Van olympisch goud naar brandweervrouw: de bijzondere carrièreswitch van Jorien ter Mors

Jorien ter Mors is succesvol schaatsster met meerdere olympische medailles, glimmend in haar prijzenkast. Dat vuurtje is inmiddels gedoofd en de schaatsen hangen aan de wilgen. Gelukkig heeft zij iets anders gevonden wat de vlam in haar weer aanwakkert: het brandweerkorps. 

Olympisch goud

Jorien ten Mors kan terugkijken op een succesvolle schaatscarrière, met 3 olympische gouden medailles. In Sotsji in 2014 wordt zij bij het langebaanschaatsen kampioen op de 1.500 meter en de ploegenachtervolging. 4 jaar later in Pyeongchang, wint zij goud op de 1.000 meter. Dat is niet de enige medaille die zij in 2018 pakt. Zij verovert ook brons in het shorttrack, op de 3.000 meter aflossing. Daarmee is zij de eerste vrouw ooit die tijdens de Winterspelen op 2 verschillende disciplines een medaille pakt. Ondanks de successen, is Jorien het topsportleven beu en besluit zij in 2022, op 32-jarige leeftijd, een punt achter aan schaatsloopbaan te zetten.

Lees ook: De Olympische genen van Jorien ter Mors

Van ijs naar vuur

Na haar carrière als topsporter, zoekt Jorien naar een nieuwe uitdaging. Zij komt in aanraking met een studiegenootje, die bij de brandweer werkt. “Misschien is het iets voor jou. Probeer het eens”, zegt zij tegen Jorien. Zo gezegd, zo gedaan. Jorien neemt de proef op de som en draait een 24-uursdienst mee bij het brandweerkorps. Het resultaat? “Meteen verkocht”, zegt zij vol trots in Carrie op Vrijdag.

Familiegevoel

Vooral het familiegevoel dat zij ervaart bij de brandweer, spreekt haar aan. “Je staat er niet alleen voor. Het is binnenkomen in een warm bad.” Dat familiegevoel herkent zij ook als shorttrackster en daarom voelt zij zich thuis bij haar de brandweerlieden. “Je gaat samen als familie op een doel af. Dat voelt heel vertrouwt.” Wat ook meespeelt in haar positieve gevoel over naar nieuwe vlam, is dat geen enkele dag hetzelfde is. “Ik sta elke dag paraat voor wat komen gaat. Dat doe ik niet alleen, maar met elkaar. Dat heeft mij over de streep getrokken.”

Lees ook: Erben Wennemars blijft dromen van een Elfstedentocht: ‘Niet weten wanneer die komt, maakt het ongelooflijk mooi’

Jorien draait haar diensten in een vaste ploeg, met wie zij een hechte band heeft. “We lunchen samen, we dineren samen, we koken samen. We slapen nog niet niet samen”, lacht zij. “Eigenlijk draai je gewoon met z’n allen een huishouden.”

Brandend klaslokaal

Jorien heeft er al een jaartje op zitten bij de brandweer en blikt terug op haar eerste nachtdienst. “Het is meteen raak: er is een brand in een schoolgebouw.” Als de bel gaat, slaat de nervositeit toe bij Jorien. De adrenaline giert door haar lijf. “Het is de eerste keer en dat maakt het extra spannend”, legt zij uit. De adrenaline is van een ander soort als die zij kent als voormalig topsporter. “Het is bizar. Ik word wakker en 2 minuten later sta ik in een brandend klaslokaal. Dit is wel even wat anders dan schaatsen.”

Lolletjes en schaatshoudingen

Jorien is natuurlijk niet zomaar iemand van de brandweer. Want hoeveel van haar collega’s kunnen vertellen dat zij op het hoogste treetje hebben gestaan op de Olympische Spelen. In eerste instantie denkt Jorien: als ik een brandweerpak aantrek, met een helm op, dan word ik niet herkend. De vermomming werpt niet zijn vruchten af en dat heeft er wellicht mee te maken dat zij als shorttrackster ook altijd een helm draagt. Het “gebeurt dus geregeld” dat Jorien tijdens een incident herkend wordt. “Vooral mijn ploeggenoten vinden dit heel erg leuk. Zij gaan dan achter mij allemaal lolletjes maken en schaatshoudingen doen. Die hebben daar heel veel plezier aan.”

Verschillen

De verschillen tussen haar leven als topsporter en als brandweervrouw, kan Jorien goed omschrijven. “Als topsporter ben je ook met een team, maar doe je het voor jezelf. Het is heel egoïstisch. Je gebruikt anderen om beter te worden. Je gebruikt ploeggenoten voor je eigen prestaties.” Bij de brandweer is dat wel anders, geeft Jorien toe. “Daar ben je ook een team, maar kan je het echt niet alleen. Je moet het met elkaar doen. Je kan niet egoïstisch zijn, want dan ga je een incident niet tot succesvol einde brengen.”

Gelukkig

Soms mist Jorien het topsportleven. “Op het podium staan en winnen wel ja, maar alles wat je ervoor moet doen en laten, dat mis ik absoluut niet.” Alles bij elkaar opgeteld, lijdt Jorien een gelukkig leven als brandweervrouw. Gelukkig als haar leven als topsporter? “Ander leven, ander hoofdstuk, ander geluk.”

Deze uitzending terugkijken kan hier. Carrie op Vrijdag is elke vrijdag te zien om 19.00 uur op NPO 1.