Harry (70 jaar)

Ongeveer 16 jaar geleden heb ik op de A20 een kop-staart aanrijding gehad. Binnen enkele dagen was mijn leven verziekt. Door deze aanrijding heb ik een whiplash opgelopen. Ik heb nooit gedacht dat de gevolgen zo groot zouden kunnen zijn.

Ik heb verschillende ziekenhuizen en neurochirurgen bezocht, maar op een gegeven moment was ik de weg volkomen kwijt. Ik kon alleen nog maar eten, dag en nacht. Het maakte me niet uit wat. Mijn gewicht ging van 90 naar 189 kilo.

Ik had morbide obesitas en een maagverkleining was voor mij de enige optie. Voordat ik in aanmerking kwam voor deze operatie moest ik een dieet volgen. Met veel hulp van mijn man Ab viel ik 10 kilo per maand af. Voor de operatie was ik in totaal al 50 kilo kwijt. Ik ben geopereerd in het Sint Franciscus Gasthuis en Rotterdam, maar dat ging niet goed.

Ik ben maandenlang ziek, zwak en misselijk geweest. Ik kon niets meer eten. Ik kreeg een nieuwe operatie, maar ook die mislukte. In 2000 lag ik inmiddels voor de 4^e keer in het ziekenhuis en kreeg ik opnieuw een operatie. Inmiddels kan ik bijna niets meer eten en krijg ik, onder leiding van een diëtiste, drinkvoeding. Dit wordt aangevuld met eiwitrijk poeder. Dit eten is vreselijk, alles smaakt smerig en zoet. Ik weeg nu krap 59 kilo op een lengte van 1.86 meter. Ik ben ondervoed. Het gevolg hiervan is onder andere dat ik door de spierverslapping niet goed kan lopen en afhankelijk word van mijn scootmobiel.