Deel 9: Doe het zelf
Wie schrijft wil gelezen worden. Dat hoeft niet gelijk een boek of literair tijdschrift te zijn; begin gewoon met een gezellig blog of stukjes op Facebook.
Weblog
Er zijn allerlei sites waarop u uw eigen blog kunt beginnen. U kunt natuurlijk over uw dagelijkse beslommeringen schrijven. Als u uw stukjes interessant wilt maken voor een breed publiek kan het slim zijn een specifiek onderwerp te kiezen waar u veel vanaf weet.
Veel mensen gebruiken Facebook als dagboek – prima. Maar bent u serieus over schrijven? Zorg dan dat wat u op Facebook zet, goed geschreven is. Schrijf uw updates in een tekstverwerkingsprogramma, schaaf de tekst net zo lang bij tot u echt tevreden bent en zet hem daarna pas online. Duimpje!
Thuisopdracht
Schrijf een Facebookupdate waarin 1 verzonnen element zit. Daag uw vrienden uit om de onwaarheid te vinden.
In deel 10 vertelt Michel wat u kunt doen als u in de afrondende fase zit van het schrijven van een verhaal. Klik hier als u terug wilt naar het overzicht van de cursus.
Geef een reactie
U moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.
Facebook update.
Vanmiddag bij mijn moeder op bezoek geweest. Sinds mijn vader overleden is, elf jaar geleden, doe ik dat elke zondag. Zondagen zijn het moeilijkst om door te komen voor mijn moeder, zegt ze; het gemis, de eenzaamheid, de stilte. Als ik bij haar ben drinken we thee, spelen een spelletje rummicub en besluiten met een glaasje port. Dan wordt mijn moeder opgehaald voor het avondeten en heb ik mijn plicht weer gedaan. Dat klinkt heel naar en dat is het ook, dat gevoel, maar helaas is het wel zo. Ik ben bijna iedere dag bij mijn moeder omdat ze van alles mankeert en mij dan nodig heeft. En dat vind ik behoorlijk zwaar. Gelukkig heb ik goed contact met mijn zoon in Canada. De vrolijke mailwisseling en regelmatige skype gesprekken houden me op de been.
Facebookpagina
Vandaag diverse schrijfoefeningen gedaan en aantekeningen gemaakt. Naast het schrijven zoek ik allerlei feiten op in onder andere Wikipedia. Ook speur ik het internet af naar foto’s en afbeeldingen die verband houden met mijn verhaal. Het is leuk omlijn fantasie te gebruiken in mijn verhalen. Volgend jaar komen mijn verhalen uit.
Ik zei nog zo, niet naar de markt….
Maar toch, tegen beter weten in, boodschappen wagentje in de auto geladen, hondje haar tuig omgedaan en richting Eygelshoven, markt.
Even een visje kopen, wat groenten en fruit, toch?
Harry, mijn man, zette me af vlak bij de markt en reed de auto naar het parkeerterrein.
Ik zag heerlijke zoete aardappels, kleurige paprika’s en nog meer lekkers. Dat koop ik straks als we teruglopen.
Ik wachtte op Harry, en echt, op het moment dat hij de markt opstapte begon het enorm te waaien. Fruitkisten, dozen, papier en plastic tassen, vlogen over het marktplein. Marktkraam zijlen vlogen omhoog, een marktverkoopster gilde toen ze door de wind werd opgetild.
Nadat we, makreel, komkommer, punt paprika en champignons hadden gekocht, begon het te stortregenen, echt niet normaal.
De regen zwiepte heftig in het rond. We besloten te schuilen onder het zijl van de kraam. Maar de wind kwam precies van de andere kant waar wij stonden, en sloeg de regen zo heftig tegen ons aan dat we in een paar minuten kleddernat werden.
Quinta had het niet meer, bang voor alles wat over het plein sjeesde, kroop ze jankend tegen mijn been aan. Ik tilde haar op en werd nu natuurlijk nog veel natter. Maar goed, zij bibberde en jammerde gelukkig niet meer.
Normaal lopen we meestal een uurtje over de markt en kletsen we wat met bekende markt kooplui. Dat zat er vandaag niet in, we wilden maar een ding, snel broodbeleg kopen, naar huis onder de warme douche en hete koffie drinken. Zelfs Quinta die zo graag buiten is, wilde maar een ding: naar de warme huiskamer.
Inmiddels zijn we uit de warme douche, is de koffie en gebak op, en hangen we bank voor de T.V naar de serie “de Vikingen” te kijken.
En jawel hoor, Quinta en ik natuurlijk samen onder de deken, want we bibberen toch nog een beetje.
De doos van Pandora
Ik heb vanmiddag mijn moeder geholpen met opruimen en daarin vonden we een oude kerstdoos, vermoedelijk van een chocoladefabrikant. Ik was uiteraard stik nieuwsgierig wat er in zat, mijn moeder minder, dus ik heb hem mee naar huis genomen en meteen gekeken wat er in zat. Eigenlijk viel het een beetje tegen, maar toch zat er iets waardevols in, nl. een oud beeldje van Hummel. Of het nu nog geld waard is weet ik niet. Verder zaten er boekjes in van Pinkeltje en David de kabouter, ook kleurpotloodjes en viltstiften en een sticker van één of andere aanhangwagenfirma.
Ik vond het geheel erg spannend, zo vaak zie je niet een doos van Pandora en in deze tijden van Corona is het juist leuk om iets positiefs te vinden, vandaar dat ik het met jullie deel
Gebruik mijn facebook bijna niet en ben ook niet van plan om mee te beginnen
Vandaag voel ik me fitter dan ooit. Dat komt waarschijnlijk omdat ik, sinds deze Coronacrisis, elke dag een yogales doe. Mijn docente zorgt voor online lessen. Elke dag twee uurtjes yoga en meditatie. Dat is blijkbaar goed voor lijf en geest. Dus ik voel me fit genoeg om nog een artikel te schrijven voor het wijkblad. Die gaat medio mei nog naar de drukker. Hoe komen jullie deze crisis door?