarmde studentenkamers, sjofele boerderijen en arbeidershuizen. Het is niet allemaal goud meer wat er blinkt.

In deel 8 heeft Edwin het over 2 Italiaanse grootheden, namelijk over Verdi en Puccini. Klik hier als u terug wilt naar het overzicht van de cursus.