Verward en gevaarlijk

Wat te doen met gevaarlijke psychiatrische patiënten? Te gast zijn nabestaanden wier dierbare werd gedood door een gestoorde dader en familieleden van ernstig verwarde, gevaarlijke mensen. Ook hulpverleners komen aan het woord.

Wat te doen met gevaarlijke psychiatrische patiënten? Na diverse geruchtmakende moorden, zoals die op Anne Faber, minister Els Borst en argeloze honden-uitlaters in Den Haag en Limburg, ligt die vraag opnieuw op tafel.

Kunnen psychiatrische instellingen door strenger te werk te gaan bijdragen aan een veiliger Nederland? Kan de psychiatrie na een misdrijf een effectieve behandeling van de dader garanderen? Nadat de psychiatrische kliniek in Den Dolder tekort schoot, werd de leiding daar zelfs onder curatele geplaatst.

Wat doen we met psychisch gestoorde mensen die – soms onder invloed van drugs of drank – ernstige delicten kunnen plegen? Vaak smeken de families van deze mensen al jarenlang om adequate hulp. Ze vreesden namelijk dat hun familielid tot zeer ernstige delicten in staat zou zijn. Hun verzoeken bleven onbeantwoord.

Schiet de psychiatrische zorg tekort? En waar dan wel? Worden familieleden voldoende gehoord als zij hun grote zorgen over gestoorde partners, broers of kinderen onder woorden brengen? En wordt er naar hen geluisterd als ze stellen dat de ‘behandeling’ niet adequaat is? Nu blokkeren privacy-maatregelen goed contact tussen kliniek en familie.

Te gast zijn nabestaanden wier dierbare werd gedood door een gestoorde dader en familieleden van ernstig verwarde, gevaarlijke mensen. Ook hulpverleners komen aan het woord, over personeelsgebrek, inschatten van risico’s en vrees voor een misdrijf.