Judith raakte haar kinderen kwijt door haar verslaving: ‘Alcohol is de duivel’
Een alcohol- en drugsverslaving houden Judith Blok, moeder van 4, jaren in haar greep. In die periode verliest zij niet alleen zichzelf, maar ook haar kinderen, die in een pleeggezin terechtkomen. Judith vecht tegen haar verslaving en overwint. Zij woont inmiddels weer samen met haar kinderen, maar kan zich de dag dat zij haar kinderen kwijtraakte nog goed herinneren. “Ik word er nog altijd emotioneel van.”
Alcohol en cocaïne
Na meerdere meldingen van huiselijk geweld door haar partners, komt Judith in beeld bij Jeugdzorg. Het duurt lang voordat men actie onderneemt, want er gaan veel meldingen aan vooraf totdat zij daadwerkelijk hulp krijgt. De hulp die zij uiteindelijk krijgt, werpt niet zijn vruchten af. Want dan is Judith “in totaal actief gebruik”, zoals zij het zelf omschrijft in Carrie op Vrijdag. “Alcohol en cocaïne, mijn hoofdmiddelen.” Judith drinkt in haar slechtste periode tot 3 flessen port per dag. “Het is niet zomaar even een borreltje te veel. Alcohol is mijn grootste vijand, het is de duivel.”
‘Graftakkenkop’
In haar boek Mama is verslaafd spaart Judith zichzelf niet. “Graftakkenkop. Een wandelende dode. Afgeschreven. Scharminkel. Helemaal naar de klote.” Het is nog zacht uitgedrukt hoe de moeder van 4 naar zichzelf kijkt. Zij schaamt zich voor haar verslaving, doet er alles aan om het te maskeren en durft niet naar de dokter te stappen, uit angst dat zij haar kinderen verliest. “Er zijn al zoveel zorgen, naast een verslaving die ik totaal niet onder controle heb. Het is een zooitje, maar als moeder kan ik die keuze niet maken.”
Kinderen uit huis geplaatst
De dag waar Judith het meest bang voor is, breekt aan. Jeugdzorg staat voor de deur. Het kan niet langer zo. Jeugdzorg legt Judith 2 opties voor. De moeder hoopt dat 1 van de opties inhoudt dat zij haar kinderen thuishoudt, maar dat blijkt ijdele hoop. “Het hielp heel veel toen ze zeiden: je bent geen slechte moeder, maar we weten wel dat je behoorlijk verslaafd bent.” De kinderen moeten het huis uit, Jeugdzorg zoekt naar een geschikt pleeggezin en Judith moet afkicken. Judith reageert direct op het voorstel: “Ja, dat gaan we doen.” Het neemt niet weg hoe pijnlijk het voor haar is, dat zij haar kinderen verlaat. “Het is niet uit te leggen. Ik word er nog altijd emotioneel van.”
Ga ik mama nog zien?
Imme (13) is 6 jaar als zij te horen krijgt dat zij uit huis wordt geplaatst. Als zij thuiskomt, krijgt zij te horen dat ze ergens anders moet wonen. Niet bij haar vader, opa of oma, maar totaal ergens anders: in een pleeggezin. “Woon ik daar voor altijd? Ga ik mama nog zien?”, vraagt Imme zichzelf dan af. Samen met haar zusje Reva (10), toen pas 3 jaar oud, komt Imme terecht bij Ilse, haar pleegmoeder. Ze worden warm en liefdevol ontvangen. “Ik ga voor ze door het vuur, alsof het mijn eigen kinderen zijn”, vertelt Ilse.
Verslaving overwonnen
Het is een zware strijd, maar Judith overwint haar verslaving. Het gaat weer goed met Judith. Ze heeft haar leven op de rit en neemt de kinderen weer in huis. Zij onderhoudt nog altijd warm contact met Ilse, wie zij haar leven dankbaar is. “Ze heeft het leven van mij en mijn hele gezin gered.”
Inmiddels zet Judith zich namens de Jeugdzorg in als coach voor ouders die in dezelfde situatie zitten als waar zij jaren in zat.
De gehele uitzending terugkijken kan hier. Carrie op Vrijdag is elke vrijdag te zien om 19.00 uur op NPO 1.