De ogen die Auschwitz zagen
De indrukwekkende levensverhalen van Ernst en Lotty. En een registratie van de wijze waarop zij, op latere leeftijd, de verplichting voelen om hun verhaal te delen over de oorlog en hun bijbehorende ervaringen.Ernst Verduin (1927) doorstond de kampen Vught, Westerbork, Auschwitz, Monowitz en Buchenwald. Lotty Veffer (1921-2018) overleefde Vught, vernietigingskamp Auschwitz en een dodenmars langs dertien kampen. Tijdens de oorlog werd Lotty op transport gesteld naar Auschwitz, samen met onder anderen de moeder van Ernst Verduin.
Jarenlang spreken Ernst en Lotty, allebei Joods, niet over de oorlog en hun ervaringen in concentratiekamp Auschwitz. Maar als ze eenmaal beginnen met praten, kunnen ze niet meer stoppen. Dat merken ook hun kinderen, die in de documentaire aan het woord komen. Ernst en Lotty bezoeken herdenkingen en vertellen hun indrukwekkende levensverhaal op scholen. Het maakt veel indruk op de scholieren. Ondertussen krijgt de oorlog steeds meer invloed op het dagelijkse leven. Zo vertelt Lotty over haar nachtmerries. De oorlog neemt steeds meer bezit van haar gedachten.
De drang van Ernst en Lotty om hun verhaal te delen blijft, ook naarmate ze ouder worden, onverminderd sterk. Het voelt als een verplichting naar hun vermoorde familieleden, Ernst en Lotty behoren immers tot de allerlaatste groep ooggetuigen van de Holocaust.
