Zolang er leven is: mei

De bewoners van het verzorgingshuis verwelkomen een nieuwe bewoner en Leonie en Hendrik treffen voorbereidingen voor de wijnreis naar Frankrijk.

Het meizonnetje laat zich zien en de bewoners van het tehuis verwelkomen een nieuwe bewoner: meneer Dürüst. Verwelkomen is een groot woord; in de koffiekamer is men vooral bezorgd of hij wel Nederlands spreekt.

De Omanido’s gaan naar een dinopark en Hendrik en Frida gaan eropuit om een ijsje te halen. Ondertussen treffen Leonie en Hendrik allerlei voorbereidingen voor de wijnreis naar Frankrijk. Met 8 bejaarden op reis, waarvan één in een rolstoel en één met dementie, vraagt nogal wat organisatie! Gelukkig gaat ook Bram mee, maar directrice Stelwagen is niet blij met deze reis.

Eugenie zingt een avond chansons en meneer Dürüst is daar wel erg van onder de indruk.