Waar is de hoop?

Er lijkt geen einde aan te komen. Het zoveelste bloedbad in Frankrijk. Een staatsgreep in Turkije, gevolgd door grote onrust onder Turken in Nederland. Schietpartijen in Amerika. Een schietpartij, twee steekincidenten en een zelfmoordaanslag in 1 week in Duitsland.

Het geweld komt onze kant op. Zo voelt het. En dan maakt het niet uit of het verwarde eenlingen of IS-terroristen zijn. Het voedt de angst en de onrust hier. Wat voor wereld staat onze kinderen te wachten? Vast staat dat het ‘wij/zij’-denken hier groter is dan ooit. We hadden al die vluchtelingen niet moeten binnenhalen, vinden velen.

Hoe moeten we reageren op dat toenemende geweld? En waar blijft de hoop dat redelijkheid, wijsheid en goeie wil de mensheid uiteindelijk verder brengen?