Bevrijdingskinderen

Olga (92) vertelt in de eerste aflevering van Vaarwel Nederland hoe ze samen met haar Canadese man Lloyd Rains bijna 4000 Nederlandse bevrijdingskinderen geholpen heeft om hun Canadese vader te vinden. Eén van die kinderen is Willy van Ee uit het Zeeuwse Sas van Gent.

Achterin de tuin van de gepensioneerde meubelmaker Willy van Ee staat een metershoge totempaal. Met de hand gemaakt, een symbool voor de verbondenheid met zijn familie in Canada. Na een jarenlange zoektocht komt Willy achter de ware identiteit van zijn vader.  Hij is niet zomaar een Canadese soldaat, zijn vader is lid van de Sagamok Anishnawbek Band, een indianenstam in het noorden van Ontario.

Lloyd, Willy en Olga

De zomer van 45

Als kind weet Willy niet beter, zijn vader is gewoon zijn vader. Ook al ziet hij er, met zijn donkere haar en bruine ogen heel anders uit dan zijn blonde broers en zussen. “Toen mijn ouders hun 12,5 jarig huwelijk vierde vond ik het wel gek dat toen al 15 was. Maar thuis hadden we het er nooit over.”

Pas jaren later, als hij zelf wil emigreren naar Zuid-Afrika komt Willy achter de waarheid. “Op de ambassade moest ik mijn geboortebewijs laten zien, maar het vakje waar de naam van mijn vader moest staan was leeg.” Aarzelend vertelt zijn moeder over de zomer van 1945 toen ze verliefd werd op een Canadese bevrijder. Ze ontdekt dat ze zwanger is wanneer zijn vader al weer is  teruggekeerd naar Canada. Het leven gaat door, een paar jaar later trouwt ze met een Nederlandse man en krijgt nog 7 zoons en een dochter.

De ouders van Willy

Knappe man in uniform

Van een familielid krijgt Willy een foto van zijn moeder met naast zich een knappe donkere man in uniform. Hij moet de schok verwerken en het duurt nog jaren voordat hij wil weten wie zijn vader echt is. In een tijd zonder internet en programma’s als Spoorloos is dat een bijna onmogelijke opgave.  Tot hij op een avond een televisieprogramma ziet waarin Lloyd en Olga Rains vertellen over hun levenswerk, het verenigen van bevrijdingskinderen met hun vaders in Canada. Willy aarzelt geen moment en vraagt het echtpaar om hulp. Samen besluiten ze om advertenties met de foto van zijn ouders in verschillende Canadese kranten te plaatsen. De foto wordt door een familielid herkend en al snel krijgt Willy antwoord uit Canada. Helaas is de zoektocht voor zijn vader te laat, want Walter Mejaki, zoals zijn vader heet, is in 1972 overleden. Hij laat een Amerikaanse vrouw en 2 zonen achter. Maar die willen geen contact met de verloren zoon uit Nederland.

‘Ik voelde dat mijn vader er was’

Een jaar na deze ontdekking gaat Willy samen met zijn gezin voor het eerst naar Canada om het dorp van zijn vader te bezoeken. De familie is ontroerd omdat hij als 2 druppels op zijn vader lijkt.  “Een vriend van mijn vader schrok zich dood toen hij me zag. Het was alsof hij mij vader zag.”  In het dorp van zijn vader krijgt Willy een traditionele ceremonie.  “In een kring werd er een soort zoet gras gebrand en één van de mannen vertelde dat mijn voorouders blij waren dat ik er weer thuis was.  Ik voelde daar echt dat mijn vader er ook was.”

Canadees paspoort

Willy van Ee, geboren en getogen in Nederland, voelt zich in zijn hart een Canadees. Van de Canadese overheid heeft hij zelfs de officiële erkenning gekregen dat hij tot de Sagamok Anishnawbek Band van zijn vader behoort. En afgelopen jaar krijgt hij zelfs een Canadees paspoort. Het liefst zou hij daar ook willen wonen, maar zijn vrouw wil niet weg uit Zeeland. “Als indiaan heb ik recht op een stuk land in het reservaat en ik hoef daar ook geen belasting te betalen.”

Van Ee heeft nog steeds een bijzondere band met Olga Rains. “Zij is voor mij een tweede moeder.”

Willy en gezin in Canada bij indianenstam Sagamok Anishnawbek Band

Gebaseerd op het levensverhaal van Olga en Lloyd Rains maakte de NCRV in 1991 de dramaserie ‘De Zomer van 1945’ over het lot van 2 Nederlandse jonge vrouwen die tijdens de bevrijding zwanger worden van een Canadese soldaat.