Kippenvelmoment Oranje tijdens de EK’s: de winst op de Sovjet-Unie in de finale van 88

In aanloop naar het EK blikken we terug op momenten uit de EK-historie van Oranje die ons hele land kippenvel bezorgd hebben. Met als hoogtepunt het binnenhalen van de beker tijdens de finale van het EK van 88, na winst op de Sovjet-Unie.

Kopbal van Gullit

Zaterdag 25 juni 1988 is een dag die bij heel voetbalminnend Nederland in het geheugen gegrift staat. Na de droomwinst op aartsrivaal Duitsland in de halve finale is het nu de Sovjet-Unie dat verslagen moet worden. In de openingswedstrijd is nog met 0-1 van hen verloren, dus het is tijd voor revanche. Dat lukt al aardig als Ruud Gullit Oranje in de 33ste minuut van de 1e helft met een prachtige kopbal op een 1-0 voorsprong zet.

DE GOAL van Van Basten

In de 2e helft is het Marco van Basten die scoort, in de 54e minuut. Wie herinnert zich niet de woorden van commentator Theo Reitsma: “Van Basten. Goed. Oh, wat een goal!” Vanuit een bijna onmogelijke hoek weet de spits de bal binnen de lijnen te schieten. 2-0!

Hans van Breukelen stopt penalty

Even wordt het nog spannend, als het Nederlands Elftal in de 59ste minuut een strafschop tegen krijgt, na een overtreding van keeper Hans van Breukelen. Maar ook hier wordt weer geschiedenis geschreven. Van Breukelen laat met een koel gebaar bij zijn oog zien dat hij weet waar de bal naar toe geschoten zal worden door Igor Belanov. Of de Rus zich erdoor laat intimideren of niet, Van Breukelen redt Oranje in elk geval van een tegengoal, want Belanov mist. Een klein half uur later is de vreugde compleet als de finale van 88 erop zit. Er wordt afgefloten en Nederland is Europees kampioen!

Oranje en heel Nederland vieren feest

Het stadion in München barst uit zijn voegen als Oranje het kampioenschap met de meegereisde supporters viert.

Vervolgens barst in Nederland een compleet volksfeest los. Na aankomst van Oranje op het vliegveld van Eindhoven, volgt een optocht richting de hoofdstad. In Amsterdam blijft geen plekje onbenut om een glimp van de helden op te vangen, als zij een rondje over de grachten maken. Vele woonboten worden daarbij tot verdriet van hun bewoners niet ontzien.

We zullen 88 nooit, nooit vergeten, om met de woorden van Michels te spreken.

(Bron: NOS, ANP, Ons Oranje, Voetbalstats)