Truus (59 jaar)
Publicatiedatum: 4 oktober 2016
Mijn moeder verbleef in een particulier verzorgingshuis voor mensen met dementie. Zij betrok de villa met een gewicht van 75 kilo en maat 46. Na 7 maanden werd zij overgebracht naar een regulier verpleeghuis, ze woog toen nog maar 45 kilo en droeg kleding in maat 38. In het nieuwe verzorgingshuis werd direct een actieplan “ondervoeding” gestart.
In 7 maanden tijd 30 kilo afgevallen, zonder dat het verzorgingshuis daar ook maar iets tegen heeft gedaan. Haar gewicht gegevens werden gemanipuleerd, en meerdere malen werd ontkend dat ze zoveel was afgevallen. Later werden er zelfs andere gewichten in de computer gezet.
Het eten in het particuliere verzorgingshuis was niet goed afgestemd op de doelgroep. Mensen kregen reeds voorbewerkt eten, dat in een hotel warm gemaakt werd en dan in een warmhoudbox naar het verzorgingshuis werd gebracht. In 7 maanden tijd is er geen gekookte aardappel op tafel geweest. Gerechten als zuurkool, hutspot of boerenkool werden niet geserveerd.
Daarnaast was er totaal geen keuze. Lustte mijn moeder of een andere bewoner bijvoorbeeld geen zalm, dan was het niet mogelijk om iets anders te krijgen. Groenten werden beetgaar op tafel gezet met grote hompen vlees, denk bijvoorbeeld aan doorgegaarde ossenhaas. Ook het advies van de huisarts, die voorzien werd met onjuiste informatie, om een diëtiste of psycholoog te raadplegen, werd niet gehonoreerd.
Mijn moeder werd uiteindelijk achterdochtig, doordat er medicatie (zonder voorschrift van een arts) in haar eten werd gestopt. Ze konden haar wel vergiftigen, dacht ze. Maar ook met die informatie deed het huis niets. Het ging op een gegeven moment zelfs zo ver dat het overgebleven eten de volgende dag om ca. 16.00 uur opgewarmd aan mijn moeder werd gegeven, omdat ze niet meer met de andere bewoners om 17.00 uur aan tafel mocht zitten.
Mijn moeder is nu in een nieuw verzorgingshuis, waar een actieplan ondervoeding is gestart, maar ik ben er van overtuigd dat er meerdere ouderen in verzorgingshuizen zijn, die ernstig ondervoed zijn en waar niets aan gedaan wordt. Een schande!
